مهارت‌های مدیریتی-

اولین سال مدیریت را چگونه بگذرانیم؟
فشارها و دلهره‌های مدیر عامل


بخش پنجم
شرکت مشاوره جهانیBooz & Company در بررسی سالانه خود در مورد میزان موفقیت مدیران با 18 مدیرعامل از شرکت‌های بزرگ در سراسر جهان - که برخی از آنها هنوز اولین سال مدیریت خود را می‌گذرانند – گفت‌وگو کرده و از آنها خواسته تجربیات خود را از اولین سال حضور در هیات مدیره منعکس کنند. بخش دیگری از سوالات و پاسخ‌های مطرح شده را در زیر می‌خوانید.

مدیرعاملان جدید در مدت کوتاهی با حجم انبوهی از کار مواجه می‌شوند. چگونه می‌توان همه فشارها و مطالبات کاری را در همان ابتدا به بهترین نحو ممکن مدیریت کرد؟
سورین شوآن: به عنوان یک مدیر باید در ایجاد تعادل بین زندگی کاری و زندگی خصوصی، دقت زیادی داشته باشید. واقعیت این است که این شغل بسیار سخت و وقت‌گیر است. مجبورید زیاد مسافرت بروید و در نتیجه، نسبت به زمانی که این شغل را نداشتید، وقت کمتری می‌توانید برای خانواده خود صرف کنید. به جز آن، در پایان روز کاری باید از کار فاصله بگیرید.
ایان لیوینگستون: من فکر می‌کنم کار شما در صورت وجود ثبات و حمایت از سوی خانواده با زمانی که زندگی خانوادگی کاملا باثبات و حمایت کننده نداشته باشید، بسیار متفاوت است و در حالت دوم باید فشار بسیار زیادی را متحمل شوید.
این مساله همچنین اهمیت برخورداری از یک تیم مدیریتی قوی را دو چندان می‌کند. وقتی شما مدیر یک سازمان بسیار پیچیده می‌شوید، نمی‌توانید کل سازمان را خودتان مدیریت کنید. برخی مدیران که حقیقتا عملکرد خوبی دارند، وقتی ارتقای شغلی می‌یابند، سعی می‌کنند نشان دهند که قابلیتشان در این است از پس همه کارها به تنهایی برمی‌آیند. این افراد هیچ وقت نمی‌خواهند تیمی را تشکیل دهند که به آنها در انجام کارها کمک کند و بنابراین به تدریج در کارشان افت می‌کنند. سازمان‌های بزرگ باید به صورت گروهی اداره شوند.
برای مدیرعامل جدید، چه مسائلی بیش از همه تشویش‌زا هستند؟
سورین شوآن: در دو ماه اول کارتان، افراد به شدت رفتارتان را زیر نظر می‌گیرند و این در واقع می‌تواند فرصت خوبی برای شما باشد. وقتی مورد توجه همه هستید می‌توانید از این فرصت برای فرستادن سیگنال‌هایی استفاده کنید که به دیگران نشان دهید چه چیزهایی برای شما مهم است. در این مرحله، می‌توانید به همه نشان دهید روشی را که در کار قبلی دنبال می‌کردید، دیگر ادامه نمی‌دهید. بنابراین این روش را دنبال کنید تا سازمان هر چه سریع‌تر به نقش جدید شما پی ببرد. افراد همیشه فکر می‌کنند «این شخص از آن بخش خاص آمده و همه چیز را از یک زاویه خاص می‌بیند.» پس باید این دیدگاه را از بین ببرید.
رونی لتن: این مساله برای من دو بعد دارد. اول این که شما ناگهان آزادی عمل پیدا می‌کنید که بر هر چیزی نظارت کنید و توانایی دارید که از این آزادی بهره ببرید. اما در استفاده از این موقعیت عجله نکنید، بلکه موقعیت‌سنج باشید. مثلا بررسی کنید که آیا در بخش سختی از کسب‌وکار قرار گرفته‌اید؟ آیا رقیب سرسختی دارید؟ آیا مشکل خاصی که با آن روبه‌رو شده‌اید، عملیاتی است یا استراتژیک؟ برای بررسی همه جنبه‌های یک کسب و کار، زمان کافی صرف کنید. دوم اینکه وقتی می‌خواهید چیزی را تغییر دهید، مطمئن شوید که افراد کلیدی سازمان در این راه از شما حمایت می‌کنند.
در نهایت، وقتی تغییری را آغاز می‌کنید، پس از آن سعی کنید به مشتریان خود کمک کنید این تغییر را درک کنند.
خوزه ریکاردو مندس دا سیلوا: در اولین سال مدیریت یک مدیرعامل، همیشه بحران هایی وجود دارد - مسائلی که ممکن است موجب رفتن مدیر عامل قبلی شده باشند - و این که به طور دقیق بر مسائل مربوط به این بحران متمرکز شوید، نکته کلیدی است. وقتی من مدیر عامل شدم، شرکت در حال از دست دادن سهم بازار خود بود که این مساله موجب شد مسائل را از چشم‌انداز جدیدی مورد بررسی قرار دهم. به عنوان مثال، به جای هزینه‌ها، بیشتر بر درآمدها متمرکز شدم، همان کاری که در سمت قبلی خودم به عنوان مدیر مالی انجام می‌دادم. بعدها، بر تولیدات و اسناد دارایی شرکت متمرکز شدم. این کار نیازمند نگرشی فراگیر با اقدامات
بسیار زیاد، از جمله ایجاد یک روش بررسی جدید برای توسعه نوآوری و تغییر تیم مدیریتی بود.
ماسامی یاماموتو: خوشبختانه شرکت فوجیتسو سهامداران زیادی دارد که مدت‌ها است هر کدام از آنها بخشی از سهام شرکت را در اختیار دارند. این به این معنی است که ضرورتی ندارد بر دستاوردهای کوتاه مدت متمرکز شویم، بلکه می‌توانیم توانایی‌های همیشگی و استراتژیکی ایجاد کنیم که در بلندمدت رشد باثباتی داشته باشیم. یکی از وظیفه‌های اصلی مدیرعامل این است که بگذارد این سهامداران، نیاز به سرمایه‌گذاری در افزایش قابلیت‌های داخلی شرکت را درک کنند.
مقایسه بازار مسکن و بورس از دریچه‌ای متفاوت

