فرهنگ کسب‌وکارآرژانتین

این کشور وسعتی بیش از 5/2 میلیون کیلومتر مربع از این قاره را اشغال کرده که بین رشته کوه آند در غرب و اقیانوس اطلس جنوبی در شرق و جنوب واقع شده ‌است. این کشور از شمال با پاراگوئه و بولیوی، از شمال شرق با برزیل و اروگوئه و از جنوب و غرب با شیلی همسایه است. آرژانتین مدعی مالکیت محدوده‌های جزایر فالکلند، جورجیای جنوبی و ساندویچ جنوبی می‌باشد.
این کشور به طور رسمی‌جمهوری آرژانتین نامیده می‌شود. اسپانیایی‌های مهاجم در سال ۱۵۱۶ میلادی وارد آرژانتین شدند. آنان که در جست‌وجوی گنج بودند، این سرزمین را آرژانتین نامیدند که از واژه argentum به معنای نقره یافته شده در برخی از نقاط آن گرفته شده‌است.
آمار کلی کشور آرژانتین
مساحت: 2766890 کیلومتر مربع (رتبه 8 در میان کشورهای جهان)
جمعیت: 40 میلیون و 100 هزار نفر (رتبه 32 در میان کشورهای جهان)
تراکم جمعیت: 5/14 نفر در کیلومتر مربع (رتبه 207 در میان کشورهای جهان)
امید به زندگی: مردان 72 سال – زنان 79 سال
درصد افراد باسواد: 97‌ درصد
آمار اقتصادی
واحد پول: پزو
تولید ناخالص ملی: 632 میلیارد دلار – سرانه 15603 دلار
اشتغال: کشاورزی 1‌ درصد - صنعت 21‌ درصد - خدمات 76‌ درصد - بیکار 16‌ درصد. صادرات عمده: دانه‌های گل آفتابگردان، لیمو، دانه‌های سویا، انگور، ذرت، توتون، بادام زمینی، چای، گندم و جو. مقاصد صادرات: برزیل 18‌ درصد - شیلی 11‌ درصد - آمریکا 11‌ درصد - چین 8‌ درصد. واردات عمده: تجهیزات و قطعات ماشین‌آلات، وسایل نقلیه موتوری، مواد شیمیایی، تولیدات صنایع فولاد و محصولات پلاستیک و لوازم مربوط به آن. منابع واردات: برزیل 27‌ درصد - آمریکا 17‌ درصد - آلمان 6‌ درصد - ایتالیا 4‌ درصد.
منابع اصلی تامین انرژی الکتریکی آرژانتین: سوخت فسیلی، سوخت هیدروژنی، سوخت هسته‌ای است. آرژانتینی‌ها عمدتاً مذهبی هستند. بر طبق برآوردهای مختلف حدود ۸۰ درصد از مردم آرژانتین خود را پیرو کلیسای کاتولیک رمی‌معرفی نموده‌اند، اما عملا بیشتر آنها چنین نیستند و کلیسا مقدار گرایش به آن را ۷۰ درصد برآورد نموده است. مذهب کاتولیک از سوی دولت مورد حمایت قرار گرفته و در قانون اساسی آرژانتین بر آن تصریح شده‌ است.
کلیساهای پروتستان‌ها نیز از دهه ۱۹۸۰ جای پایی برای خود در این کشور باز کرده‌اند و هم اکنون تعداد پیروان آن بیش از ۵/۳ میلیون نفر، یعنی حدود ۱۰ درصد از کل جمعیت می‌باشد. اعضای کلیسای عیسی مسیح قدیسان مورمونی (مورمونها) تعدادشان بالغ بر ۳۳۰۳۰۰ نفر بوده که میزان تمرکز جمعیتی آنها از لحاظ جهانی در این کشور در رتبه هفتم قرار دارد. پروتستان‌های سنتی نیز در این کشور فراوان هستند. این کشور همچنین موطن یکی از بزرگ‌ترین مسجدها در آمریکای لاتین است که در خدمت جامعه مسلمان بوده، که جمعیت آن بالغ بر ۶۰۰-۵۰۰ هزار نفر (۹۳ درصد سنی) تخمین زده می‌شود.
آرژانتین دارای تاریخ غنی در ادبیات جهان است. این کشور با یک قانون اساسی و یک طرح تعریف شده در ادبیات آمریکای لاتین، از زمانی که در دهه ۱۸۵۰ هویت کاملا واحد خود را بازیافت، در آمریکا لاتین کشوری پیشرو بوده است. مبارزه بین تمرکز گرایان (که خواستار یک فدراسیون ضعیف از ایالات مبتنی بر اصول محافظه کاری روستایی بود) و فدرالیست‌های ماقبل لیبرالیسم و طرفداران حکومت قوی فدرال که مهاجرت اروپاییان را تشویق می‌نمودند، نوعی لحن و نواخت خاص برای ادبیات آن زمان آرژانتین پدید آورد. آرژانتین نویسندگان، شعرا و روشنفکران بسیاری را در صحنه بین‌المللی عرضه نموده است.
فرهنگ کسب و کار در آرژانتین
در این هفته که به بررسی مجزای کشور آرژانتین اختصاص داده شده است، اطلاعات جامعی پیرامون فرهنگ تجاری و فضای کسب و کار این کشور ارائه می‌شود که می‌تواند یاریگر شما در تعامل موثرتر با مشتریان و شرکای آرژانتینی باشد. هرچند هر کدام از زیر رده‌ها بر یک زمینه خاص در فرهنگ کسب و کار در آرژانتین تمرکز دارد، پیشنهاد می‌شود این بخش‌ها به ترتیب چاپ مورد بررسی قرار گیرند.
ممکن است پس از مطالعه این بخش پیرامون فرهنگ کسب‌وکار آرژانتین، به مطالعه فرهنگ تجاری سایر کشورهایی که با آن‌ها سر و کار دارید، احساس نیاز کنید. در آینده نزدیک این کشورها نیز مورد بررسی قرار خواهند گرفت.
نکات خواندنی درباره آرژانتین
- آرژانتین اولین کشور ملی مستقل در نیمکره جنوبی بوده است؛
- دانشگاه ناسیونال کوردوبا دومین دانشگاه پرسابقه در آمریکای‌جنوبی است؛
- پنج نفر آرژانتینی مختلف جایزه نوبل را (در رشته‌های شیمی، پزشکی و صلح) برده‌اند؛
- شهر لاپلاتا اولین شهر در آمریکای لاتین بوده که صاحب روشنایی‌های برق در خیابان‌های خود شده است؛
- تراموا در این شهر، اولین مترو احداث شده در نیمکره‌جنوبی بوده است؛
- آرژانتین بیشترین مصرف گوشت قرمز را در دنیا دارد؛
- اولین شخص متولد شده در قاره جنوبگان امیلیو پالما، در پایگاه اسپرانزا، یک شهروند آرژانتینی بود.

تاریخچه فرهنگی و اقتصادی آرژانتین
آرژانتین از منابع طبیعی غنی، جمعیت باسواد با درصد بالا، بخش کشاورزی صادرات محور و پایه صنعتی متنوع بهره می‌برد.

