فدرال‌رزرو، بودجه و اقتصاد

فدرال‌رزرو، بودجه و اقتصاد خسته و کوفته از سیاست‌های اقتصادی در تابستان گذشته که سرعت بهبود اقتصاد آمریکا کاهش یافت، دولت این کشور دست به کار شد. فدرال‌رزرو اعلام کرد که 600 میلیارد دلار از اوراق قرضه دولتی را می‌خرد و به این شیوه نرخ‌های بهره بلند‌مدت را پایین برد. سپس در پایان سال گذشته باراک اوباما توافق‌نامه‌ای را با جمهوری‌خواهان به امضا رساند تا بر پایه آن مالیات‌های بار‌شده بر حقوق را کاهش دهد و عواید بیکاری را زیاد‌تر کند. به نظر می‌رسد که تاریخ اقتصادی، خود را تا اندازه‌ای تکرار می‌کند. رشد مشاغل که در فاصله فوریه تا آوریل به طور متوسط برابر با 220 هزار شغل در ماه بود، در ماه مه به 54 هزار شغل کاهش یافت و به این ترتیب دوباره بهبود امید‌بخش اقتصاد به خطر افتاده است. نرخ بیکاری به 1/9 در‌صد رسید و دومین افزایش ماهانه متوالی را به ثبت رساند. اقتصاد در سه ماه نخست تنها با نرخ سالانه‌ای معادل 8/1 در‌صد رشد کرد و احتمالا در سه ماه دوم نیز با سرعتی اندکی بیشتر به رشد خود ادامه خواهد داد. با این همه پاسخ واشنگتن با آنچه که در سال گذشته دیدیم، یکسره فرق دارد. بن برنانکی، رییس فدرال‌رزرو در سخنرانی خود در روز هفتم ژوئن پذیرفت که رشد «ناموزون .. و به گونه‌ای دلسرد‌کننده آهسته» بوده است، اما در حالی که دور دوم «تسهیل مقداری» (QE) به پایان خود نزدیک می‌شود، برنانکی هیچ اشاره‌ای به آغاز دور سوم این سیاست‌ها نکرد. بی‌تردید برنانکی فکر می‌کند که اقتصاد با رها شدن از فشار‌های گذرای ناشی از اختلالات به وجود آمده در زنجیره عرضه ژاپن و افزایش قیمت‌های نفت، رو به بهبود خواهد گذارد؛ اما اگر این خمودگی‌ها و وارفتگی‌های اقتصاد ادامه یابند، به نظر می‌رسد که فدرال‌رزرو توانایی چندانی برای کمک به خروج از این مشکلات نخواهد داشت. برنانکی می‌گوید: «سیاست‌های پولی نمی‌تواند دوای همه درد‌ها باشد.» این موضوع ارتباط چندانی با نتایج مثبت دور دوم آسان‌گیری مقداری ندارد. در اثر این سیاست‌ها نرخ‌های بهره همانند ارزش دلار ابتدا کاهش یافت و بازار‌های سهام ترقی پیدا کردند. آنچه فدرال‌رزرو را آزار می‌دهد، قیمتی است که برای این سیاست پرداخته: مخالفت‌های شدید سیاسی از سوی دولت‌های خارجی، جمهوری‌خواهان کنگره و حتی درون خود فدرال‌رزرو. این دست حملات می‌توانند نگرانی بی‌دلیلی را از بروز تورم پدید آورند که هدف دور اول سیاست‌های آسان‌گیری مقداری را نقش بر آب خواهد کرد. اگر سیاست‌های پولی تفاوت چندانی را در اقتصاد به بار نمی‌آورند، وضع درباره سیاست‌های مالی از این هم بد‌تر است. توافق‌های دسامبر گذشته در باب برنامه‌های محرک تنها یک سال دوام دارند و این امر عملا انقباض بودجه را در ژانویه آینده تضمین می‌کند: چیزی شبیه به فشار‌های کنونی به بار آمده در ایالت‌ها در اثر پایان کمک‌های حاصل از دور‌های پیشین برنامه‌های محرک. هیچ نشانه‌ای از دستیابی به توافق دیده نمی‌شود. جو بایدن، معاون رییس‌جمهور آمریکا با نمایندگان جمهوری‌خواه و دموکرات کنگره مذاکره کرده؛ اما برنامه‌ریزی برای این ملاقات‌ها سخت بوده است؛ چون مجلس نمایندگان و سنا جلسات خود را در زمان‌هایی متفاوت تشکیل می‌دهند. به نظر می‌رسد تا اواخر جولای که ضرب‌الاجل 2 آگوست نزدیک می‌شود، گفت‌وگو‌ها جدی نخواهند شد. در آن زمان خزانه‌داری هشدار می‌دهد که مجبور است پرداخت برخی هزینه‌ها را متوقف کند، هر چند تعیین نخواهد کرد که این هزینه‌ها چیستند: بهره اوراق قرضه یا پرداخت‌های دیگری مانند آنچه به تامین‌کنندگان دولتی یا به مستمری‌بگیران می‌پردازد. اگر منظور خزانه‌داری توقف پرداخت بهره اوراق قرضه باشد، از نگاه طلبکاران آمریکایی به منزله نکول خواهد بود. آژانس رتبه‌بندی فیچ در 8 ژوئن اعلام کرد که نکولی از این دست، تنزل رتبه اعتباری آمریکا از AAA به junk را در پی خواهد آورد. در هفته گذشته بنگاه خدمات سرمایه‌گذاری مودیز (Moody's) هشدار داد که اگر 2 آگوست برسد و هیچ پیشرفتی رخ نداده باشد، ممکن است رتبه آمریکا را برای تنزل احتمالی مورد بررسی قرار دهد. جمهوری‌خواهان معمولا خطر نکول را جدی نگرفته‌اند. برخی از آنها می‌گویند عملا آن را به مخارج لجام‌گسیخته ترجیح می‌دهند. بسیاری از آنها همچنین ادعا می‌کنند که دولت فدرال می‌تواند با اولویت دادن به شیوه پرداخت بدهی‌های خود از نکول پرهیز کند؛ به این معنا که ابتدا بهره اوراق قرضه را بپردازد و بعد سراغ دیگر بدهی‌های خود رود. این دست گفته‌ها دولت را هراسان می‌کند. ماری میلر که مدیریت بخش بدهی‌های ملی را در اداره خزانه‌داری بر گرده دارد، می‌گوید که انتخاب اینکه دولت کدام یک از بدهی‌هایش را بپردازد، یک «کابوس عملیاتی» خواهد بود. به گفته او نکته مهم‌تر این است که چنین کاری می‌تواند چنان پیام منفی‌ای را درباره نظم مالی آمریکا ارسال کند که قادر است موقعیت اوراق قرضه آمریکایی را در بازار‌ها نا‌مناسب کند. در ماه آگوست خزانه‌داری باید نه تنها بیش از 100 میلیارد دلار را برای تامین مالی کسری گرد هم آورد، بلکه باید بیش از 500 میلیارد دلار را برای اوراق قرضه‌ای که زمان سر‌رسید‌شان فراخواهد رسید، تامین کند. بن‌بستی که پیرامون سقف بدهی‌ها پدید آمده، باز هم بر بازار‌های اوراق قرضه اثر خواهد گذاشت، چه اینکه باز‌دهی اوراق قرضه دولتی عملا با تاریک‌تر شدن دور‌نمای اقتصادی آمریکا کاهش یافته است. مثلا مودیز می‌گوید که «کاملا در انتظار مشاجره‌های سیاسی بوده است»، اما می‌افزاید که «درجه تداوم تعارض‌ها از آنچه انتظار می‌رفت، بیشتر شده است». در چنین موقعیتی همان طور که تاریخ‌نگاران می‌دانند، ممکن است اتفاق‌های نا‌گواری رخ دهد. منبع: اکونومیست

