الف

1391-08-26

فقیرترین رئیس‌جمهوری جهان


 
به گزارش ایسنا، به نقل از شبکه خبری بی.بی.سی، خوزه موخیکا، رئیس جمهوری اروگوئه در یک مزرعه زهوار در رفته زندگی می‌کند و تقریبا تمام دستمزدش را به دیگران می‌بخشد. لباس‌های شسته شده بیرون از خانه آویزان شده‌اند. آب از چاهی که در حیاط است و روی آن را علف‌های هرز گرفته، تأمین می‌شود. تنها محافظان رئیس جمهوری دو مأمور پلیس و یک سگ سه پا بنام مانوئلا هستند.

 
سبک زندگی‌ موخیکا تفاوت آشکاری با اکثر رهبران جهان دارد. او حاضر نشده از خانه مجللی که در اختیار رهبران گذاشته می‌شود، استفاده کند، و به جای آن تصمیم گرفته در مزرعه همسرش زندگی کند که در کنار جاده خرابه‌ای بیرون از مونته‌ ویدئو (پایتخت کشور) قرار دارد. رئیس جمهوری و همسرش در این مزرعه گلکاری می‌کنند.
وی در حالی که در باغش روی یک صندلی کهنه نشسته می‌گوید: من همه عمرم این طور زندگی کرده‌ام. با آنچه دارم زندگی خوبی را می‌گذرانم."

 
در اوروگوئه اعلام میزان دارایی‌ها برای مقام‌های اجباری است. وقتی موخیکا در سال ۲۰۱۰ ثروتش را اعلام کرد، مقدار آن ۱۸۰۰ دلار بود، که آنهم به یک فولکس‌واگن بیتل مدل ۱۹۸۷ مربوط می‌شد. وی امسال نیمی از دارایی‌های همسرش (شامل زمین، تراکتور و خانه) را هم در فهرست دارایی‌هایش قرار داده، و به این ترتیب ثروت اعلام شده‌اش به ۲۱۵ هزار دلار رسیده است. البته ثروت او هنوز هم فقط دو سوم ثروت معاونش، دانیلو آستوری، و یک‌ سوم ثروت سلفش، تاباره واسکز است.
موخیکا در سال ۲۰۰۹ به ریاست جمهوری اروگوئه انتخاب شد. در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ عضو سازمان چریکی توپامارو بود. این سازمان یک گروه چپگرای مسلح و ملهم از انقلاب کوبا بود. وی شش بار تیر خورد و ۱۴ سال را هم در زندان گذراند. بیشتر دوران حبسش در شرایط سخت و انزوا سپری شد. او در سال ۱۹۸۵، بعد از بازگشت دموکراسی به اوروگوئه، از زندان آزاد شد.موخیکا می‌گوید سال‌های زندان به شکل‌ گرفتن دیدگاهش درباره زندگی کمک کرده است.

 
وی می افزاید: "مرا فقیرترین رئیس جمهوری می‌خوانند، ولی من احساس فقر نمی‌کنم. کسانی فقیر هستند که فقط برای ادامه زندگی گران‌ قیمتشان تلاش می‌کنند، و همیشه حرص داشتن مال بیشتر را می‌زنند. برای من مسأله اصلی آزادیست. اگر اموال زیادی نداشته باشید، لازم نیست همه عمرتان برای حفظ آن مثل برده کار کنید، و در نتیجه وقت بیشتری برای خودتان خواهید داشت. شاید من یک پیرمرد نامتعارف بنظر برسم . . . اما خودم این سبک زندگی را انتخاب کرده ام."

 
رئیس جمهوری اوروگوئه در نشست ریو + ۲۰، که اواخر خرداد ماه گذشته برگزار شد هم حرف‌های مشابهی زد: "تمام روز درباره توسعه پایدار حرف زده‌ایم و دنبال راهی برای خارج کردن توده‌ها از فقر هستیم. اما چه فکری در سرمان است؟ آیا به‌دنبال الگوی توسعه و مصرف کشورهای ثروتمند هستیم؟ سوال من این است: روزی که هندی‌ها به همان نسبت آلمانی‌ها اتومبیل داشته باشند، چه بر سر سیاره ما خواهد آمد؟ چقدر اکسیژن برایمان باقی خواهد ماند؟ آیا منابع این سیاره برای اینکه هفت یا هشت میلیارد نفر به اندازه جوامع ثروتمند مصرف کنند و زباله تولید کنند، کافی است؟ معضل سیاره ما مصرف‌گرایی افراطی است."

 
با وجود اختلاف فاحش میان موخیکای گیاه‌خوار و سایر رهبران، حتی او هم از فراز و نشیب‌های زندگی سیاسی در امان نیست. یک کارشناس نظرسنجی بنام ایگناسیو زواسنابار می‌گوید: "خیلی‌ها موخیکا را به‌خاطر سبک زندگی‌اش دوست دارند. اما این باعث نمی‌شود به‌خاطر عملکرد دولت از او انتقاد نشود." مخالفان دولت اوروگوئه می‌گویند رشد اقتصادی اخیر این کشور باعث بهبود خدمات عمومی در بخش‌های بهداشت و آموزش نشده، و برای اولین بار از زمان انتخاب موخیکا در سال ۲۰۰۹، محبوبیت او به زیر ۵۰ درصد رسیده است. موخیکا امسال به‌خاطر دو اقدام جنجالی دیگر هم مورد انتقاد قرار گرفته است. کنگره اوروگوئه اخیرا طرحی را به تصویب رسانده که به زنان اجازه می‌دهد تا هفته دوازدهم بارداری، سقط جنین کنند. موخیکا برخلاف اسلافش این مصوبه را وتو نکرد.

 
علاوه بر این، او از طرح قانونی شدن مصرف ماری‌جوانا هم حمایت کرده است. در صورت تصویب این طرح، دولت انحصار تجارت آن را در اختیار خواهد داشت. او می‌گوید: "مصرف ماری‌جوانا نگران‌کننده‌ترین مسأله نیست. مشکل اصلی قاچاق مواد مخدر است."

 
با این حال موخیکا مجبور نیست زیاد نگران میزان محبوبیتش در نظرسنجی‌ها باشد. طبق قوانین اوروگوئه، او در سال ۲۰۱۴ نمی‌تواند بار دیگر نامزد ریاست جمهوری شود، و با توجه به اینکه ۷۷ سال دارد، احتمالا به‌زودی کلا از سیاست کناره‌گیری خواهد کرد. اگر چنین شود، می‌تواند از دولت مستمری بازنشستگی دریافت کند. برخلاف بسیاری از روسای جمهوری سابق، شاید او مشکل چندانی به زندگی با حقوق بازنشستگی نداشته باشد.