این کشور از لحاظ تاریخی دارای طبقه متوسط فراوانی در مقایسه با دیگر کشورهای آمریکای لاتین است؛ اما این بخش از جمعیت در اثر سلسله‌ای از بحران‌های اقتصادی ضعیف شده‌اند. امروز، درحالی که بخش مهمی از جمعیت هنوز از لحاظ مالی ثروتمند هستند، در مقایسه با میلیون‌ها نفر از افرادی قرار می‌گیرند که قدرت خریدشان به شدت کاهش یافته است. از سال 2002 به بعد، بهبود در وضعیت بخش‌های فقیرتر و نیز یک بازگشت عمده در طبقه متوسط جامعه پدید آمده است.
در سال 1900، متوسط درآمد در آرژانتین اندکی کمتر از کشورهای ثروتمند جهان بود و تصور می‌شد که آرژانتین به یک کشور صنعتی عمده تبدیل شود؛ اما عملکرد رشد اقتصادی آن در قرن بیستم مناسب نبود و اکنون این کشور نزدیک میانه توزیع درآمد جهان قرار دارد. ولی با وجود اینها آرژانتین از نظر اقتصادی توسعه یافته ترین کشور آمریکای جنوبی است.
آرژانتین تا پیش از نیمه دوم قرن نوزدهم کشوری عقب‌مانده به حساب می‌آمد. در حدود سال 1870 آرژانتین از فرآورده‌های دامی به عنوان کالاهای صادراتی استفاده کرد و همین شروع یک دوره درخشان رشد اقتصادی را رقم زد. نرخ رشد اقتصادی آرژانتین بین سال‌های 1870 و 1914 به سالانه 5 درصد می‌رسید. در واقع تا سال 1913، میزان درآمد سرانه هر نفر در این کشور با میزان همین شاخص در کشورهای فرانسه و آلمان برابری می‌کرد.
پس از استقلال، نام آرژانتین در جایگاه هشتمین کشور پهناور جهان قرار گرفت و همین فاکتور نیز در رشد شاخص تولید آن موثر بود. اقتصاد روستایی آرژانتین در قرن نوزدهم به تمامی بر تولید محصولات کشاورزی و پرورش حیوانات خانگی تمرکز یافت. نیروی انسانی و منابع مالی آنها به کمک رشد هر دو فرآورده آمدند و به این ترتیب آرژانتین در نیمه اول قرن نوزدهم رشد چشمگیری داشت.
بعد از دهه 1860، بخش کشاورزی به قدری توسعه یافت که زمین‌هایی که پیش‌تر به دامپروری اختصاص یافته بود، به مزارع و کشت و کار تبدیل شد و بیشتر این توسعه به دلیل وجود منابع انسانی و نیروی کار مناسب و ارزان قیمت حاصل شده بود.تا قبل از دهه 1860، مهاجران اندکی در این کشور وجود داشتند و جمعیت آن در حدود فقط 7/1 میلیون نفر بود، به همین خاطر زمین‌های فراوانی بی استفاده مانده و کمبود نیروی کار رو به افزایش بود. به این ترتیب دستمزدها رو به فزونی گذاشت و میزان آن با میزان دستمزد کشورهای اروپایی به خصوص ایتالیا و اسپانیا تفاوت فاحشی پیدا کرد. در نتیجه مهاجران زیادی به این کشور آمریکای جنوبی روی آوردند و این روند تا آغاز جنگ اول جهانی ادامه داشته و همچنان هرسال رشد پیدا می‌کرد.
تا آن زمان، محصولات کشاورزی و دامپروری بر اقتصاد آرژانتین مسلط بودند، ولی با رشد نیروی کار، نه تنها گوناگونی پدید آمد، بلکه هر محصول نیز حالت تخصصی پیدا کرد. این تحولات اقتصاد آرژانتین را قدرتمند کرد و کشور توانست برابر بحران های کوچک اقتصاد جهانی مقاومت کند. در مجموع، این دگرگونی‌ها و رویدادهای جدید، به آرژانتین کمک کردند و بین سال‌های 1870 و 1920 رشد اقتصادی قابل توجهی را برای آن رقم زدند.
پس از جنگ جهانی دوم، یک مدل توسعه اقتصادی جدید پدید آمد. آرژانتین سیاست جدیدی در پیش گرفت که برمبنای آن واردات بیشتر انجام می‌شد، ولی همین واردات در جهت صنعتی شدن و تقویت بازار داخلی و توسعه خودکفایی داخلی مصرف می‌شدند. آرژانتین با اتخاذ این استراتژی توانست تا اندازه‌ای یک روند پایدار و باثبات رشد اقتصادی که در سطحی متوسط در جریان بود را شکل دهد.بخش خدمات از دیرباز بزرگ‌ترین عامل کمک کننده به تولید ناخالص ملی آرژانتین بوده است. این کشور انرژی را در میزان فراوان خود از طریق منابع توسعه یافته برقابی تولید می‌کند؛ انرژی هسته‌ای نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. این کشور یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان و صادرکنندگان کبالت 60 به همراه کانادا و روسیه می‌باشد که یک ایزوتوپ رادیواکتیو است که به طور گسترده در درمان سرطان به کار می‌رود.
مخابرات نیز با رسوخ عمده تلفن همراه (75 درصد از جمعیت) بسیار قوی است، گسترش ۳۰ درصد اینترنت و ۳ درصد خدمات پهنای باند بستر مناسبی را فراهم کرده که به سرعت هم در حال افزایش است. تلفن معمولی ( 85 درصد از خانه‌ها) و پست نیز پر رونق هستند. بخش ساختمان نیز در توسعه اقتصادی کنونی به سوی ایجاد شغل سوق داشته و 5 درصد تولید ناخالص ملی را شامل می‌شود. جهانگردی بسیار مهم بوده و هم‌اکنون 7 درصد از درآمد اقتصادی کشور را تامین می‌کند.
آرژانتینی‌ها بیشتر در محدوده مرزهایشان مسافرت می‌کنند، و سفرهای خارجی که به‌طور دسته جمعی به یک کشور صورت می‌گیرد قابل دسترس، ایمن و بطور غیرقابل تصوری متنوع می‌باشد: شهرهای چند ملیتی بوئنوس آیرس و روزاریو، آبشارهای بی نظیر ایگوازو و ایالت مستعمره سالتا از جمله این نقاط می‌باشند. اسکی کردن روی آب در پیست باریلوچ تا سواحل پینامار و رودخانه یخ زده پریتو مورنو تا ایالت تییرا دل فیوگو افسانه‌ای، همگی سبب شده تا در سال 2005، 7/3 میلیون نفر جهانگرد از این کشور دیدن نمایند.

