سرمایه‌گذاران آسیایی، سال‌های سال ترجیح می‌دادند پول خود را در بازارهای سهام سرمایه‌گذاری کنند. اما از آنجایی که بازارهای سرمایه جهان در رکود فرو رفته‌اند، بیشتر آنان اکنون به درآمدهای ثابت روی آورده‌اند.

تنوع بخشی، درس اول در مدیریت پول



این مساله رضایت خاطر دیوید چانگ، مدیر سرمایه و بازاریابی بخش آسیایی شرکت آمریکایی فرانکلین تمپلتون را به همراه داشته است.
دیوید چانگ که 12 سال است با این شرکت همکاری می‌کند، به دنبال این بوده که بداند سرمایه‌گذاران در آسیا چگونه در طول سال‌ها تا این حد رشد کرده‌اند، اما معتقد است هنوز کار بیشتری باید انجام شود تا سرمایه‌گذاران منطقه در فضای متزلزل امروز بازار، بهتر بتوانند به «تنوع‌سازی» روی آورند. استراتژی چانگ، آموزش به سرمایه‌گذاران است.
تحت مدیریت وی، فرانکلین تمپلتون اکنون به سهم بازار حدود 10 درصد در هنگ‌کنگ و 20 درصد در تایوان دست یافته است. همچنین این شرکت، سرمایه‌گذاری مشترکی با سهم 2 میلیارد دلار در شانگهای دارد.
دیوید چانگ در مورد تغییرات صنعت مدیریت دارایی در چین طی دهه گذشته و سرعت اصلاحات مالی در این کشور گفت‌وگو کرده است:
زمانی که به شعبه شرکت فرانکلین تمپلتون در هنگ‌کنگ پیوستید، این شرکت در چه وضعیتی قرار داشت؟
وقتی اولین بار در 12 سال گذشته کارم را در هنگ‌کنگ آغاز کردم، دارایی تحت مدیریت شرکت تقریبا ناچیز و حدود 150 میلیون دلار بود. در حال حاضر میزان آن به بیش از 9 میلیارد دلار رسیده است. چند سال اول، صبورانه کار خود را در هنگ‌کنگ دنبال کردیم و پس از آن همه چیز به روال افتاد. شرکت در ابتدا تنها یک یا دو نوع محصول تولید می‌کرد و بعد از مدتی موفقیت‌های بی‌شماری به دست آورد.
نقش شما در رشد شرکت، در خود کشور چین چه بود؟
اولین دستور کاری من این بود که ارائه محصولات و کانال توزیع خود را متنوع سازی کنیم. در آن زمان، سیستم توزیع ما تنها به دو بانک بین‌المللی محدود بود. در حال حاضر بیش از 40 پشتوانه سرمایه ثبت شده در هنگ‌کنگ داریم. در گذشته تقریبا فقط یک بازار نوظهور شناخته می‌شدیم، اما یکی از اهداف من تنوع‌سازی بود، چرا که فعالیت ما بسیار فراتر از آن بود و بنابراین این تنوع‌سازی را به سوی سرمایه‌هایی با درآمد ثابت سوق دادیم.
کانال‌های توزیع شما چگونه در طول سال‌ها تغییر پیدا کرد؟
اگر در کار توزیع تنها به همین دو شریک اکتفا می‌کردیم، کار پرریسکی انجام داده بودیم. ما کارمان را با بانک‌های داخلی مانند بانک چین آغاز کردیم. این کار به استراتژی صحیحی تبدیل شد. در حال حاضر دامنه گسترده‌ای از شرکای توزیع داریم و حتی شرکت‌های بیمه نیز درگیر این کار شده‌اند. متاسفانه، بازار مشاوره مالی مستقل چندان بزرگی در آسیا نداریم. این کانال هنوز در مقایسه با آمریکا و اروپا نسبتا کوچک است و به همین دلیل است که بر بانک‌های بزرگ و شرکت‌های بیمه متمرکز می‌شویم.
برخی ویژگی‌های کلیدی سرمایه‌گذاران در آسیا کدامند؟
به‌رغم این حقیقت که صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک برای سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت هستند، اما افق سرمایه‌گذاری برای آسیایی‌ها نسبتا کوتاه است. در این راه هر قدر پیشرفت می‌کنیم، نیاز به آموزش بیشتر می‌شود. یکی از ویژگی‌های مهم سرمایه‌گذاران در آسیا این است که از قدرت ذهنی دیگران استفاده می‌کنند. ده سال پیش، سرمایه‌گذاری فقط در حوزه اوراق قرضه بود.
درست پیش از شروع بحران مالی، سرمایه‌گذاران ریسک‌گریزی بیشتری پیدا کردند و به سرمایه‌گذاری در حوزه‌هایی که درآمد ثابت دارند روی آوردند. این تغییر به نفع ما تمام شد، چرا که ما محصولات این‌چنینی زیادی داشتیم. این جریان دو سال بعد از آن هم ادامه یافت.
رویکردهای سرمایه‌گذاری در این شرکت از زمان شروع بحران مالی چگونه تغییر یافته است؟
من فکر می‌کنم سرمایه‌گذاران در آسیا هنوز خیلی محتاطانه عمل می‌کنند و هنوز خیلی از آنها سرمایه‌گذاری با درآمد ثابت را پیگیری می‌کنند. در دوازده ماه گذشته شاهد پیشرفت بسیار کندی بوده‌ایم. تنها چیزی که می‌بینیم این است که سرمایه‌گذاران به محصولات درآمد زا روی آورده‌اند، نه فقط درآمدهای ثابت. همچنین محصولاتی را که سود ثابت دارند، ترجیح می‌دهند.
شرکت شما چگونه خود را از بحران مالی نجات داد؟
ما از این روندی که سرمایه‌گذاران به سرمایه‌گذاری با درآمد ثابت روی آوردند، بهره بردیم. اما من فکر می‌کنم در بلندمدت، برای منفعت سرمایه‌گذاران، به حمایت از تنوع‌ پرتفولیوها ادامه بدهیم. به همین دلیل است که تلاش می‌کنیم به سرمایه‌گذاران آموزش بدهیم.
به نظر شما، صنعت مدیریت سرمایه در هنگ‌کنگ چقدر رقابتی است؟
من از رقابت استقبال می‌کنم. پانزده شرکت چینی در حال حاضر در هنگ‌کنگ فعالیت می‌کنند. این شرکت‌ها خلاقیت شما را بیشتر می‌کنند.
همیشه این امیدواری در من وجود دارد که رقابت باعث شود سهم بزرگ‌تری در بازار داشته باشید.
اگر این گونه باشد، به جای اینکه مدیران سرمایه‌گذاری با یکدیگر بجنگند، تلاش می‌کنند بیشتر در صندوق‌های مشترک سرمایه‌گذاری کنند. رقابت ما را به تولید محصولات جدید وامی‌دارد، باعث می‌شود زرنگ‌تر شویم و هزینه‌ها را بهتر کنترل کنیم.
البته رقابت بر سر استعدادها مرا نگران می‌کند. در این صنعت، منبع استعداد محدودی داریم. کل آسیا با این مشکل رو به رو است. ما وقت زیادی برای کارمندانمان صرف کردیم تا استعدادها را حفظ کنیم