بانک چین BOC قدیمی‌ترین و یکی از چهار بانک اصلی این کشور می‌باشد. دارایی این بانک 433 میلیارد دلار است و به همین دلیل در رده بندی 20 بانک برتر دنیا قرار گرفته است.

بانک پیشتاز چین در استفاده از تکنولوژی‌ 

تخصص BOC در مبادلات خارجی برای مدت 40 سال باعث شده است که به عنوان بین‌المللی‌ترین بانک با 580 شعبه و زیرمجموعه در 26 کشور شناخته شود. در چین این بانک 12000 شعبه دارد. این بانک 193000 کارمند دارد. BOC دامنه وسیعی از خدمات مالی بین‌المللی، تبلیغاتی، خصوصی، سرمایه‌گذاری و همچنین مدیریت دارایی‌ها و خدمات بیمه را ارائه می‌دهد. اگرچه چین اولین کشوری بود که از پول کاغذی در قرن دوازدهم استفاده کرده، ولی همیشه از داشتن سیستم بانکی مدرن تا بعد از جنگ داخلی کشور در سال 1842 محروم بود. در این زمان، درهای کشور برای ورود بانک‌های خارجی باز شد و به دلیل وام دادن به سلسله کینگ (Qing) که رهبری چین را به عهده داشت، بانک‌های خارجی توانستند اقتصاد چین را تحت سلطه خود درآورند.
با افزایش حس ملی‌گرایی در دولت کینگ، در اواخر همان قرن اجازه فعالیت به بانک‌های چینی داده شد و امپریال بانک چین در سال 1897 در شانگهای راه‌اندازی شد. خود دولت نیز بانکی را در پکن تاسیس کرد. در سال 1905 بانکی به نام Board of Revenue که توسط اشخاص حقیقی و دولت اداره می‌شد، راه اندازی شد و در سال 1908 نام این بانک به دا کینگ بانک تغییر یافت. در آن زمان، دولت کینگ اختیار صدور پول و محافظت از خزانه را به این بانک واگذار نمود.
سلسله کینگ در سال 1911 از بین رفت و دولت موقت که توسط سان‌یاتسن رهبری می‌شد، دا کینگ بانک را تحت تسلط خود درآورد و نام آن را به بانک چین تغییر داد. اکنون دفتر مرکزی بانک دولت سان در شانگهای واقع است.
BOC به عنوان بانک مرکزی دولت سان باقی ماند. در سال 1928 این بانک به عنوان بانک مبادلات بین‌المللی دولت مطرح شد. این جایگاه با گشایش شعبه‌ای در لندن در سال 1929 عملی شد و اولین مرتبه‌ بود که یک بانک چینی در خارج از کشور شعبه ایجاد می‌کرد. BOC به سرعت شبکه خود را در خارج از کشور گسترش داد و در اواخر دهه 1940 تعداد 34 شعبه خارج از چین افتتاح کرد.
BOC نقش عمده‌ای را در معرفی بانک‌های چینی به بازار جهانی بازی کرد. این بانک به عنوان واسطه در مذاکره برای قراردادهای مهم بین‌المللی- مانند اولین وام برای توسعه صنعت انرژی با بانک واردات و صادرات ژاپن در سال 1979 - شرکت می‌کرد. سال بعد BOC وارد ژاپن شد و اولین دفتر کار خود را در توکیو باز کرد. در همان سال BOC اولین بانکی بود که برای صادرات اعتبار ایجاد می‌نمود. در سال 1984 این بانک اولین بانک چینی بود که به صدور اوراق قرضه به نام اوراق قرضه سامورایی با ارزش 20 میلیارد ین در بازار خارجی پرداخت. با گرم شدن روابط بین چین و کشورهای غربی، BOC توانست در دهه 1980 وارد آمریکا شود و در سال 1982 اولین شعبه خود را در نیویورک افتتاح نماید. در طول دهه 1990-1980 این بانک شبکه‌ای قوی تشکیل داد و اولین کارت‌های اعتباری را در چین در سال 1986صادر نمود.
در دهه 1990، BOC نقش مهمی را در تولید تکنولوژی و توسعه بانکداری چین به عهده داشت. در سال 1991 اولین بانکی بود که خدمات بانکداری تلفنی ارائه داد و در سال 1994 اولین بانکی بود که شبکه تلفن گویا راه‌اندازی کرد. از آن به بعد BOC یکی از ستون‌های چین در مبادلات خارجی و یکی از پایه‌های مهم اقتصادی دنیا در آغاز بیست و یکم بود. در سال 1994 این بانک اولین بانک چینی بود که به صدور و فروش اوراق قرضه در آمریکا پرداخت.
در سال 1998 مجددا دامنه خدمات بانک گسترش یافت و هلدینگ بین‌المللی BOC در هنگ کنگ به عنوان بانک سرمایه‌گذاری آغاز به کار نمود. در اواخر دهه، BOC وارد بازار بیمه شد و گروه بیمه بانک چین تاسیس شد.
تصمیم چین برای وارد شدن به بازار تجارت جهانی در سال 2006، وعده وارد شدن به فضای جدید بانکداری را می‌داد. دهه‌هایی که بانک تحت نظارت دولت بود پیامدی به جز فساد مالی، اعطای وام‌های اشتباه و نگهداری از شرکت‌های دولتی ناکارآ در چین را نداشت. مشکل اساسی در وام‌هایی بود که بازپرداخت آنها با مشکل مواجه شده بود. در برخی بخش‌ها، مثلا بخش تدارکات، رقم این وام‌ها بیش از 60 درصد پرتفوی بانک را تشکیل می‌داد. با ایجاد روابط بین‌المللی BOC تلاش کرد که سطح این وام‌ها را تا سطح قابل قبول بین‌المللی کاهش دهد. در سال 2001 BOC شرکت‌های زیرمجموعه خود را در هنگ‌کنگ ادغام نمود و یک بانک مرکزی با همان نام بانک چین به وجود آورد و دومین بانک بزرگ هنگ‌کنگ شد. پس از یک‌سال فعالیت و عملیات توسعه، BOC برای مرحله بعد که عرضه عمومی سهام بود، آمادگی کامل پیدا کرد. عرضه سهام با ارزشی بیش از 8/2 میلیارد دلار عرضه اولیه آغاز شد و اولین بانک خصوصی چین بود که به عرضه عام درآمد.