نوع: | قانون | ||
موضوع: |
بخش 60 : استفاده از خدمات حسابرس دیگر |
||
منبع تهیه: | سایت جامعه حسابداران رسمی | ||
تصویب کننده: | سازمان حسابرسی | ||
تاریخ انتشار: | 1376-06-01 | ||
تاریخ اعتبار از: | 1378-12-29 | تا: | |
توضیحات: | هدف این بخش، ارائه استانداردها و راهنماییهای لازم در مواردی است که حسابرس در اجرای وظیفه گزارشگری خود نسبت به صورتهای مالی واحد مورد رسیدگی، از خدمات حسابرس دیگری برای رسیدگی به گزارشهای مالی یک یا چند جزء آن واحد استفاده میکند که گزارشهای مالی مزبور، جزیی از صورتهای مالی واحد مورد رسیدگی را تشکیل میدهد. | ||
استانداردهای حسابرسی بخش 60 : استفاده از خدمات حسابرس دیگر
این استاندارد باید همراه با مقدمه استانداردهای حسابرسی ارائه شده در بخش 10 مطالعه شود کلیــات 1 . هدف این بخش، ارائه استانداردها و راهنماییهای لازم در مواردی است که حسابرس در اجرای وظیفه گزارشگری خود نسبت به صورتهای مالی واحد مورد رسیدگی، از خدمات حسابرس دیگری برای رسیدگی به گزارشهای مالی یک یا چند جزء آن واحد استفاده میکند که گزارشهای مالی مزبور، جزیی از صورتهای مالی واحد مورد رسیدگی را تشکیل میدهد. این استاندارد در مواردی که دو یا چند حسابرس برای انجام حسابرسی یک واحد اقتصادی بطور مشترک انتخاب میشوند یا چگونگی ارتباط حسابرس واحد مورد رسیدگی با حسابرس قبلی آن واحد، کاربرد ندارد. به علاوه، هرگاه حسابرس اصلی به این نتیجه برسد که صورتهای مالی یکی از اجزای واحد مورد رسیدگی فاقد اهمیت است، ضوابط ارائه شده در این استاندارد در مورد آن جزء کاربرد ندارد. اما، چنانچه تعدادی از اجزای واحد مورد رسیدگی که هریک به تنهایی بیاهمیت است، در مجموع از اهمیت کافی برخوردار باشد، روشهای ارائه شده دراین استاندارد باید اجرا شود.
2 . حسابرس اصلی در مواردی که از خدمات حسابرس دیگر استفاده میکند باید آثار این گونه خدمات را بر حسابرسی صورتهای مالی واحد مورد رسیدگی، تعیین کند.
3 . حسابرس اصلی یعنی حسابرس مسئول ارائه گزارش نسبت به صورتهای مالی یک واحد مورد رسیدگی که صورتهای مالی آن حاوی گزارشهای مالی یک یا چند جزء آن واحد است و گزارشهای مالی این اجزاء توسط حسابرس (یا حسابرسان) دیگری رسیدگی میشود.
4 . حسابرس دیگر یعنی شخصی غیر از حسابرس اصلی که مسئولیت ارائه گزارش نسبت به گزارشهای مالی جزء یا اجزایی از واحد مورد رسیدگی را به عهده دارد که جزیی از صورتهای مالی واحد مورد رسیدگی حسابرس اصلی است. حسابرس دیگر، موسسات تابعه (خواه با همان نام یا با نامی دیگر)، موسسات وابسته موسسه حسابرسی حسابرس اصلی و حسابرسان و موسسات مستقل از موسسه حسابرسی حسابرس اصلی را شامل میشود.
5 . جزء واحد مورد رسیدگی یعنی قسمت، شعبه، شرکت فرعی، مشارکت مدنی، شرکت وابسته یا هرگونه واحد اقتصادی که گزارشهای مالی آن، جزیی از صورتهای مالی مورد رسیدگی حسابرس اصلی باشد.