سبک مدیریت آرژانتینی موقعیت، شان اجتماعی، و سبک شخصیتی، شاخص‌های کلیدی در رویکرد آرژانتینی مدیریت هستند. یک مدیر، باید مثل یک مدیر باشد؛ نه این که مثل یک کارمند ساده کار‌های حجیم و دون شان انجام دهد. این بدان معنا نیست که روابط بین فردی مدیر و زیر دستان، اهمیت اساسی ندارد؛ بلکه بیانگر این مطلب است که در نظام سلسله مراتبی مدیریت در آرژانتین، مدیر همواره مورد احترام و امر او مطاع است. در واقع پیوند‌های نزدیک بین مدیر و زیر دستان، غالبا عمق می‌یابد؛ اما این رابطه، بیشتر شبیه رابطه پدر و فرزندی است، تا رابطه دو دوست صمیمی‌با یکدیگر. مدیران انتظار دارند همواره مورد توجه و احترام باشند؛ و تنها در این صورت است که آنها هم متقابلا کارکنان را زیر چتر حمایتی خود می‌گیرند، و آنها می‌توانند به آینده شغلی بهتر امیدوار باشند. از آن جا که مدیران آرژانتینی، معمولا مدیریت خود را از طریق ابلاغ دستورالعمل‌های صریح و روشن اعمال می‌کنند، لازم است هنگامی ‌که خواهان انجام ماموریت خاصی هستید، آن را با دستورالعمل‌های صریح و دقیق ابلاغ کنید. تلاش کنید حتی‌الامکان هیچ نکته مبهمی ‌در دستورالعمل‌ها و ابلاغیه‌های شما نباشد؛ چرا که این امر می‌تواند منجر به سر درگمی‌طرف مقابل و حتی بی‌اعتنایی و بی‌احترامی ‌نسبت به گواهی‌نامه‌های مدیریتی شما شود. جلسات در آرژانتین آرژانتینی‌ها نه تنها گفتار شفاهی و زبانی را به گفتار مکتوب ترجیح می‌دهند، بلکه ملاقات حضوری را نیز بر مکالمه تلفنی مقدم می‌دارند. بنا بر این مشخصا بهترین ساز و کار گسترش روابط تجاری در این کشور، آن است که مشقت ملاقات حضوری با افراد زیادی را بر خود هموار کنید. (با این وجود، یک مشکل دیگر هم این است که قادر نخواهید بود افراد را از خیلی پیشتر، ملزم به حضور در جلسات کنید؛ چرا که آنها ترجیح می‌دهند برنامه زمانی خود را به صورت هفته به هفته، یا روزانه تنظیم کنند.)جلسات معمولا با یک گپ دوستانه طولانی آغاز می‌شوند که در آن احتمالا از هر موضوعی سخن به میان می‌آید، به جز موضوع خود جلسه: از فوتبال گرفته تا تعطیلات و برنامه‌های آخر هفته! معمولا در پایان جلسات نیز یک گفت‌وگوی طولانی مشابه در می‌گیرد.بسیار مهم است که تا جایی که امکان دارد، در این گفت و گو‌های روزمره شرکت کنید؛ چرا که عنصری حیاتی در شکل‌گیری روابط محسوب می‌شوند. سردی و حضور کمرنگ در این جلسات می‌تواند عواقب زیان بار و هزینه‌های سنگینی را، چه در کوتاه مدت و چه در بلندمدت برایتان به بار بیاورد.انتظار نداشته باشید همه حاضران، با آمادگی قبلی و برنامه‌ریزی تحلیلی عمیق راجع به موضوع جلسه، در آن حاضر شده باشند. ممکن است بعضی از حاضران چنین کرده باشند؛ اما هرگز نمی‌توانید نسبت به این قضیه مطمئن باشید.‌انعطاف‌پذیری و خودکار بودن دو عامل بسیار ارزشمند در آرژانتین – به مثابه کشوری که مردمانش همواره دستخوش نیرو‌ها و فشار‌های اجتماعی و سیاسی خارج از حیطه کنترل خود بوده اند- هستند.وقت شناسی و مدیریت زمان در آرژانتین، نسبت به بسیاری کشور‌های آمریکای جنوبی، اهمیت بیشتری دارد؛ با این حال معمولا از قرائت صورت جلسات چشم‌پوشی می‌کنند. کار گروهی در آرژانتین مادامی ‌که همه شاخص‌ها و پارامتر‌ها (از قبیل نقش و حیطه مسوولیت افراد و شخص مافوق در سلسله مراتب، که می‌بایست به او گزارش دهند) روشن و شفاف بیان شوند، آرژانتینی‌ها به خوبی از عهده کارهای گروهی بر می‌آیند. ضروری است که این موارد، در بدو شکل گیری هر تیم، در اولین فرصت برای تک‌تک اعضای آن تشریح شود. آرژانتینی‌ها به ابهام در این موارد واکنش منفی نشان می‌دهند؛ علی‌الخصوص بسیار محتاط هستند که مبادا به نظر برسد در حوزه مسوولیت شخص دیگری دخالت کرده‌اند.از آنجا که اهمیت پیشبرد روابط مستحکم بلند مدت، در این کشور نسبت به کشور‌هایی مانند ایالات متحده و آلمان بسیار بیشتر است، تیم می‌بایست زمان و فضای کافی برای توسعه این روابط در اختیار داشته باشد. در کشوری که در مقاطعی در گذشته اعتماد به افراد ناشناس خطرناک بوده است، رشد میزان اعتماد افراد به دیگران، بسیار کند است.اگر تیم ماموریتش را به درستی انجام می‌دهد، سعی کنید در امور افراد مداخله نکنید. در صورتی که پروژه با موفقیت اتمام یافت، سعی کنید با هسته گروه در ارتباط بمانید؛ و پروژه بعدی را به همان تیم بسپارید. سبک‌های ارتباطی آرژانتینی‌ها زبان اصلی مردمان آرژانتین اسپانیولی است، اما بسیاری از آنها، به‌خصوص کسانی که تحصیلات بین‌المللی دارند، به خوبی انگلیسی صحبت می‌کنند. به علاوه بسیاری از ساکنان این کشور اصالت آلمانی و ایتالیایی دارند و به این دو زبان نیز تکلم می‌کنند. در فرهنگ آرژانتین، افرادی که آزادانه و صریح صحبت کرده و نظرات خود را محکم و با قدرت بیان می‌کنند، محترم داشته می‌شوند. یعنی به سادگی ممکن است دو نفر با هم تضاد فکری داشته باشند و بر عقاید یکدیگر بتازند؛ و همچنان روابط دوستانه صمیمی‌داشته باشند. در واقع شما با انزوا و کناره گیری از روابط صمیمانه و نزدیک، به عنوان فردی مسوولیت ناپذیر و بی‌علاقه به کار شناخته می‌شوید. به دلیل همین رویکرد ارتباطی، جلسات آنان نشست‌هایی پرسر و صدا و خشن به نظر می‌رسند که حاضرین در آن دائما برای اظهارنظر یا مخالفت، صحبت همدیگر را قطع می‌کنند. همین شور و حرارت حضور در جلسات نیز فاکتور مثبتی به شمار می‌رود و نشانگر میزان علاقه و تعلق خاطر شما به موضوع جلسه است. آرژانتینی‌ها در زبان بدن خود، همان ویژگی‌های مشخصه بیشتر ساکنان آمریکای‌جنوبی را نشان می‌دهند: نخست آنکه در هنگام گفت‌وگو در فاصله بسیار کمی از یکدیگر می‌ایستند که در بسیاری فرهنگ‌ها رفتاری ناهنجار است؛ دوم آنکه بسامد استفاده آنها از تماس‌های چشمی ‌بسیار بالا است؛ و سوم آنکه در بسیاری موقعیت‌ها به فراوانی از تماس‌های بدنی استفاده می‌کنند. تلفیق این 3 مورد می‌تواند برای مردمانی که به فرهنگ‌هایی با زبان بدن بسیار ملایم‌تر عادت دارند (مثل‌اسکاندیناویایی‌ها و ژاپنی‌ها) معجون هراس آوری باشد. بهتر است شما بکوشید خود را با این شکل از زبان بدن آنها هماهنگ کنید؛ چرا که بعید است آنها خود را با عادات شما