با عرض سلام و خسته نباشید در صورتی شرکتی به عنوان اسپانسر با ما مشغول فعالیت باشد از نظر اداره مالیاتی پول های واریزی از طرف اسپانسر به چه صورت شناسایی میشود ؟ آیا معاف از مالیات است؟

علیرضا سربی Alirezasorbi ( حسابداری ، حسابرسی ، قوانین پایانه ها و سامانه مودیان ، کار ، تامین اجتماعی ، مالیات ها ، تجارت و حسابداری بهای تمام شده )

باسلام من کاردان دامپزشکم باشراکت مرغداری خریدیم مرغدار نمونه کشور شدم سرم کلاه گذاشتن مرغداری رو فروختن .میخوام کار شروع کنم نمیدونم چیکار باید بکنم.از مردم فراری شدم میترسم با هر کس کار کنم سرم کلاه

سلام و وقت بخیر برای استارت آپ ها و کسب و کارهای الکترونیک آیا معافیت مالیاتی وجود دارد؟ در صورت تایید، نحوه استفاده از معافیت چگونه است؟

با سلام خدمت جنابعالی چنانچه پروانه بهره برداری کارگاه یا کارخانه ای که در شهرک صنعتی به نام فرد باشد ولی همین شخص مدیرعامل شرکتی باشد که در همان کارگاه مشغول تولید است و برای آن شرکت دفاتر قانونی تهی