پذیرش کار به عنوان حسابرس اصلی 6 . حسابرس باید کفایت میزان مشارکت خود را ارزیابی کند تا مشخص شود که آیا میتواند به عنوان حسابرس اصلی ایفای وظیفه کند یا خیر. حسابرس اصلی برای این منظور باید موارد زیر را مورد توجه قرار دهد: الف - اهمیت آن بخش از صورتهای مالی که توسط حسابرس اصلی حسابرسی میشود. ب - میزان شناخت حسابرس اصلی از نوع فعالیت اجزای واحد مورد رسیدگی. پ - خطر وجود اشتباه یا تحریف با اهمیت در صورتهای مالی اجزای واحد مورد رسیدگی که توسط حسابرس دیگر حسابرسی شده است. ت - انجام دادن آن میزان از روشهای اضافی ارائه شده در این استاندارد در مورد اجزای حسابرسی شده توسط حسابرس دیگر که به مشارکت قابل ملاحظه حسابرس اصلی در حسابرسی واحد مورد رسیدگی بیانجامد.
روشهای(حسابرسی)حسابرس اصلی 7 . حسابرس اصلی هنگام برنامهریزی استفاده از خدمات حسابرس دیگر باید صلاحیت حرفهای حسابرس دیگر را برای انجام ماموریت مورد نظر، ارزیابی کند . برخی منابع کسب آگاهی لازم برای این ارزیابی عبارتند از : مجامع حرفهای که هر دو حسابرس یا حسابرس دیگر، عضو آن میباشند و موسسه(یا موسسات) حسابرسیای که حسابرس دیگر، قبلا عضو آن بوده است. در صورت لزوم، اطلاعات مزبور میتواند با پرس وجو از سایر حسابرسان، مراجع ذیصلاح و مذاکره با حسابرس دیگر، تکمیل شود.
8 . حسابرس اصلی برای تشخیص کفایت نتایج کار حسابرس دیگر از لحاظ مقاصد حسابرسی خود باید روشهای مناسبی را اجرا کند تا شواهد کافی و قابل قبولی بدست آورد.
9 . حسابرس اصلی باید موارد زیر را به حسابرس دیگر اعلام کند: الف - لزوم استقلال حسابرس دیگر از واحد مورد رسیدگی و اجزای آن و ضرورت دریافت تاییدیهای از وی دال بر رعایت این الزام. ب - استفادهای که از نتایج کار و گزارش حسابرس دیگر خواهد شد و همچنین، ترتیبات لازم برای هماهنگ کردن اقدامات آنان در مرحله برنامهریزی اولیه حسابرسی. حسابرس اصلی باید موضوعاتی چون زمینههایی که مستلزم توجه خاص است، روشهای لازم برای تشخیص معاملات بین واحد مورد رسیدگی و اجزای آن را که ممکن است نیاز به افشا داشته باشد و زمانبندی تکمیل عملیات حسابرسی را با حسابرس دیگر در میان گذارد . پ - الزامات حسابداری، حسابرسی و گزارشگری و دریافت تاییدیهای از مدیریت اجزای واحد مورد رسیدگی دال بر رعایت آنها.
10 . حسابرس اصلی همچنین ممکن است درباره روشهای حسابرسی اجرا شده توسط حسابرس دیگر با وی مذاکره کند و صورت خلاصه روشهای حسابرسی اجرا شده توسط حسابرس دیگر (که میتواند به شکل پرسشنامه یا چک لیست باشد) یا کاربرگهای وی را بررسی کند. حسابرس اصلی ممکن است بخواهد روشهای بالا را در جریان ملاقاتی با حسابرس دیگر انجام دهد. نوع و ماهیت، زمانبندی اجرا و حدود روشهای حسابرسی به شرایط کار و میزان شناخت حسابرس اصلی از صلاحیت حرفهای حسابرس دیگر بستگی دارد. این شناخت میتواند از طریق بررسی کار قبلی حسابرس دیگر افزایش یابد.
11 . حسابرس اصلی ممکن است به دلیل آن که قبلا شواهد کافی و قابل قبولی درباره کفایت رعایت رویهها و روشهای کنترل کیفیت در اجرای حسابرسی توسط حسابرس دیگر بدست آورده است به این نتیجه برسد که اجرای روشهای یادشده در بند 10 بالا ضروری نیست؛ برای مثال، چنانچه حسابرس اصلی و حسابرس دیگر، موسسات حسابرسی وابسته باشند، ممکن است روابط رسمی و مستمر آنان متضمن بررسی متناوب عملکرد موسسات مزبور، آزمون رویهها و روشهای عملیاتی آنها و بررسی کاربرگهای مربوط به نمونهای از حسابرسیهای انجام شده، باشد که در نتیجه اجرای این روشها، شواهد حسابرسی مورد نظر بدست آید.