رضا قهرمانی
ماجرای فیل و فنجون را زیاد شنیده بودیم، ولی واقعا ارزش بورس تهران در برابر ارزش فقط مسکن‌های تهران قطره‌ای است در برابر دریا! تا جایی که اگر ساکنان محله جردن همت کنند و پول فروش ساختمان‌های خود را وارد بورس کنند، ما می‌توانیم کام همه سهامدارهای جزء رو شیرین کنیم تا همه سهامداران دو، سه سری طعم افزایش 12 درصد قیمت سهام را به دلیل گره معاملاتی تجربه کنند.

غرض از این نوشتار مقایسه ارزش بازار مسکن و بورس ماست و اینکه ثابت کنیم بورس آنقدرها هم بزرگ نیست و بازار مسکن آن قدر بزرگ هست که بدون جذب نقدینگی بورس هم کماکان دارای عطش باشد و 7 تا 8 بورس به اندازه بورس تهران هم با تمام نقدینگی خود در مقایسه با ارزش روز بازار مسکن کوچک هستند. مشکل بورس ما خیلی فراتر از وجود رقیبی به نام بازار مسکن است، مشکلاتی همچون عمق کم، عدم وجود حامی و از همه مهم‌تر سطح بسیار کم آشنایی مردم با این بازار.
بر این اساس به توجه به آخرین اطلاعات شهرداری تهران متراژ و تعداد واحد‌های مسکونی(فقط مسکونی!!) در مناطق 22گانه تهران به شرح جدول زیر است.
همان طور که مشاهده می‌شود طبق آخرین اطلاعات، مجموع متراژ واحدهای مسکونی 285.248.828 متر مربع بوده است که بر اساس آخرین اطلاعات میانگین قیمت معاملات مسکن در تهران 25 میلیون ریال بوده است. با مقایسه ارزش روز واحد‌های مسکونی در تهران و ارزش بازار بورس تهران که در 20 خرداد رقمی معادل 1.254.421 میلیارد ریال بوده است، می‌توان به کوچکی بورس تهران در مقایسه با ارزش املاک و مستغلات پی ‌برد. با فرض میانگین ارزش معاملات واحد‌های مسکونی در تهران و با توجه به متراژ فوق به ارزش روز 7.131.221 میلیارد ریال دست پیدا می‌کنیم که این رقم 68/5 برابر ارزش روز بورس تهران است. البته باید گفت به این مبلغ باید واحد‌های اداری، تجاری، باغ، ویلا و ... تهران و سایر استان‌های ایران را هم اضافه کرد! موضوع دیگر رقم ارزش بورس تهران می‌‌باشد که بخش عمده آن مربوط به سهام عمده است که سهام شناور نیست و به طور حتم ارزش سهام شناور موجود در بورس بسیار کمتر از ارزش فعلی کل بورس است!
موضوع دیگر مربوط به معاملات روزانه مسکن است. در حال حاضر و با توجه به رکود معاملات مسکن به طور میانگین حدود 6000 واحد مسکونی معامله می‌شود که با فرض متراژ 50 متری برای هر معامله و از طرفی نرخ 15 میلیون ریالی برای هر مترمربع، ارزش معاملات روزانه در حالت رکود فعلی معادل 4.500 میلیارد ریال است که این رقم نیز در مقایسه با معاملات حدود 700 میلیارد ریالی بورس تهران تقریبا 6 برابر است. همان طور که بیان شد بورس تهران در مقایسه با بازار مسکن نه از نظر حجم و نه از نظر ارزش معاملات روزانه بسیار کوچک است و اینکه بگوییم در سال 91 بورس تهران رقیبی همچون بازار مسکن را دارد اشتباه محض بوده و بهتر است جهت ارزیابی و مشخص کردن دلایل رکود بورس نه دنبال رقیب، بلکه به دنبال مسائل بنیادی بورس باشیم.
در بورسی که در آن ریسک بسیار زیادی وجود دارد، طبیعی است که سرمایه‌گذاران به دنبال بازارهایی می‌روند که از حداقل ریسک برخوردار است.
منبع: www.bourse24.ir