اواخر قرن 19 میلادی دورانی بود که مخالفان مصرف‌گرایی و تجارت آزاد در آمریکا همواره به حمایت از تعرفه بالا می‌پرداختند. برای مثال پت بوکانان در کتاب خود، «افشای بزرگ»، درباره سده 1800 می‌نویسد:

تعرفه و آزادی


اواخر قرن 19 میلادی دورانی بود که مخالفان مصرف‌گرایی و تجارت آزاد در آمریکا همواره به حمایت از تعرفه بالا می‌پرداختند. برای مثال پت بوکانان در کتاب خود، «افشای بزرگ»، درباره سده 1800 می‌نویسد: «آمریکا ظرف یک قرن در پشت دیوار تعرفه، از یک جمهوری ساده به قوی‌ترین قدرت صنعتی طول تاریخ تبدیل شده است. این موفقیت مدیون سیاستی است به نام حمایت که امروزه بسیار کم اهمیت تلقی می‌شود.»
 

این کاملا حقیقت دارد که دولت آمریکا در قرن نوزدهم تعرفه‌های بالایی برای اجناس خارجی در نظر گرفت. بعد از یک روند نزولی در دهه‌های 30، 40 و 50 نرخ تعرفه در دهه 60 دوباره رو به افزایش گذاشت. این فراز و نشیب‌ها در سال 1890 با وضع تعرفه مک کینلی که نرخ تعرفه را به نحو بی‌سابقه‌ای افزایش داد به اوج خود رسید. بدیهی است که آمریکا در قرن نوزدهم شاهد ثبات در صنعتی شدن و پیشرفت اقتصاد بود. بر طبق گفته داگلاس نورث، برنده جایزه نوبل، در سال 1820 نیروی کار در مزارع آمریکا 7 برابر نیروی کار خارج از مزارع بود. درحالی که اواخر دهه 90 همان قرن، تعداد کسانی که در خارج از مزارع کار می‌کردند از تعداد کشاورزان بیشتر شد.
به علاوه درآمد هر شخص در آن سال‌ها رشد با ثباتی را در پیش گرفته بود؛ به طوری که در سال 1900 درآمدها سه برابر بیشتر از سال 1840 بود.
آیا این صنعتی شدن و افزایش درآمدها در آمریکا از نتایج نرخ تعرفه‌های بالا بود؟ یا اینکه حداقل می‌توانیم بگوییم که این تعرفه‌ها هیچ تاثیر منفی بر اقتصاد آمریکا در سده 1800 نداشت؟
جواب هر دو سوال منفی است.
حقایقی از سایر زوایا، این ادعا را که تعرفه‌های بالا نقش مثبتی ایفا کردند، به چالش کشاند.
برای بررسی این حقایق باید توجه کرد که در سراسر سده 1800 درآمدهای ناشی از تعرفه منبع مهم درآمد برای عمو سام بود، اما تعرفه‌هایی که به طرز چشمگیری مانع واردات می‌شدند، سود حاصل برای دولت را نیز کاهش می‌دادند. بالاخره هدف اصلی تعرفه‌های حمایتی (برخلاف تعرفه‌های درآمدی که با هدف افزایش درآمد دولت از راه وضع تعرفه اعمال می‌شدند) کاهش واردات است. (که در حالت افراطی، تعرفه‌های بالا بر واردات هیچ سودی برای دولت نخواهد داشت؛ چرا که در آن صورت وارداتی انجام نخواهد شد.)
به خاطر آنکه در قرن 19 بودجه کشور عملا متحمل کسری نمی‌شد، تعرفه‌های حمایتی واقعی باعث می‌شدند درآمد دولت نسبت به حالت وضع تعرفه‌های درآمدی کمتر باشد و همین امر به کوچک ماندن دولت کمک می‌کرد. بدیهی است دولت کوچک، دخالت کمتری در اقتصاد دارد. آزادی بیشتر کارآفرینان و مصرف‌کنندگان و درصد پایین حمایت‌ها و مساعدت‌های دولت از گروه‌های خاص، باعث رشد سالم اقتصاد است.
عموما، به استثنای تعرفه بالا، اقتصاد آمریکا در قرن 19 نسبتا آزاد بود. سندیکاهای کارگری از هیچ حمایت قانونی خاصی برخوردار نبودند. یارانه‌های کشاورزی و صنعتی کم بود. مالیات‌های غیر‌تعرفه‌ای بسیار پایین بودند یا اصلا وجود نداشتند. تا سال 1890 قوانین مخرب ضد تراست وجود نداشت و تازه در آن سال با قانون Sherman Act قدم‌های اولیه برداشته شد. آن زمان از بوروکراسی‌هایی که اکنون اقتصاد را دچار مشکل کرده خبری نبود.