12 . حسابرس اصلی باید یافتههای با اهمیت حسابرس دیگر را ارزیابی کند.
13 . حسابرس اصلی ممکن است مطرح کردن یافتههای حسابرسی یا سایر مطالب موثر بر گزارشهای مالی اجزای واحد مورد رسیدگی را با حسابرس دیگر و مدیریت آن اجزا لازم بداند و همچنین، ممکن است انجام دادن آزمونهای تکمیلی را نسبت به مدارک یا گزارشهای مالی آن اجزا ضروری تشخیص دهد. این گونه آزمونها میتواند بسته به شرایط، توسط حسابرس اصلی یا حسابرس دیگر اجرا شود. 14 . حسابرس اصلی باید مشخصات اجزایی از واحد مورد رسیدگی که گزارشهای مالی آنها توسط حسابرسان دیگر حسابرسی شده است، میزان اهمیت گزارشهای مالی آنها در مقایسه با کلیت صورتهای مالی واحد مورد رسیدگی، نام حسابرسان دیگر و هرگونه تصمیمگیری مربوط به کم اهمیت بودن هریک از اجزای واحد مورد رسیدگی را در کاربرگهای حسابرسی خود مستند کند. حسابرس اصلی باید روشهای حسابرسی اجرا شده و نتایج بدست آمده را نیز مستند کند؛ برای مثال، آن دسته از کاربرگهای حسابرسی حسابرس دیگر که مورد بررسی قرار گرفته است و نتایج مذاکرات انجام شده با حسابرس دیگر باید مستند شود. اما، مستندسازی دلایل محدود کردن روشهای حسابرسی لازم در شرایط تشریح شده در بند 11 بالا به شرطی ضروری نیست که آن دلایل، به گونهای در مستندات موجود در موسسه حسابرسی حسابرس اصلی درج شده باشد.
همکاری بین حسابرسـان 15 . حسابرس دیگر با آگاهی از چگونگی استفاده حسابرس اصلی از نتیجه کار او باید با حسابرس اصلی همکاری کند ؛ برای مثال، حسابرس دیگر باید توجه حسابرس اصلی را به مواردی جلب کند که نتوانسته است طبق خواسته حسابرس اصلی انجام دهد . به همین ترتیب و براساس ملاحظات قانونی و حرفهای، حسابرس اصلی باید مواردی را به حسابرس دیگر اطلاع دهد که به نظر وی اثر با اهمیتی بر کار حسابرس دیگر دارد.
ملاحظـات گزارشگـری 16 . چنانچه حسابرس اصلی به این نتیجه برسد که نمیتواند از کار حسابرس دیگر استفاده کند و نیز نتوانسته است روشهای اضافی را به حد کفایت نسبت به گزارشهای مالی اجزای واحد مورد رسیدگی اجرا کند باید به دلیل وجود محدودیت در دامنه رسیدگی، نظر مشروط یا عدم اظهارنظر ارائه کند.
17 . چنانچه حسابرس دیگر اقدام به صدور گزارشی کند که حاوی شرط باشد یا تصمیم به صدور چنین گزارشی داشته باشد، حسابرس اصلی باید نوع و ماهیت و میزان اهمیت موضوع شرط گزارش حسابرس دیگر را نسبت به صورتهای مالی واحد مورد رسیدگی که درباره آن گزارش میدهد و همچنین، ضرورت تعدیل گزارش خود را ارزیابی کند.
مسئولیت حسابرس اصلی 18 . در مواردی که اجزایی از واحد مورد رسیدگی توسط حسابرسان دیگر حسابرسی میشود، حسابرس اصلی باید با رعایت استانداردها و راهنماییهای ارائه شده در این بخش، گزارش خود را تنها با مسئولیت خویش و بدون اشاره به کار انجام شده توسط حسابرسان دیگر، صادر کند .
تاریخ اجرا 19 . این بخش برای حسابرسی صورتهای مالی که دوره مالی آن منتهی به 29 اسفند 1378 یا پساز آن میباشد، لازمالاجراست. |