اصولی که می خوانید، نوشته ی یکی از سزارهای روم باستان است و در دوران اُرُد (اشک سیزدهم ــ پادشاه اشکانی) هنگامی که کراسوس در نبرد با سورنا شکست خورد از اردوی او بدست آمد. پس از آنکه مترجمان، متن این مرامنامه را برای سورنا ترجمه کردند این سردار ایرانی از ترویج آن بیمناک شد و به یکی از فرماندهان خود دستور داد تا آن را در چاه شیطان بیندازد، مگر انسان از شر آن در امان ماند.

مرامنامه ی اخلاق مدیریت در سزاریسم!

 
اما چنین نشد و شیطان از روی آن چند نسخه استنساخ کرد و در مقاطع مختلف تاریخ به پیروان و سرسپردگان زبده ی خود سپرد تا با عمل به آن، همچون جان شیرین در نگاهداری اش بکوشند. آخرین یافته های پژوهشگران نشان می دهد که هم اکنون یک نسخه از این مرامنامه در کاخ سفید و نسخه ای دیگر در باکینگهام وجود دارد و به عنوان اصول قطعی مدیریت مورد استفاده قرار می گیرد. متن حاضر، با استفاده از میکروفیلمی که از نسخه ی موجود در کاخ سفید تهیه گردیده نوشته شده است.
 
گفتنی است که پروفسور اچ. رایت. اف. دومنیکن (محقق زبرست مرکز تحقیقات بالینی، سایکولوژی و هیستوریکال نسخه های باستانی و دیرینه شناس برجسته ی کابالائیسم) بر پایه ی پژوهش های طولانی مدت خود بر این باور است که این مرامنامه در آغاز فقط دارای چند بند بوده است اما در طی قرون متمادی، رهبران و اساتید اعظمِ انجمن های سری، براساس تجربه هایی که در مدیریت بدست آورده اند، بندهای زیادی به آن افزوده و آن را به کتابی قطور تبدیل کرده اند.

تذکر ضروری: باید توجه داشت که هیچ انسان شریفی (حتی اگر به بالاترین درجات از مدیریت برسد) قدرت و فرصت استفاده از اصول این مرامنامه را پیدا نخواهد کرد مگر آنکه نخست شرافت خود را زیر پا بگذارد.
***
در مدیریت باید و باید و باز هم باید که همه ی پیروزی ها را به نام خودت بنویسی و هر چه شکست و ناکامی است به رقبا و منتقدان و دشمنان ریز و درشت نسبت بدهی و دست آخر از عالم و آدم طلب کار شوی!

بنیاد مدیریت، بر نفی و طرد دیگران و مدیران پیش از خود استوار است و در این راه، هر سستی و فتوری را باید از خود دور کرد!

در مدیریت، راحت ترین کار این است که خودت را دانای کل بدانی و به حرف هیچ دوست و کارشناس و خیرخواهی گوش ندهی و با اعتماد به نفسی مثال زدنی، برای عالم و آدم نسخه بپیچی!

در مدیریت، باید و حتما سخنان بزرگ بر زبان برانی و ادعاهای دهان پرکن و محیرالعقول داشته باشی و هنگامی که نمی توانی وظایف عادی خود را انجام بدهی، یک سیرک تمام عیار از انواع بازی های ریز و درشت بر پا کنی و همه را به آن مشغول سازی تا کسی فرصت نیابد به حرف ها و ادعاهایت فکر کند!

راحت ترین کار در مدیریت آن است که هیچگاه خودت را در موضع پاسخ گویی قرار ندهی. باید همیشه پرسش کننده باشی و با جوسازی و هوچی گری و غوغاسالاری، چنان گرد و خاکی بر پا کنی که چشم خرد نتواند به سنجش رفتار و گفتارت بپردازد!

شرط غیر قابل خدشه در مدیریت این است که چشم ها و گوش هایت را ببندی و فقط دهانت را باز کنی و هر چه می خواهی بگویی!

در مدیریت، حاشیه سازی و فرار از متن یک اصل ضروری است و در هیچ شرایطی نباید نسبت به آن غفلت کرد!

مدیریت بر پایه ی دروغ های شاخدار و ادعاهای عجیب و غریب استوار است. هر قدر بتوانی دروغ های بزرگ تر بگویی، مدیر موفق تری خواهی بود!

مدیریت با صداقت و راستی و درستی، در هر شکل و تحت هر شرایطی مخالف است. مبادا به این صفات بی هوده و پر زحمت خود را آلوده کنی!

در مدیریت، باید همواره به یاد داشته باشی که همیشه حق با توست. تو از هر ناراستی و خطایی پاکیزه هستی. بنا بر این هیچگاه و تحت هیچ شرایطی نباید عذرخواهی کنی و نباید هیچ خطا و تقصیری را به گردن بگیری!

تهمت و افترا و بداخلاقی و بی اخلاقی، مانیفست ثابت و غیرقابل تغییر مدیریت است. بنا بر این هر کس از چنین ویژگی هایی برخوردار نیست، از مدیریت بویی نبرده است!