هماهنگ کنند! در اکثر محیط‌های کاری، افراد ترجیح می‌دهند با نام خانوادگی شان مورد خطاب قرار گیرند. القابی مثل مهندس (Ingeniero) و حقوقدان (Abogado) نیز رایج هستند. سبک‌های پوششی در آرژانتین ظاهر و سبک پوششی افراد، چه در فضای کسب و کار و تجارت و چه در جامعه به مفهوم عام کلمه، در آرژانتین بسیار حائز اهمیت است. قضاوت عمومی‌افراد نسبت به شما، تا حدی بستگی به ظاهر شما دارد: اگر خوشبخت و موفق هستید، ظاهر شما هم باید گویای این مطلب باشد. پوشش افراد در فضای کسب و کار، عمدتا رسمی‌است؛ مردان کت و شلوار تیره می‌پوشند و کراوات می‌بندند. لباس زنان این کشور نیز نسبت به لباس زنان در کشور همسایه، برزیل، به مراتب پوشیده تر است. کت و دامن و کلا لباس رسمی‌تیره، بهترین گزینه پوششی برای زنان است. گذران مفید اوقات فراغت از تجارت در آرژانتین همان گونه که از چنین فرهنگ رابطه محوری انتظار می‌رود، سرگرمی‌و فراغت بخش مهمی ‌از کل چرخه تجارت است. هرگز اهمیت پیوند‌های دوستانه ای را که در این مناسبت‌ها شکل می‌گیرند، دست کم نگیرید. تمامی ‌وعده‌های صرف غذا در حین مبادلات تجاری، نشست‌های اجتماعی به شمار می‌روند، پس تنها در صورتی از مبادلات تجاری سخن به میان آورید که رابط بومی ‌شما پیشتر موضوع را مطرح کرده باشد. از این قبیل ضیافت‌ها به عنوان فرصتی برای شناخت بهتر عملکرد شرکا یا مشتریان تجاری‌تان در سایر سطوح مهم اجتماعی استفاده کنید. بحث‌های مربوط به کسب و کار را به پس از صرف غذا و هنگام نوشیدن قهوه موکول کنید. آداب صرف غذا بسیار حائز اهمیت هستند؛ و آرژانتینی‌ها نیز به هنگام صرف غذا به رسم اروپایی‌ها، همواره کارد و چنگال در دست دارند. دست‌ها همواره باید دیده شوند؛ پس دست‌هایتان را هنگام صرف غذا هرگز زیر میز نبرید. هرچند همواره مبلغی به عنوان حق سرویس به صورتحساب شما افزوده می‌شود، اما پرداخت انعامی‌ در حدود 10 تا 15 درصد، یک رفتار مثبت و سخاوتمندانه به حساب می‌آید مهم ترین نکات پیرامون فرهنگ کسب و کار در آرژانتین 1. هرچند آرژانتین با مشکلات اجتماعی، سیاسی و فرهنگی زیادی دست به گریبان بوده است؛ اما اکنون می‌توان‌ این کشور را در زمره کشور‌هایی با پتانسیل‌های وسیع برای سرمایه‌گذاران حرفه‌ای و خبره محسوب کرد. 2. پیشینه تاریخی، فضای زمانی بلندمدت را برای مردمان آرژانتین مبهم کرده است. بنا بر‌این بهترین گزینه برای آنها تمرکز بر اهداف کوتاه مدت و زود بازده است. 3. آرژانتینی‌ها به شدت به موقعیت و شأن اجتماعی افراد بها می‌دهند و‌این بر بینش آن‌ها در ساختار‌های تجاری و سازمانی سایه می‌افکند. 4. گمان نکنید که چارت‌های سازمانی لزوما بیانگر ساختار واقعی سازمان‌ها هستند. شبکه‌های پیچیده ارتباطی غالبا قادر به تغییر معیار‌ها و هنجار‌ها هستند؛ و قدرت لزوما به تمامی‌ در اختیار شخصی که اسما در جایگاه قدرت قرار دارد، نیست. 5. قبلا اطمینان حاصل کنید که با تصمیم گیرنده واقعی طرف هستید، نه شخصی که احتمال می‌رود در جایگاه تصمیم گیری باشد. 6. از مدیران انتظار می‌رود پرستیژ مدیریت داشته باشند. قاطعیت و ابلاغ دستور‌العمل‌های شفاف و صریح، ارکان مورد احترام مدیریت هستند. 7. بین مدیران و کارکنان، پیوندهای بسیار نزدیکی برقرار می‌شود. از مدیران انتظار می‌رود به علایق و سطح رفاه کارکنان توجه ویژه داشته باشد. 8. ارتباطات شفاهی و حضوری به مراتب مهم تر از ارتباطات مکتوب هستند. برای انتقال یک پیام به صرف فرستادن ‌ایمیل اکتفا نکنید. از تماس‌های تلفنی و تشکیل جلسات هم بهره ببرید. 9. بین زمان تعیین موعد جلسه و زمان تشکیل جلسه نمی‌توان فاصله زیادی انداخت. اگر زمان تشکیل جلسه‌ای را بر اساس مطالعه و تحلیل و با لحاظ کردن جزئیات تعیین کردید و جلسه در زمانی پیش از موعد تشکیل شد، شگفت زده نشوید. ( نمونه‌ای دیگر از دید کوتاه مدت آرژانتینی ) 10. آمادگی آغاز جلسات با انبوهی از محاورات روزمره را داشته باشید. به خاطر داشته باشید. در جریان باشید که ‌این بخش، یک عنصر مهم در جلسات است. صبور باشید، سعی نکنید روند‌این گفت‌وگوهای پیش از جلسه را به شکل تحمیلی تسریع کنید. 11. احتمال ‌اینکه افراد با پیش‌آمادگی در جلسات حاضر شوند بسیار کم است. انعطاف فکری و عملی جایگاه بسیار ممتازی دارد. 12. آرژانتینی‌ها نسبت به بسیاری از ساکنان کشور‌های آمریکای جنوبی، به مدیریت زمان اهمیت بیشتری می‌دهند. اما‌این بدان معنا نیست که جلسات دقیقا راس ساعت مقرر آغاز شده و پایان می‌یابند. 13. سطح عمومی‌آشنایی با زبان انگلیسی مطلوب است و بسیاری از افراد‌ ایتالیایی و آلمانی را هم روان صحبت می‌کنند. 14. مباحثه آزاد و مستقیم، مورد توجه است و شما می‌بایست عقاید خود را با تأکید و تحکم بیان کنید. البته توجه داشته باشید در صورتی که امکان منازعه و تنش شدید وجود داشته باشد، نباید از‌این رویکرد در بحث استفاده کنید. اهمیت روابط فردی را ملکه ذهن کنید و هرگز کاری نکنید که روابط حسنه شما به خطر بیفتد. 15. آمادگی تشکیل جلساتی پر سر و صدا و پر تنش را داشته باشید که در آن چندین نفر همزمان با هم اظهار نظر و مرتبا صحبت یکدیگر را قطع می‌کنند. در جلسات، استفاده از ژست‌های فیزیکی و زبان بدن مبالغه‌آمیز به وفور مشاهده می‌شود. 16. استفاده از نام خانوادگی برای خطاب کردن اشخاص، رایج است.‌ این شیوه مخاطب قرار دادن بیش از آنکه نشانه رسمیت باشد، نشانگر احترام ا ست. 17. از افرادی که هنگام صحبت بیش از اندازه به شما نزدیک می‌شوند یا به شکل نامتعارفی از ارتباطات چشمی‌ استفاده می‌کنند، کناره نگیرید.‌ این شیوه رفتار در آرژانتین عادی است و نباید رفتاری تهدید آمیز یا خصمانه تلقی شود. 18. از خانم‌های خارجی در آرژانتین با کمال احترام و ادب استقبال می‌شود. هر چند احتمال ‌اینکه در هیات‌های تجاری طرف آرژانتینی، زنان در رده‌های بالای مدیریتی مشاهده شوند، بسیار اندک است. 19. از پوشاک شیک، ولی موقر و سنگین استفاده کنید؛ چرا که قضاوتی که راجع به شما می‌شود تا حدی به پوشش شما بستگی دارد. 20. از بحث پیرامون موضوعاتی چون مشکلات سیاسی، سطح فقر در آمریکای جنوبی، یا تاریخچه جزیره فالکلند (مالویناس) بپرهیزید.