عوامل اصلی پیشرفت
مالیات پایین و آیین نامه‌های محدود، باعث ابداعات کارآفرینان، سرمایه‌گذاری سرمایه‌داران و نهایتا استفاده مصرف‌کنندگان شد. سهم اعظمی از پیشرفت اقتصاد آمریکا در قرن 19 به این آزادی‌ها وابسته بود.
یکی از ویژگی‌های مهم وضع نشده اقتصاد آن دوران، مهاجرت بود. خصوصا در دهه‌های آخر قرن 19، مهاجران به قدرت کار و خلاقیت در آمریکا افزودند. مهاجرت آزاد همچنین باعث شد بازاری که پیش روی بنگاه‌های داخلی بود گسترده‌تر شود. در صورتی که عدم وجود مهاجرت این امتیاز را به دلیل محدودیت تجارت با خارج، از آنان می‌گرفت. در گزارشی که از سوی روزنامه Independent Review در سال 2005، نوشته شده بود نشان داده شد که سیاست آمریکا در مهاجرت آزاد گام بزرگی در قبال خنثی کردن اثرات منفی تعرفه‌های بالا بود. علاوه‌بر افزایش جمعیت توسط مهاجران، آمریکا از نظر وسعت جغرافیایی نیز گسترش یافت. در پایان قرن 19 آمریکا از اقیانوس اطلس تا اقیانوس آرام و از کانادا تا مکزیک و خلیج آن کشیده شده بود. تمام این مناطق شامل تجارت آزاد می‌شدند. تولید‌کنندگان و مصرف‌کنندگان در نیوانگلند یخبندان می‌توانستند با تولید‌کنندگان و مصرف‌کنندگان در فلوریدای گرم و حتی دورتر از آن با کالیفرنیا تجارت کنند. ویژگی‌های متفاوت جغرافیایی یکی از دلایلی بود که تجارت را در نقاط مختلف کشور رونق بخشید.

سرای تجارت آزاد
بنابراین پیشرفت ستودنی آمریکا در قرن 19 به دلیل تجارت آزاد بود. در سرتاسر مرزهای این کشور وسیع در حال توسعه که نقاط آن هم از نظر جغرافیایی و هم از نظر جمعیتی با یکدیگر متفاوت بودند، اختلالی در تجارت آزاد ایجاد نشد. در صورت درست بودن عقاید حمایت‌گرایان، اگر هر ایالت آمریکا سیاست خویش را برای دفاع از تولیدکنندگان داخلی در برابر تولیدکنندگان ایالت‌های دیگر در نظر می‌گرفت، ثروت عظیم‌تری به دست می‌آمد، اما واقعیت این است که هیچ کس از آزاد بودن تجارت بین ایالت‌های آمریکا شکایتی ندارد.
همزمان شدن محدودیت تجارت عموسام با خارج و پیشرفت چشمگیر اقتصادی آمریکا در قرن 19 به این معنا نیست که این محدودیت‌ها هیچ آسیبی به اقتصاد آمریکا وارد نکرد. بی‌شک این محدودیت‌ها از فراتر رفتن اقتصاد جلوگیری کرد. تعرفه بالا فرصت رقابت فشرده تولید‌کنندگان و استفاده بهتر مصرف‌کنندگان را نداد و این موقعیت که آمریکا را با خلاقیت دنیای خارج آشنا سازد را از آنان گرفت.
در نهایت نکات مثبت اقتصادی آمریکا در قرن 19 آن قدر خود را نمایان کرد که چشم بسیاری را بر روی تاثیرات منفی تعرفه بالا در آن دوران بست.

منبع: فریمن آنلاین