پیدا کردن سرمایه‌گذاران به اصطلاح غیررسمی برای تامین مالی (از طریق خرید سهام یا دادن قرض)، در یک شرکت کوچک آسان نیست. این متن به شما کمک می‌کند که بفهمید، سرمایه‌گذاران رسمی چه ویژگی‌هایی دارند.

کسب و کارهای کوچک
راهنمای تامین مالی از منابع غیررسمی


اگر شما یک کارآفرین هستید، شاید زمانی بوده است که به دنبال جوابی برای این سوال گشته‌اید: «سرمایه‌ای که نیاز دارم را از کجا می‌توانم تامین کنم؟» برای بیشتر مردم پاسخ سوال این است: از پس‌انداز شخصی خود یا از جریان وجوه نقد کسب‌وکار. اما برای برخی دیگر، محل تامین آن نیاز، «پول دیگران» است.
منبع بی‌شمار سرمایه خارجی برای کارآفرینان، از بانک تا اعتباردهندگان مبادلاتی، کارت‌های اعتباری، و سرمایه‌گذاران ریسک‌پذیر را دربرمی‌گیرد. گرفتن یک وام از یک فرد خارج از سازمان، معمول‌تر از جذب سرمایه‌گذاری سهام است و برخی از منابع، مثل شرکت‌های کارت اعتباری، مبالغ کوچکی پول را در اختیار تعداد زیادی از افراد می‌گذارد، در حالی که دیگران نظیر سرمایه‌گذاران ریسک‌پذیر، مبالغ بزرگ‌تری را در اختیار تعداد انگشت‌شماری از کمپانی‌ها قرار می‌دهد. اما یک منبع وجود دارد که در کتاب‌ها و جزوات به تناوب با عنوان «سرمایه‌گذاران غیررسمی» از آنها یاد می‌شود. این اصطلاح توامان دوستان و اعضای خانواده و منجیان تجاری را به ذهن متبادر می‌سازد.
چه تعداد سرمایه‌گذار غیررسمی وجود دارد؟
اگر می‌خواهید از یک منبع قرض بگیرید یا سهام به آن بفروشید، بد نیست که از پیش اطلاع حاصل کنید این منبع حاضر است چه مبلغی را تامین کند. پس لازم است سرمایه‌گذار غیررسمی را بشناسیم.
یک مرجع آماری خانوارهای ایالات متحده، نشان می دهد که در سال 2007 حدودا 6/1 درصد از خانوارهای ایالات متحده مالکان منفعل کسب‌وکارهای خصوصی بوده اند (یعنی سهامی در این کسب‌وکارها داشته اند بدون آنکه در مدیریت آن فعالانه شرکت کنند)، این درصد از سال 2004 تغییری نکرده بود، اما در سال 2001 میزان آن 2/1 درصد بوده است.
در سال 2009، یک آمارگیری بر روی جمعیت، نشان داد که کمتر از 4 درصد شهروندان ایالات متحده با سنی میان 18 تا 64 سال در طی سه سال گذشته روی کسب‌وکار فرد دیگری سرمایه‌گذاری کرده‌اند.
به علاوه کسانی که این کار را انجام می‌دهند، مبلغ زیادی را هزینه نمی‌کنند. یک نمونه آماری دیگر نشان می‌داد که میان سال‌های 2001 تا 2004، سرمایه‌گذاران غیررسمی به‌طور متوسط زیر دو مورد سرمایه‌گذاری انجام داده است.
سرمایه‌گذاران غیررسمی متفاوت هستند
دو عامل موجب می‌شود سهم کوچک افرادی که سرمایه‌گذاری غیررسمی انجام می‌دهند، متمایز و ممتاز شود. عامل اول ثروت است. احتمال سرمایه‌گذاری غیررسمی با سطح درآمد فرد و افزایش ثروتش بالا می‌رود.