منبع:	دنیای اقتصاد	تاریخ انتشار:	1389-12-14
نویسنده:		مترجم:	کوشان غلامی
چکیده:
آرژانتین کشوری در آمریکای‌جنوبی است که پایتخت آن بوئنوس آیرس می‌باشد. آرژانتین از لحاظ وسعت دومین کشور آمریکای جنوبی است.
فرهنگ کسب‌وکارآرژانتین این کشور وسعتی بیش از 5/2 میلیون کیلومتر مربع از این قاره را اشغال کرده که بین رشته کوه آند در غرب و اقیانوس اطلس جنوبی در شرق و جنوب واقع شده ‌است. این کشور از شمال با پاراگوئه و بولیوی، از شمال شرق با برزیل و اروگوئه و از جنوب و غرب با شیلی همسایه است. آرژانتین مدعی مالکیت محدوده‌های جزایر فالکلند، جورجیای جنوبی و ساندویچ جنوبی می‌باشد. این کشور به طور رسمی‌جمهوری آرژانتین نامیده می‌شود. اسپانیایی‌های مهاجم در سال ۱۵۱۶ میلادی وارد آرژانتین شدند. آنان که در جست‌وجوی گنج بودند، این سرزمین را آرژانتین نامیدند که از واژه argentum به معنای نقره یافته شده در برخی از نقاط آن گرفته شده‌است. آمار کلی کشور آرژانتین مساحت: 2766890 کیلومتر مربع (رتبه 8 در میان کشورهای جهان) جمعیت: 40 میلیون و 100 هزار نفر (رتبه 32 در میان کشورهای جهان) تراکم جمعیت: 5/14 نفر در کیلومتر مربع (رتبه 207 در میان کشورهای جهان) امید به زندگی: مردان 72 سال – زنان 79 سال درصد افراد باسواد: 97‌ درصد آمار اقتصادی واحد پول: پزو تولید ناخالص ملی: 632 میلیارد دلار – سرانه 15603 دلار اشتغال: کشاورزی 1‌ درصد - صنعت 21‌ درصد - خدمات 76‌ درصد - بیکار 16‌ درصد. صادرات عمده: دانه‌های گل آفتابگردان، لیمو، دانه‌های سویا، انگور، ذرت، توتون، بادام زمینی، چای، گندم و جو. مقاصد صادرات: برزیل 18‌ درصد - شیلی 11‌ درصد - آمریکا 11‌ درصد - چین 8‌ درصد. واردات عمده: تجهیزات و قطعات ماشین‌آلات، وسایل نقلیه موتوری، مواد شیمیایی، تولیدات صنایع فولاد و محصولات پلاستیک و لوازم مربوط به آن. منابع واردات: برزیل 27‌ درصد - آمریکا 17‌ درصد - آلمان 6‌ درصد - ایتالیا 4‌ درصد. منابع اصلی تامین انرژی الکتریکی آرژانتین: سوخت فسیلی، سوخت هیدروژنی، سوخت هسته‌ای است. آرژانتینی‌ها عمدتاً مذهبی هستند. بر طبق برآوردهای مختلف حدود ۸۰ درصد از مردم آرژانتین خود را پیرو کلیسای کاتولیک رمی‌معرفی نموده‌اند، اما عملا بیشتر آنها چنین نیستند و کلیسا مقدار گرایش به آن را ۷۰ درصد برآورد نموده است. مذهب کاتولیک از سوی دولت مورد حمایت قرار گرفته و در قانون اساسی آرژانتین بر آن تصریح شده‌ است. کلیساهای پروتستان‌ها نیز از دهه ۱۹۸۰ جای پایی برای خود در این کشور باز کرده‌اند و هم اکنون تعداد پیروان آن بیش از ۵/۳ میلیون نفر، یعنی حدود ۱۰ درصد از کل جمعیت می‌باشد. اعضای کلیسای عیسی مسیح قدیسان مورمونی (مورمونها) تعدادشان بالغ بر ۳۳۰۳۰۰ نفر بوده که میزان تمرکز جمعیتی آنها از لحاظ جهانی در این کشور در رتبه هفتم قرار دارد. پروتستان‌های سنتی نیز در این کشور فراوان هستند. این کشور همچنین موطن یکی از بزرگ‌ترین مسجدها در آمریکای لاتین است که در خدمت جامعه مسلمان بوده، که جمعیت آن بالغ بر ۶۰۰-۵۰۰ هزار نفر (۹۳ درصد سنی) تخمین زده می‌شود. آرژانتین دارای تاریخ غنی در ادبیات جهان است. این کشور با یک قانون اساسی و یک طرح تعریف شده در ادبیات آمریکای لاتین، از زمانی که در دهه ۱۸۵۰ هویت کاملا واحد خود را بازیافت، در آمریکا لاتین کشوری پیشرو بوده است. مبارزه بین تمرکز گرایان (که خواستار یک فدراسیون ضعیف از ایالات مبتنی بر اصول محافظه کاری روستایی بود) و فدرالیست‌های ماقبل لیبرالیسم و طرفداران حکومت قوی فدرال که مهاجرت اروپاییان را تشویق می‌نمودند، نوعی لحن و نواخت خاص برای ادبیات آن زمان آرژانتین پدید آورد. آرژانتین نویسندگان، شعرا و روشنفکران بسیاری را در صحنه بین‌المللی عرضه نموده است. فرهنگ کسب و کار در آرژانتین در این هفته که به بررسی مجزای کشور آرژانتین اختصاص داده شده است، اطلاعات جامعی پیرامون فرهنگ تجاری و فضای کسب و کار این کشور ارائه می‌شود که می‌تواند یاریگر شما در تعامل موثرتر با مشتریان و شرکای آرژانتینی باشد. هرچند هر کدام از زیر رده‌ها بر یک زمینه خاص در فرهنگ کسب و کار در آرژانتین تمرکز دارد، پیشنهاد می‌شود این بخش‌ها به ترتیب چاپ مورد بررسی قرار گیرند. ممکن است پس از مطالعه این بخش پیرامون فرهنگ کسب‌وکار آرژانتین، به مطالعه فرهنگ تجاری سایر کشورهایی که با آن‌ها سر و کار دارید، احساس نیاز کنید. در آینده نزدیک این کشورها نیز مورد بررسی قرار خواهند گرفت. نکات خواندنی درباره آرژانتین - آرژانتین اولین کشور ملی مستقل در نیمکره جنوبی بوده است؛ - دانشگاه ناسیونال کوردوبا دومین دانشگاه پرسابقه در آمریکای‌جنوبی است؛ - پنج نفر آرژانتینی مختلف جایزه نوبل را (در رشته‌های شیمی، پزشکی و صلح) برده‌اند؛ - شهر لاپلاتا اولین شهر در آمریکای لاتین بوده که صاحب روشنایی‌های برق در خیابان‌های خود شده است؛ - تراموا در این شهر، اولین مترو احداث شده در نیمکره‌جنوبی بوده است؛ - آرژانتین بیشترین مصرف گوشت قرمز را در دنیا دارد؛ - اولین شخص متولد شده در قاره جنوبگان امیلیو پالما، در پایگاه اسپرانزا، یک شهروند آرژانتینی بود. تاریخچه فرهنگی و اقتصادی آرژانتین آرژانتین از منابع طبیعی غنی، جمعیت باسواد با درصد بالا، بخش کشاورزی صادرات محور و پایه صنعتی متنوع بهره می‌برد. این کشور از لحاظ تاریخی دارای طبقه متوسط فراوانی در مقایسه با دیگر کشورهای آمریکای لاتین است؛ اما این بخش از جمعیت در اثر سلسله‌ای از بحران‌های اقتصادی ضعیف شده‌اند. امروز، درحالی که بخش مهمی از جمعیت هنوز از لحاظ مالی ثروتمند هستند، در مقایسه با میلیون‌ها نفر از افرادی قرار می‌گیرند که قدرت خریدشان به شدت کاهش یافته است. از سال 2002 به بعد، بهبود در وضعیت بخش‌های فقیرتر و نیز یک بازگشت عمده در طبقه متوسط جامعه پدید آمده است. در سال 1900، متوسط درآمد در آرژانتین اندکی کمتر از کشورهای ثروتمند جهان بود و تصور می‌شد که آرژانتین به یک کشور صنعتی عمده تبدیل شود؛ اما عملکرد رشد اقتصادی آن در قرن بیستم مناسب نبود و اکنون این کشور نزدیک میانه توزیع درآمد جهان قرار دارد. ولی با وجود اینها آرژانتین از نظر اقتصادی توسعه یافته ترین کشور آمریکای جنوبی است. آرژانتین تا پیش از نیمه دوم قرن نوزدهم کشوری عقب‌مانده به حساب می‌آمد. در حدود سال 1870 آرژانتین از فرآورده‌های دامی به عنوان کالاهای صادراتی استفاده کرد و همین شروع یک دوره درخشان رشد اقتصادی را رقم زد. نرخ رشد اقتصادی آرژانتین بین سال‌های 1870 و 1914 به سالانه 5 درصد می‌رسید. در واقع تا سال 1913، میزان درآمد سرانه هر نفر در این کشور با میزان همین شاخص در کشورهای فرانسه و آلمان برابری می‌کرد. پس از استقلال، نام آرژانتین در جایگاه هشتمین کشور پهناور جهان قرار گرفت و همین فاکتور نیز در رشد شاخص تولید آن موثر بود. اقتصاد روستایی آرژانتین در قرن نوزدهم به تمامی بر تولید محصولات کشاورزی و پرورش حیوانات خانگی تمرکز یافت. نیروی انسانی و منابع مالی آنها به کمک رشد هر دو فرآورده آمدند و به این ترتیب آرژانتین در نیمه اول قرن نوزدهم رشد چشمگیری داشت. بعد از دهه 1860، بخش کشاورزی به قدری توسعه یافت که زمین‌هایی که پیش‌تر به دامپروری اختصاص یافته بود، به مزارع و کشت و کار تبدیل شد و بیشتر این توسعه به دلیل وجود منابع انسانی و نیروی کار مناسب و ارزان قیمت حاصل شده بود.