منبع:	دنیای اقتصاد	تاریخ انتشار:	1390-04-05
نویسنده:		مترجم:	حسین راستگو
چکیده:
به نظر می‌رسد که سیاست‌گذاران در مقابل اخبار بد اقتصادی در‌مانده و نا‌توان شده‌اند
فدرال‌رزرو، بودجه و اقتصاد خسته و کوفته از سیاست‌های اقتصادی در تابستان گذشته که سرعت بهبود اقتصاد آمریکا کاهش یافت، دولت این کشور دست به کار شد. فدرال‌رزرو اعلام کرد که 600 میلیارد دلار از اوراق قرضه دولتی را می‌خرد و به این شیوه نرخ‌های بهره بلند‌مدت را پایین برد. سپس در پایان سال گذشته باراک اوباما توافق‌نامه‌ای را با جمهوری‌خواهان به امضا رساند تا بر پایه آن مالیات‌های بار‌شده بر حقوق را کاهش دهد و عواید بیکاری را زیاد‌تر کند. به نظر می‌رسد که تاریخ اقتصادی، خود را تا اندازه‌ای تکرار می‌کند. رشد مشاغل که در فاصله فوریه تا آوریل به طور متوسط برابر با 220 هزار شغل در ماه بود، در ماه مه به 54 هزار شغل کاهش یافت و به این ترتیب دوباره بهبود امید‌بخش اقتصاد به خطر افتاده است. نرخ بیکاری به 1/9 در‌صد رسید و دومین افزایش ماهانه متوالی را به ثبت رساند. اقتصاد در سه ماه نخست تنها با نرخ سالانه‌ای معادل 8/1 در‌صد رشد کرد و احتمالا در سه ماه دوم نیز با سرعتی اندکی بیشتر به رشد خود ادامه خواهد داد. با این همه پاسخ واشنگتن با آنچه که در سال گذشته دیدیم، یکسره فرق دارد. بن برنانکی، رییس فدرال‌رزرو در سخنرانی خود در روز هفتم ژوئن پذیرفت که رشد «ناموزون .. و به گونه‌ای دلسرد‌کننده آهسته» بوده است، اما در حالی که دور دوم «تسهیل مقداری» (QE) به پایان خود نزدیک می‌شود، برنانکی هیچ اشاره‌ای به آغاز دور سوم این سیاست‌ها نکرد. بی‌تردید برنانکی فکر می‌کند که اقتصاد با رها شدن از فشار‌های گذرای ناشی از اختلالات به وجود آمده در زنجیره عرضه ژاپن و افزایش قیمت‌های نفت، رو به بهبود خواهد گذارد؛ اما اگر این خمودگی‌ها و وارفتگی‌های اقتصاد ادامه یابند، به نظر می‌رسد که فدرال‌رزرو توانایی چندانی برای کمک به خروج از این مشکلات نخواهد داشت. برنانکی می‌گوید: «سیاست‌های پولی نمی‌تواند دوای همه درد‌ها باشد.» این موضوع ارتباط چندانی با نتایج مثبت دور دوم آسان‌گیری مقداری ندارد. در اثر این سیاست‌ها نرخ‌های بهره همانند ارزش دلار ابتدا کاهش یافت و بازار‌های سهام ترقی پیدا کردند. آنچه فدرال‌رزرو را آزار می‌دهد، قیمتی است که برای این سیاست پرداخته: مخالفت‌های شدید سیاسی از سوی دولت‌های خارجی، جمهوری‌خواهان کنگره و حتی درون خود فدرال‌رزرو. این دست حملات می‌توانند نگرانی بی‌دلیلی را از بروز تورم پدید آورند که هدف دور اول سیاست‌های آسان‌گیری مقداری را نقش بر آب خواهد کرد. اگر سیاست‌های پولی تفاوت چندانی را در اقتصاد به بار نمی‌آورند، وضع درباره سیاست‌های مالی از این هم بد‌تر است. توافق‌های دسامبر گذشته در باب برنامه‌های محرک تنها یک سال دوام دارند و این امر عملا انقباض بودجه را در ژانویه آینده تضمین می‌کند: چیزی شبیه به فشار‌های کنونی به بار آمده در ایالت‌ها در اثر پایان کمک‌های حاصل از دور‌های پیشین برنامه‌های محرک. هیچ نشانه‌ای از دستیابی به توافق دیده نمی‌شود. جو بایدن، معاون رییس‌جمهور آمریکا با نمایندگان جمهوری‌خواه و دموکرات کنگره مذاکره کرده؛ اما برنامه‌ریزی برای این ملاقات‌ها سخت بوده است؛ چون مجلس نمایندگان و سنا جلسات خود را در زمان‌هایی متفاوت تشکیل می‌دهند. به نظر می‌رسد تا اواخر جولای که ضرب‌الاجل 2 آگوست نزدیک می‌شود، گفت‌وگو‌ها جدی نخواهند شد. در آن زمان خزانه‌داری هشدار می‌دهد که مجبور است پرداخت برخی هزینه‌ها را متوقف کند، هر چند تعیین نخواهد کرد که این هزینه‌ها چیستند: بهره اوراق قرضه یا پرداخت‌های دیگری مانند آنچه به تامین‌کنندگان دولتی یا به مستمری‌بگیران می‌پردازد. اگر منظور خزانه‌داری توقف پرداخت بهره اوراق قرضه باشد، از نگاه طلبکاران آمریکایی به منزله نکول خواهد بود. آژانس رتبه‌بندی فیچ در 8 ژوئن اعلام کرد که نکولی از این دست، تنزل رتبه اعتباری آمریکا از AAA به junk را در پی خواهد آورد. در هفته گذشته بنگاه خدمات سرمایه‌گذاری مودیز (Moody's) هشدار داد که اگر 2 آگوست برسد و هیچ پیشرفتی رخ نداده باشد، ممکن است رتبه آمریکا را برای تنزل احتمالی مورد بررسی قرار دهد. جمهوری‌خواهان معمولا خطر نکول را جدی نگرفته‌اند. برخی از آنها می‌گویند عملا آن را به مخارج لجام‌گسیخته ترجیح می‌دهند. بسیاری از آنها همچنین ادعا می‌کنند که دولت فدرال می‌تواند با اولویت دادن به شیوه پرداخت بدهی‌های خود از نکول پرهیز کند؛ به این معنا که ابتدا بهره اوراق قرضه را بپردازد و بعد سراغ دیگر بدهی‌های خود رود. این دست گفته‌ها دولت را هراسان می‌کند. ماری میلر که مدیریت بخش بدهی‌های ملی را در اداره خزانه‌داری بر گرده دارد، می‌گوید که انتخاب اینکه دولت کدام یک از بدهی‌هایش را بپردازد، یک «کابوس عملیاتی» خواهد بود. به گفته او نکته مهم‌تر این است که چنین کاری می‌تواند چنان پیام منفی‌ای را درباره نظم مالی آمریکا ارسال کند که قادر است موقعیت اوراق قرضه آمریکایی را در بازار‌ها نا‌مناسب کند. در ماه آگوست خزانه‌داری باید نه تنها بیش از 100 میلیارد دلار را برای تامین مالی کسری گرد هم آورد، بلکه باید بیش از 500 میلیارد دلار را برای اوراق قرضه‌ای که زمان سر‌رسید‌شان فراخواهد رسید، تامین کند. بن‌بستی که پیرامون سقف بدهی‌ها پدید آمده، باز هم بر بازار‌های اوراق قرضه اثر خواهد گذاشت، چه اینکه باز‌دهی اوراق قرضه دولتی عملا با تاریک‌تر شدن دور‌نمای اقتصادی آمریکا کاهش یافته است. مثلا مودیز می‌گوید که «کاملا در انتظار مشاجره‌های سیاسی بوده است»، اما می‌افزاید که «درجه تداوم تعارض‌ها از آنچه انتظار می‌رفت، بیشتر شده است». در چنین موقعیتی همان طور که تاریخ‌نگاران می‌دانند، ممکن است اتفاق‌های نا‌گواری رخ دهد. منبع: اکونومیست

