تک کرانچ نام یک (کمپانی) وبلاگ است که پروفایلی برای شرکت‌های تکنولوژیک تازه تاسیس و محصولات و وب‌سایت‌ها است و توسط مایکل آرینگتون در سال 2005 آغاز به کار کرده است. امتیاز این وب‌سایت در تکنوراتی، 2 است و سومین وبلاگ محبوب دنیا محسوب می‌شود، به طوری که از ژانویه 2009 دارای بیش از 2 میلیون خواننده ثابت از طریق اشتراک فید بوده است.

ایده‌ای که توسط ایده‌پرداز عملی شد

مایکل آرینگتون پایه‌گذار این وب‌سایت مشهور و تاثیرگذار دنیای وب و تکنولوژی، که در زمینه دیگری فعالیت می‌کرد و سپس بلاگر شد، در رزومه خود نشانی از سخت‌افزارها نداشت. او در سال 2008 درباره کرانچ‌پد گفت: من چنین چیزی را می‌خواستم و دیدم هیچ‌کس آن را نخواهد ساخت! پس خود برای ساخت آن دست به کار شدم.
آرینگتون که یکی از بنیانگذاران شرکت پرداخت اینترنتی آچکس (Achex) می‌باشد، شرکت جداگانه‌ای به نام کرانچ پد را به ثبت رساند و خبر داد که در پایان ماه ژوئیه یا آغاز آگوست سال 2008 او مرکز توجه یک رویداد بزرگ درباره کرانچ پد خواهد بود و لوح لمسی او به زودی برای فروش وارد بازار خواهد شد.
چند ماه بعد از اعلام این خبر نمونه اولیه این تبلت معرفی شد و از آن موقع، تیم طراحی مشغول تکمیل این طرح بودند. پس از مدتی تصاویر جدیدی از «کرانچ پد» منتشر شد که این کامپیوتر را کامل‌تر از همیشه نشان می‌داد و حتی بسته‌بندی نهایی این کامپیوتر نیز آماده شده بود.
با وجود این تصاویر، به نظر می‌رسید که به زودی باید منتظر ورود «کرانچ‌پد» به بازار بود. کامپیوتری که شبیه یک قاب عکس است و روی میز قرار می‌گیرد. یک طرح جالب، حاصل ایده یک وبلاگ نویس.
هدف کرانچ پد بسیار ساده بود، مرور وب. وقتی آن را روشن می‌کردیم، یک مرورگر وب ظاهر می‌شد. کرانچ‌پد چیزی جز یک مصرف‌کننده اینترنت نبود، برای خواندن، چک‌کردن ایمیل یا تماشای ویدئو. کرانچ پد‌ هارد درایو و کیبورد نداشت، با این حال کاربران می‌توانستند آن را به کیبورد وصل کنند.
کرانچ‌پد قیمتش کمتر از 300 دلار بوده و دارای ضخامتی به میزان 16 میلیمتر و صفحه نمایش حداقل 12 اینچی بود، بدنه آلومینیومی داشت و در رنگ‌های مختلفی دیده می‌شد. روی یک چیپ اینتل اتم کار می‌کرد و تمامی فرمت‌های فلش را می‌پذیرفت، در حالی که آی‌فون قادر به این کار نبود.
کرانچ‌پد با نت‌بوک یا مینی لپ‌تاپ‌هایی که کمپانی‌های ایسر و دل می‌ساختند متفاوت بود و برنامه‌های مختلفی (برای مثال نرم‌افزار آفیس ورد) را نمی‌توانست اجرا کند.
کرانچ‌پد با تبلت رایانه‌های شخصی که شایع شده بود اپل می‌خواهد بسازد نیز متفاوت بود. آرینگتون یکسال قبل در وبلاگش پستی نوشته بود و از خوانندگان برای توسعه یک «وب تبلت بسیار ساده» نظر خواهی کرده بود. از آن زمان به بعد خوانندگان منتظر بودند تا مایکل این پروژه را به پایان برساند.وقتی کسی به وبلاگ او با آدرس http://www.fusiongarage.com مراجعه می‌کرد با این نوشته مواجه می‌شد: چه می‌شود که یک مرورگر بدون سیستم عامل اجرا شود؟ دنیا چه فرقی خواهد کرد؟
بیشتر کار طراحی و تولید کرانچ‌پد توسط تیم 15 نفره سنگاپوری او انجام می‌شد، ساخت سخت‌افزار به آن سختی که تصور می‌کرد نبود، اما رقابت بسیار سنگینی در میان تولیدکنندگان سخت افزار وجود داشت، حتی بیشتر از تولیدکنندگان نرم‌افزار.
آرینگتون عقیده داشت در آینده جانشینی برای کرانچ‌پد پیدا خواهد شد و او به ناچار به کار تمام وقت وبلاگ نویسی‌اش خواهد پرداخت.
تک کرانچ توسط سایت تکنوراتی رتبه دوم را دریافت کرده و در زمینه تکنولوژی اطلاعات دارای رتبه 1 می‌باشد. این وب‌سایت طبق محاسبات شرکت «فیدبرنر» (Feedburner) در فوریه سال 2010 بیش از 5/4 میلیون مشترک فید داشت.
در 28 سپتامبر سال 2010 در کنفرانسی که در سان‌فرانسیسکو برگزار شده بود، شرکت AOL اعلام کرد که تک کرانچ را خریداری خواهد کرد.
تک کرانچ که پس از واگذاری به AOL هنوز به فروش کرانچ‌پد ادامه می‌دهد، در سال گذشته درآمدی بالغ بر 24 میلیون دلار داشته و از جمله سایت‌های پرطرفدار دوستداران فناوری و تکنولوژی به شمار می‌رود.