تا قبل از دهه 1860، مهاجران اندکی در این کشور وجود داشتند و جمعیت آن در حدود فقط 7/1 میلیون نفر بود، به همین خاطر زمین‌های فراوانی بی استفاده مانده و کمبود نیروی کار رو به افزایش بود. به این ترتیب دستمزدها رو به فزونی گذاشت و میزان آن با میزان دستمزد کشورهای اروپایی به خصوص ایتالیا و اسپانیا تفاوت فاحشی پیدا کرد. در نتیجه مهاجران زیادی به این کشور آمریکای جنوبی روی آوردند و این روند تا آغاز جنگ اول جهانی ادامه داشته و همچنان هرسال رشد پیدا می‌کرد. تا آن زمان، محصولات کشاورزی و دامپروری بر اقتصاد آرژانتین مسلط بودند، ولی با رشد نیروی کار، نه تنها گوناگونی پدید آمد، بلکه هر محصول نیز حالت تخصصی پیدا کرد. این تحولات اقتصاد آرژانتین را قدرتمند کرد و کشور توانست برابر بحران های کوچک اقتصاد جهانی مقاومت کند. در مجموع، این دگرگونی‌ها و رویدادهای جدید، به آرژانتین کمک کردند و بین سال‌های 1870 و 1920 رشد اقتصادی قابل توجهی را برای آن رقم زدند. پس از جنگ جهانی دوم، یک مدل توسعه اقتصادی جدید پدید آمد. آرژانتین سیاست جدیدی در پیش گرفت که برمبنای آن واردات بیشتر انجام می‌شد، ولی همین واردات در جهت صنعتی شدن و تقویت بازار داخلی و توسعه خودکفایی داخلی مصرف می‌شدند. آرژانتین با اتخاذ این استراتژی توانست تا اندازه‌ای یک روند پایدار و باثبات رشد اقتصادی که در سطحی متوسط در جریان بود را شکل دهد.بخش خدمات از دیرباز بزرگ‌ترین عامل کمک کننده به تولید ناخالص ملی آرژانتین بوده است. این کشور انرژی را در میزان فراوان خود از طریق منابع توسعه یافته برقابی تولید می‌کند؛ انرژی هسته‌ای نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. این کشور یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان و صادرکنندگان کبالت 60 به همراه کانادا و روسیه می‌باشد که یک ایزوتوپ رادیواکتیو است که به طور گسترده در درمان سرطان به کار می‌رود. مخابرات نیز با رسوخ عمده تلفن همراه (75 درصد از جمعیت) بسیار قوی است، گسترش ۳۰ درصد اینترنت و ۳ درصد خدمات پهنای باند بستر مناسبی را فراهم کرده که به سرعت هم در حال افزایش است. تلفن معمولی ( 85 درصد از خانه‌ها) و پست نیز پر رونق هستند. بخش ساختمان نیز در توسعه اقتصادی کنونی به سوی ایجاد شغل سوق داشته و 5 درصد تولید ناخالص ملی را شامل می‌شود. جهانگردی بسیار مهم بوده و هم‌اکنون 7 درصد از درآمد اقتصادی کشور را تامین می‌کند. آرژانتینی‌ها بیشتر در محدوده مرزهایشان مسافرت می‌کنند، و سفرهای خارجی که به‌طور دسته جمعی به یک کشور صورت می‌گیرد قابل دسترس، ایمن و بطور غیرقابل تصوری متنوع می‌باشد: شهرهای چند ملیتی بوئنوس آیرس و روزاریو، آبشارهای بی نظیر ایگوازو و ایالت مستعمره سالتا از جمله این نقاط می‌باشند. اسکی کردن روی آب در پیست باریلوچ تا سواحل پینامار و رودخانه یخ زده پریتو مورنو تا ایالت تییرا دل فیوگو افسانه‌ای، همگی سبب شده تا در سال 2005، 7/3 میلیون نفر جهانگرد از این کشور دیدن نمایند. سبک مدیریت آرژانتینی موقعیت، شان اجتماعی، و سبک شخصیتی، شاخص‌های کلیدی در رویکرد آرژانتینی مدیریت هستند. یک مدیر، باید مثل یک مدیر باشد؛ نه این که مثل یک کارمند ساده کار‌های حجیم و دون شان انجام دهد. این بدان معنا نیست که روابط بین فردی مدیر و زیر دستان، اهمیت اساسی ندارد؛ بلکه بیانگر این مطلب است که در نظام سلسله مراتبی مدیریت در آرژانتین، مدیر همواره مورد احترام و امر او مطاع است. در واقع پیوند‌های نزدیک بین مدیر و زیر دستان، غالبا عمق می‌یابد؛ اما این رابطه، بیشتر شبیه رابطه پدر و فرزندی است، تا رابطه دو دوست صمیمی‌با یکدیگر. مدیران انتظار دارند همواره مورد توجه و احترام باشند؛ و تنها در این صورت است که آنها هم متقابلا کارکنان را زیر چتر حمایتی خود می‌گیرند، و آنها می‌توانند به آینده شغلی بهتر امیدوار باشند. از آن جا که مدیران آرژانتینی، معمولا مدیریت خود را از طریق ابلاغ دستورالعمل‌های صریح و روشن اعمال می‌کنند، لازم است هنگامی ‌که خواهان انجام ماموریت خاصی هستید، آن را با دستورالعمل‌های صریح و دقیق ابلاغ کنید. تلاش کنید حتی‌الامکان هیچ نکته مبهمی ‌در دستورالعمل‌ها و ابلاغیه‌های شما نباشد؛ چرا که این امر می‌تواند منجر به سر درگمی‌طرف مقابل و حتی بی‌اعتنایی و بی‌احترامی ‌نسبت به گواهی‌نامه‌های مدیریتی شما شود. جلسات در آرژانتین آرژانتینی‌ها نه تنها گفتار شفاهی و زبانی را به گفتار مکتوب ترجیح می‌دهند، بلکه ملاقات حضوری را نیز بر مکالمه تلفنی مقدم می‌دارند. بنا بر این مشخصا بهترین ساز و کار گسترش روابط تجاری در این کشور، آن است که مشقت ملاقات حضوری با افراد زیادی را بر خود هموار کنید. (با این وجود، یک مشکل دیگر هم این است که قادر نخواهید بود افراد را از خیلی پیشتر، ملزم به حضور در جلسات کنید؛ چرا که آنها ترجیح می‌دهند برنامه زمانی خود را به صورت هفته به هفته، یا روزانه تنظیم کنند.)جلسات معمولا با یک گپ دوستانه طولانی آغاز می‌شوند که در آن احتمالا از هر موضوعی سخن به میان می‌آید، به جز موضوع خود جلسه: از فوتبال گرفته تا تعطیلات و برنامه‌های آخر هفته! معمولا در پایان جلسات نیز یک گفت‌وگوی طولانی مشابه در می‌گیرد.بسیار مهم است که تا جایی که امکان دارد، در این گفت و گو‌های روزمره شرکت کنید؛ چرا که عنصری حیاتی در شکل‌گیری روابط محسوب می‌شوند. سردی و حضور کمرنگ در این جلسات می‌تواند عواقب زیان بار و هزینه‌های سنگینی را، چه در کوتاه مدت و چه در بلندمدت برایتان به بار بیاورد.انتظار نداشته باشید همه حاضران، با آمادگی قبلی و برنامه‌ریزی تحلیلی عمیق راجع به موضوع جلسه، در آن حاضر شده باشند. ممکن است بعضی از حاضران چنین کرده باشند؛ اما هرگز نمی‌توانید نسبت به این قضیه مطمئن باشید.‌انعطاف‌پذیری و خودکار بودن دو عامل بسیار ارزشمند در آرژانتین – به مثابه کشوری که مردمانش همواره دستخوش نیرو‌ها و فشار‌های اجتماعی و سیاسی خارج از حیطه کنترل خود بوده اند- هستند.وقت شناسی و مدیریت زمان در آرژانتین، نسبت به بسیاری کشور‌های آمریکای جنوبی، اهمیت بیشتری دارد؛ با این حال معمولا از قرائت صورت جلسات چشم‌پوشی می‌کنند. کار گروهی در آرژانتین مادامی ‌که همه شاخص‌ها و پارامتر‌ها (از قبیل نقش و حیطه مسوولیت افراد و شخص مافوق در سلسله مراتب، که می‌بایست به او گزارش دهند) روشن و شفاف بیان شوند، آرژانتینی‌ها به خوبی از عهده کارهای گروهی بر می‌آیند. ضروری است که این موارد، در بدو شکل گیری هر تیم، در اولین فرصت برای تک‌تک اعضای آن تشریح شود. آرژانتینی‌ها به ابهام در این موارد واکنش منفی نشان می‌دهند؛ علی‌الخصوص بسیار محتاط هستند که مبادا به نظر برسد در حوزه مسوولیت شخص دیگری دخالت کرده‌اند.از آنجا که اهمیت پیشبرد روابط مستحکم بلند مدت، در این کشور نسبت به کشور‌هایی مانند ایالات متحده و آلمان بسیار بیشتر است، تیم می‌بایست زمان و فضای کافی برای توسعه این روابط در اختیار داشته باشد. در کشوری که در مقاطعی در گذشته اعتماد به افراد ناشناس خطرناک بوده است، رشد میزان اعتماد افراد به دیگران، بسیار کند است.