دسته بندی اطلاعات

فدرال‌رزرو، بودجه و اقتصاد

به نظر می‌رسد که سیاست‌گذاران در مقابل اخبار بد اقتصادی در‌مانده و نا‌توان شده‌اند

مشخصات ثبت اطلاعات

مدیریت رازنامه

نظرات و پیشنهادات

سلام،وقت بخیر زمانی که لیست تعدیل حقوق تهیه می گردد و حقوق و عیدی از مالیات معاف می گردند در سیستم حسابداری چطور باید مالیات حقوق را کسر کرد متشکرم

سلام ، وقت بخیر نحوه سند زدن پرداختی بیمه تامین اجتماعی به چه صورته ؟ بدون این که تو لیست حقوق و دستمزد بیام ه صورت جداگانه چطوری ثبت بزنم؟

سلام و وقت بخیر برای استارت آپ ها و کسب و کارهای الکترونیک آیا معافیت مالیاتی وجود دارد؟ در صورت تایید، نحوه استفاده از معافیت چگونه است؟

سلام و وقت بخیر برای استارت آپ ها و کسب و کارهای الکترونیک آیا معافیت مالیاتی وجود دارد؟ در صورت تایید، نحوه استفاده از معافیت چگونه است؟

با سلام خدمت استاد محترم برای آموزش کارکنان در دوره آموزشی اکسل در حسابداری میخواستم ببینم چطوری باید با شما هماهنگی کنیم. با تشکر