رقبای بزرگ پوما


1) آدیداس: آدیداس که یکی از شرکت‌های حرفه‌ای و ورزشی بود در تمام نقاط دنیا شهرت یافت. مرگ بنیانگذار‌ این شرکت باعث سخت شدن کار در ‌این شرکت شد و بعد از‌ اینکه مدیر فرانسوی رابرت لویی در سال 1993 رییس هیات‌مدیره آدیداس شد، ‌این شرکت توانست دوباره سود آور شود. لویی توانست محصولات را پربهاتر و فروش را افزایش دهد و شرکت سالامون را که پیشرو درساخت وسایل اسکی گلف و ورزش‌های بیرونی بود را تصاحب کرد.
در سال 2002 آدیداس دومین تولیدکننده بزرگ دنیا با فروش تقریبی 5/6 میلیارد دلار بود و 1340 کارمند را در اختیار داشت و در تمام دنیا دارای نمایندگی بود.
در بعضی موارد آدیداس روی تیم‌های ورزشی نیز سرمایه‌گذاری می‌کند، به طوری که ‌این شرکت 10 درصد سهام تیم بایر مونیخ آلمان را به بهای 75 میلیون یورو برای همکاری خریداری کرد. در عین حال آدیداس در زمینه ورزش جوانان بسیار تلاش می‌کرد و سعی می‌کرد تا مردم از محصولات آگاهی بیشتری داشته باشند.
2) نایکی: نایکی با همکاری بیل بومل به نام بلوریبون اسپرت در زیر زمین خانوادگی به وجود آمد.نایکی خیلی سریع تولیدات محصول‌های خود را به چین انتقال داد و توانایی‌های خود را متمرکز بر طراحی، تولید، بازاریابی و پخش محصولات کرد. بعد از یک پیشرفت قابل ملاحظه در اواخر سال 1980، نایکی تبدیل به بزرگ‌ترین تولیدکننده لوازم ورزشی در دنیا شد و از آن زمان تاکنون نیز به همین منوال بوده است. در حال حاضر فروش نایکی در ‌ایالت اورگان با 22700 کارمند معادل 9/9 میلیارد است.
بیشترین فروش نایکی متعلق به ورزش‌های آمریکایی چون بسکتبال و بیسبال بود. البته در مورد ورزش‌های دو و میدانی و گلف نیز فروش زیادی داشت. از سال 1990 نایکی تصمیم گرفت تا با محصولات فوتبال آدیداس رقابت کند. در سال 1990 نایکی تصمیم گرفت تا گروه سنی بین 20 تا 30 را انتخاب و روی احساسات ورزشی آن‌ها تمرکز کند. یکی از سیاست‌های نایکی تولید بازی‌های کامپیوتری برای تمرکز بر نسل نوجوانان بود. در سال 2001 وب سایت خود را راه‌اندازی کرد و مشتریان محصولات خود را به طور دلخواه، سر هم کرده و سفارش می‌دادند. در سال 1990 با افتتاح شهر نایکی، ‌این شرکت شروع به فروش مستقیم وسایل خود نمود. در سال 2003 بیشترین تعداد از شهرهای نایکی (در واقع فروشگاه‌های بسیار بزرگ) گزارش ضرر دادند که ‌این ضررها را مدیریت قبول می‌کرد برای ‌اینکه ‌این گونه فروشگاه‌ها به محصولات نایکی نام و آوازه می‌دادند. انتظار می‌رود تا سال 2007 حدود 100 فروشگاه از‌ این نوع در اروپا گشایش یابد.
3) ریبوک:جوزف ویلیام فاستر این شرکت را در سال 1895 در ‌ایالات متحده آمریکا بنیان‌گذاری کرد. در سال 1958 نوه وی نام شرکت را به ریبوک تغییر داد. با تمام سنوات زیاد ریبوک اولین بار دهه 1980 تبدیل به یک شرکت جهانی شد و بالاخره بین سال‌های 1986-1988 بزرگ‌ترین تولیدکننده لوازم ورزشی دنیا شد. اوایل ریبوک تمرکزخود را بر تولید محصولات زنانه و لوازم‌ایروبیک داشت. یک رویداد کلیدی در سال 1985 باعث شد تا ریبوک به صورت زیاد شروع به هزینه و سرمایه‌گذاری در دنیا کند و با فروشی نزدیک به 32 میلیارد در سال،2003 ریبوک به عنوان سومین تولید کننده محصولات ورزشی در دنیا شناخته شد.