اگر تیم ماموریتش را به درستی انجام می‌دهد، سعی کنید در امور افراد مداخله نکنید. در صورتی که پروژه با موفقیت اتمام یافت، سعی کنید با هسته گروه در ارتباط بمانید؛ و پروژه بعدی را به همان تیم بسپارید. سبک‌های ارتباطی آرژانتینی‌ها زبان اصلی مردمان آرژانتین اسپانیولی است، اما بسیاری از آنها، به‌خصوص کسانی که تحصیلات بین‌المللی دارند، به خوبی انگلیسی صحبت می‌کنند. به علاوه بسیاری از ساکنان این کشور اصالت آلمانی و ایتالیایی دارند و به این دو زبان نیز تکلم می‌کنند. در فرهنگ آرژانتین، افرادی که آزادانه و صریح صحبت کرده و نظرات خود را محکم و با قدرت بیان می‌کنند، محترم داشته می‌شوند. یعنی به سادگی ممکن است دو نفر با هم تضاد فکری داشته باشند و بر عقاید یکدیگر بتازند؛ و همچنان روابط دوستانه صمیمی‌داشته باشند. در واقع شما با انزوا و کناره گیری از روابط صمیمانه و نزدیک، به عنوان فردی مسوولیت ناپذیر و بی‌علاقه به کار شناخته می‌شوید. به دلیل همین رویکرد ارتباطی، جلسات آنان نشست‌هایی پرسر و صدا و خشن به نظر می‌رسند که حاضرین در آن دائما برای اظهارنظر یا مخالفت، صحبت همدیگر را قطع می‌کنند. همین شور و حرارت حضور در جلسات نیز فاکتور مثبتی به شمار می‌رود و نشانگر میزان علاقه و تعلق خاطر شما به موضوع جلسه است. آرژانتینی‌ها در زبان بدن خود، همان ویژگی‌های مشخصه بیشتر ساکنان آمریکای‌جنوبی را نشان می‌دهند: نخست آنکه در هنگام گفت‌وگو در فاصله بسیار کمی از یکدیگر می‌ایستند که در بسیاری فرهنگ‌ها رفتاری ناهنجار است؛ دوم آنکه بسامد استفاده آنها از تماس‌های چشمی ‌بسیار بالا است؛ و سوم آنکه در بسیاری موقعیت‌ها به فراوانی از تماس‌های بدنی استفاده می‌کنند. تلفیق این 3 مورد می‌تواند برای مردمانی که به فرهنگ‌هایی با زبان بدن بسیار ملایم‌تر عادت دارند (مثل‌اسکاندیناویایی‌ها و ژاپنی‌ها) معجون هراس آوری باشد. بهتر است شما بکوشید خود را با این شکل از زبان بدن آنها هماهنگ کنید؛ چرا که بعید است آنها خود را با عادات شما هماهنگ کنند! در اکثر محیط‌های کاری، افراد ترجیح می‌دهند با نام خانوادگی شان مورد خطاب قرار گیرند. القابی مثل مهندس (Ingeniero) و حقوقدان (Abogado) نیز رایج هستند. سبک‌های پوششی در آرژانتین ظاهر و سبک پوششی افراد، چه در فضای کسب و کار و تجارت و چه در جامعه به مفهوم عام کلمه، در آرژانتین بسیار حائز اهمیت است. قضاوت عمومی‌افراد نسبت به شما، تا حدی بستگی به ظاهر شما دارد: اگر خوشبخت و موفق هستید، ظاهر شما هم باید گویای این مطلب باشد. پوشش افراد در فضای کسب و کار، عمدتا رسمی‌است؛ مردان کت و شلوار تیره می‌پوشند و کراوات می‌بندند. لباس زنان این کشور نیز نسبت به لباس زنان در کشور همسایه، برزیل، به مراتب پوشیده تر است. کت و دامن و کلا لباس رسمی‌تیره، بهترین گزینه پوششی برای زنان است. گذران مفید اوقات فراغت از تجارت در آرژانتین همان گونه که از چنین فرهنگ رابطه محوری انتظار می‌رود، سرگرمی‌و فراغت بخش مهمی ‌از کل چرخه تجارت است. هرگز اهمیت پیوند‌های دوستانه ای را که در این مناسبت‌ها شکل می‌گیرند، دست کم نگیرید. تمامی ‌وعده‌های صرف غذا در حین مبادلات تجاری، نشست‌های اجتماعی به شمار می‌روند، پس تنها در صورتی از مبادلات تجاری سخن به میان آورید که رابط بومی ‌شما پیشتر موضوع را مطرح کرده باشد. از این قبیل ضیافت‌ها به عنوان فرصتی برای شناخت بهتر عملکرد شرکا یا مشتریان تجاری‌تان در سایر سطوح مهم اجتماعی استفاده کنید. بحث‌های مربوط به کسب و کار را به پس از صرف غذا و هنگام نوشیدن قهوه موکول کنید. آداب صرف غذا بسیار حائز اهمیت هستند؛ و آرژانتینی‌ها نیز به هنگام صرف غذا به رسم اروپایی‌ها، همواره کارد و چنگال در دست دارند. دست‌ها همواره باید دیده شوند؛ پس دست‌هایتان را هنگام صرف غذا هرگز زیر میز نبرید. هرچند همواره مبلغی به عنوان حق سرویس به صورتحساب شما افزوده می‌شود، اما پرداخت انعامی‌ در حدود 10 تا 15 درصد، یک رفتار مثبت و سخاوتمندانه به حساب می‌آید مهم ترین نکات پیرامون فرهنگ کسب و کار در آرژانتین 1. هرچند آرژانتین با مشکلات اجتماعی، سیاسی و فرهنگی زیادی دست به گریبان بوده است؛ اما اکنون می‌توان‌ این کشور را در زمره کشور‌هایی با پتانسیل‌های وسیع برای سرمایه‌گذاران حرفه‌ای و خبره محسوب کرد. 2. پیشینه تاریخی، فضای زمانی بلندمدت را برای مردمان آرژانتین مبهم کرده است. بنا بر‌این بهترین گزینه برای آنها تمرکز بر اهداف کوتاه مدت و زود بازده است. 3. آرژانتینی‌ها به شدت به موقعیت و شأن اجتماعی افراد بها می‌دهند و‌این بر بینش آن‌ها در ساختار‌های تجاری و سازمانی سایه می‌افکند. 4. گمان نکنید که چارت‌های سازمانی لزوما بیانگر ساختار واقعی سازمان‌ها هستند. شبکه‌های پیچیده ارتباطی غالبا قادر به تغییر معیار‌ها و هنجار‌ها هستند؛ و قدرت لزوما به تمامی‌ در اختیار شخصی که اسما در جایگاه قدرت قرار دارد، نیست. 5. قبلا اطمینان حاصل کنید که با تصمیم گیرنده واقعی طرف هستید، نه شخصی که احتمال می‌رود در جایگاه تصمیم گیری باشد. 6. از مدیران انتظار می‌رود پرستیژ مدیریت داشته باشند. قاطعیت و ابلاغ دستور‌العمل‌های شفاف و صریح، ارکان مورد احترام مدیریت هستند. 7. بین مدیران و کارکنان، پیوندهای بسیار نزدیکی برقرار می‌شود. از مدیران انتظار می‌رود به علایق و سطح رفاه کارکنان توجه ویژه داشته باشد. 8. ارتباطات شفاهی و حضوری به مراتب مهم تر از ارتباطات مکتوب هستند. برای انتقال یک پیام به صرف فرستادن ‌ایمیل اکتفا نکنید. از تماس‌های تلفنی و تشکیل جلسات هم بهره ببرید. 9. بین زمان تعیین موعد جلسه و زمان تشکیل جلسه نمی‌توان فاصله زیادی انداخت. اگر زمان تشکیل جلسه‌ای را بر اساس مطالعه و تحلیل و با لحاظ کردن جزئیات تعیین کردید و جلسه در زمانی پیش از موعد تشکیل شد، شگفت زده نشوید. ( نمونه‌ای دیگر از دید کوتاه مدت آرژانتینی ) 10. آمادگی آغاز جلسات با انبوهی از محاورات روزمره را داشته باشید. به خاطر داشته باشید. در جریان باشید که ‌این بخش، یک عنصر مهم در جلسات است. صبور باشید، سعی نکنید روند‌این گفت‌وگوهای پیش از جلسه را به شکل تحمیلی تسریع کنید. 11. احتمال ‌اینکه افراد با پیش‌آمادگی در جلسات حاضر شوند بسیار کم است. انعطاف فکری و عملی جایگاه بسیار ممتازی دارد. 12. آرژانتینی‌ها نسبت به بسیاری از ساکنان کشور‌های آمریکای جنوبی، به مدیریت زمان اهمیت بیشتری می‌دهند. اما‌این بدان معنا نیست که جلسات دقیقا راس ساعت مقرر آغاز شده و پایان می‌یابند. 13. سطح عمومی‌آشنایی با زبان انگلیسی مطلوب است و بسیاری از افراد‌ ایتالیایی و آلمانی را هم روان صحبت می‌کنند. 14. مباحثه آزاد و مستقیم، مورد توجه است و شما می‌بایست عقاید خود را با تأکید و تحکم بیان کنید. البته توجه داشته باشید در صورتی که امکان منازعه و تنش شدید وجود داشته باشد، نباید از‌این رویکرد در بحث استفاده کنید. اهمیت روابط فردی را ملکه ذهن کنید و هرگز کاری نکنید که روابط حسنه شما به خطر بیفتد. 15. آمادگی تشکیل جلساتی پر سر و صدا و پر تنش را داشته باشید که در آن چندین نفر همزمان با هم اظهار نظر و مرتبا صحبت یکدیگر را قطع می‌کنند. در جلسات، استفاده از ژست‌های فیزیکی و زبان بدن مبالغه‌آمیز به وفور مشاهده می‌شود. 16. استفاده از نام خانوادگی برای خطاب کردن اشخاص، رایج است.‌ این شیوه مخاطب قرار دادن بیش از آنکه نشانه رسمیت باشد، نشانگر احترام ا ست. 17. از افرادی که هنگام صحبت بیش از اندازه به شما نزدیک می‌شوند یا به شکل نامتعارفی از ارتباطات چشمی‌ استفاده می‌کنند، کناره نگیرید.‌ این شیوه رفتار در آرژانتین عادی است و نباید رفتاری تهدید آمیز یا خصمانه تلقی شود. 18. از خانم‌های خارجی در آرژانتین با کمال احترام و ادب استقبال می‌شود. هر چند احتمال ‌اینکه در هیات‌های تجاری طرف آرژانتینی، زنان در رده‌های بالای مدیریتی مشاهده شوند، بسیار اندک است. 19. از پوشاک شیک، ولی موقر و سنگین استفاده کنید؛ چرا که قضاوتی که راجع به شما می‌شود تا حدی به پوشش شما بستگی دارد. 20. از بحث پیرامون موضوعاتی چون مشکلات سیاسی، سطح فقر در آمریکای جنوبی، یا تاریخچه جزیره فالکلند (مالویناس) بپرهیزید.