اما در ذهن داشته باشید این به‌آن معنا نیست که بسیاری از افراد ثروتمند سرمایه‌گذاری غیررسمی انجام می‌دهند؛ صرفا محتمل‌تر است که نسبت به افراد کم‌درآمدتر بیشتر سرمایه‌گذاری غیررسمی انجام دهند. بر اساس تحلیل پل رینولد در کتابش با عنوان خلق بنگاه جدید در ایالات متحده، فقط 5/10 درصد سرمایه‌گذاران رسمی در 2004 طی سه سال گذشته سرمایه‌گذاری غیررسمی انجام داده‌اند.
دومین عامل، کارآفرین بودن است. داده‌ها نشان داد که سرمایه‌گذاران غیررسمی نسبت به افراد عادی بیشتر محتمل است که خود، کارآفرین باشند. گزارش سال 2004 نشان می‌دهد که: «کارآفرینان 4 برابر سایرین احتمال دارد که سرمایه‌گذار غیررسمی باشند.» داده‌های سال 2007 نشان می‌دهد که خانوارهای مالک کسب‌وکار، یک سوم خانوارهایی را تشکیل می‌دهد که به صورت غیررسمی سرمایه‌گذاری انجام می‌دهند، هر چند این خانواده‌ها فقط 12 درصد کل تعداد خانوارها را تشکیل می‌دهند.
سرمایه‌گذاران غیررسمی چه ویژ‌گی‌هایی دارند؟
بیشتر سرمایه‌گذاری‌های غیررسمی توسط دوستان و خانواده صورت می‌گیرد، نه توسط منجیان تجاری. بر اساس یک تحلیل بر روی کارآفرینی در ایالات متحده، 92 درصد سرمایه‌گذاری غیررسمی توسط دوستان، خانواده، همسایگان و همکاران تامین می‌شود.
مقادیر دلاری سرمایه‌گذاری غیررسمی کاملا کوچک است. آمارهای سال 2009 نشان می‌دهد که بر روی هر کسب‌و‌کار کوچک، حدودا 7200 دلار سالانه سرمایه‌گذاری می‌شود. حتی کسب‌وکارهایی که سرمایه‌گذاری غیررسمی دریافت می‌کنند، معمولا مبالغ عظیمی به دست نمی‌آورند. گزارش 2004 نشان می‌داد که متوسط سرمایه‌گذاری غیررسمی حدودا 24 هزار دلار است. بخش بزرگی از پولی که سرمایه‌گذاران غیررسمی تامین می‌کنند شکل وام به خود می‌گیرد. تحلیل کارآفرینی در ایالات متحده نشان می‌داد که حدود نیمی از کل سرمایه‌گذاری غیررسمی به شکل قرض است.
به نظر می‌رسد که ملاحظات مالی در فرآیند تصمیم‌گیری سرمایه‌گذاران غیررسمی واجد اولویت نیست. بر اساس یک گزارش مالی در سال 2004: «51 درصد سرمایه‌گذاران غیررسمی انتظار بازگشت صفر یا منفی را دارند، و فقط 22 درصد انتظار بازگشت 100 درصد یا بیشتر را به صورت سالانه دارند.»
به طور خلاصه، کارآفرینانی که به دنبال سرمایه غیررسمی هستند باید تشخیص دهند که:
- فقط یک درصد کوچکی از جمعیت حاضرند آن را تامین کنند.
- مالکان ثروتمند کسب‌و‌کارها بیشتر محتمل است که این نیاز را تامین کنند.
- متوسط سرمایه‌گذاری غیررسمی کوچک است.
- بخش زیادی از سرمایه‌ غیررسمی به صورت وام تامین می‌شود.
- بیشتر آن توسط خانواده و دوستان تامین می‌شود، نه منجیان تجاری.
- بیشتر سرمایه‌گذاران غیررسمی انتظار ندارند که از این نوع سرمایه‌گذاری سودی ببرند.
منبعbusiness week