در سال 1983‌این شرکت کفش‌های ورزشی زنانه خود را معرفی کرده و بیش از 100 میلیون جفت آن را به فروش رساند و ‌این کفش‌ها را به موفق‌ترین کفش‌های دنیا تبدیل کرد. در سال 1992 ریبوک با تغییر سیاست بازاریابی خود به طرف فوتبال آمریکایی، بیسبال و بسکتبال کشیده شد.‌این شرکت از وقایع ورزشی بزرگ و ورزشکاران مشهور و برنامه‌های تلویزیونی حمایت مالی می‌کرد.
4) فیلا: فیلا در سال 1911 در‌ایتالیا با تخصص در لباس‌های بافتنی تاسیس شد. اولین بار در سال 1973 فیلا توانست در خارج از‌ایتالیا (بین‌المللی) شناخته شود. با تولیدات البسه ورزشی مخصوصا در ورزش تنیس در سال 1993 بعد از‌اینکه به دفعات سهام ‌این شرکت جابه جا شد فیلا نام فیلا هولدینگ را گرفت و 6/46 درصد از سهام‌این شرکت در بازار سهام نیویورک به عرضه گذاشته شد. باقی سهام شرکت به صورت شخصی باقی ماند. فروش فیلا در سال 2002 به 860 میلیون رسیده و به جز لندن ومیلان باقی محصولات فیلا از طریق دلالان در 50 کشور دنیا فزوخته می‌شد. مهم‌‌ترین محل پشتیبانی فیلا از ورزش فرمول یک بود که در آن از فراری حمایت مالی می‌کرد.
5)پرادا:در سال 1913 به وسیله ماریو، شرکت پرادا راه‌اندازی شد. پرادا یک شرکت اولیه چرم نفیس و لوکس بود.‌ این شرکت زمانی به موفقیت رسید که «میوچیا پرادا» توانست کیف نایلونی سیاه نفیس خود را به بازار عرضه کند. قیمت بالای آن، ‌این محصول را پرطرفدار‌تر می‌کرد. تعداد زیادی از بهترین شخصیت‌های مشهور از‌ این محصول استفاده می‌کردند. در سال 2002 فروش ‌این شرکت بالغ بر 2/1 میلیارد بود. پرادا عقیده داشت که در‌ آینده البسه مراسم فقط در مراسم پوشیده می‌شود و در کارهای روزمره مردم لباس‌های ورزشی به تن خواهند داشت.
6) دیزل: شرکت دیزل در دهه 1970 پایه‌گذاری شد و طراحی شرکت بیشتر در تولید لباس‌های جین و معمولی و اقلام آن بود. «رنزو رسو» بنیان‌گذار ‌این شرکت بود. از همان ابتدا روسو عقیده داشت تا به دنیا یک محصول را با یک زبان پایه عرضه کند. یکی از اولین کارهای او ساخت کارگاه‌هایی کامل و قابل اعتماد در 5 قاره دنیا بود. دیزل 1300 کارمند در تمامی‌ دنیا داشت. در سال 2002 دیزل فروشی برابر با 330 میلیون داشت که 85 درصد آن خارج از ایتالیا بود. روسو‌ آینده‌ این شرکت را روشن می‌دید. روسو می‌گوید، من قدرت تولید بیشتر را دارم، ولی ما دیزل را کنترل می‌کنیم. دیزل تنها لباس معمول روزانه است که تبدیل به لباس لوکس شده است. ما جین را بین 100 تا 300 دلار می‌فروشیم. حتی زمانی که ما وارد بازار آمریکا شدیم با قیمت 89 دلار مردم تصور کردند که ما دیوانه‌ایم و با قیمت‌گران تصمیم به تغییر بازار نمودیم.