دسته بندی اطلاعات

فرهنگ کسب‌وکارآرژانتین

آرژانتین کشوری در آمریکای‌جنوبی است که پایتخت آن بوئنوس آیرس می‌باشد. آرژانتین از لحاظ وسعت دومین کشور آمریکای جنوبی است.

مشخصات ثبت اطلاعات

مدیریت رازنامه

نظرات و پیشنهادات

سلام،وقت بخیر زمانی که لیست تعدیل حقوق تهیه می گردد و حقوق و عیدی از مالیات معاف می گردند در سیستم حسابداری چطور باید مالیات حقوق را کسر کرد متشکرم

سلام ، وقت بخیر نحوه سند زدن پرداختی بیمه تامین اجتماعی به چه صورته ؟ بدون این که تو لیست حقوق و دستمزد بیام ه صورت جداگانه چطوری ثبت بزنم؟

سلام و وقت بخیر برای استارت آپ ها و کسب و کارهای الکترونیک آیا معافیت مالیاتی وجود دارد؟ در صورت تایید، نحوه استفاده از معافیت چگونه است؟

سلام و وقت بخیر برای استارت آپ ها و کسب و کارهای الکترونیک آیا معافیت مالیاتی وجود دارد؟ در صورت تایید، نحوه استفاده از معافیت چگونه است؟

با سلام خدمت استاد محترم برای آموزش کارکنان در دوره آموزشی اکسل در حسابداری میخواستم ببینم چطوری باید با شما هماهنگی کنیم. با تشکر