نیویورک تایمز روزنامه آمریکایی است که از سال 1851 در نیویورک آغاز به کار نموده است. تایمز تاکنون موفق به دریافت 104 جایزه پولیتزر که به بهترین روزنامه نگاران اعطا می‌شود شده است که در مقایسه با سایر نشریات رقم بالایی است.

روزنامه‌ای به قیمت یک سنت

در سال 2008 وب سایت این شرکت به عنوان محبوب‌ترین روزنامه آنلاین آمریکایی با 18میلیون مشاهده فردی در ماه شناخته شد. اگرچه از نظر تعداد چاپ محلی بیشترین تعداد را داراست و در کل ایالات متحده رده سوم را بعد از وال استریت ژورنال و «یو اس ای تودی» دارد، تعداد شمارگان آن در روزهای هفته از سال 1990 رو به کاهش نهاد. نام مستعار این روزنامه بانوی خاکستری است و تحت حمایت خانواده بزرگ نیویورک تایمز قرار دارد. شرکتی که 18 روزنامه محلی دیگر را شامل اینترنشنال هرالد تریبون و بوستون گلوب مدیریت می‌نماید. هم‌اکنون آرتور اوش سولزبرگ ریاست را بر عهده دارد که این سمت را از خانواده خود به ارث برده است که از سال 1896 به این کار مشغول بوده‌اند.
شعار روزنامه «همه اخباری که می‌توان چاپ کرد»، در سمت چپ بالای صفحه اول نوشته می‌شود. این روزنامه به بخش‌هایی نظیر خبر، نظرات، تجارت، هنر، علوم، مد تقسیم می‌شود. با اینکه بسیاری از روزنامه‌ها نوع چاپ خود را به شش ستون تغییر داده‌اند، تایمز هنوز در هشت ستون به چاپ می‌رسد و یکی از آخرین روزنامه‌هایی بود که چاپ رنگی را آغاز کرد.
نیویورک تایمز در سپتامبر 1851 توسط روزنامه‌نگار و سیاستمدار هنری جارویس ریموند تاسیس شد. این فرد بعدها به عضویت Whig که یکی از اجتماعات سیاسی آمریکا بود درآمد و سپس به سمت دومین رییس کمیته جمهوری‌خواهان منصوب شد. در اولین شماره چاپ شده با قیمت 1سنت به ازای هر نسخه، تلاش شده بود که اهداف و بخش‌های مختلف روزنامه معرفی شود و جایگاهی را در میان مردم کسب نماید. این روزنامه به صورت کلی در همه روزهای هفته به جز یکشنبه‌ها به چاپ می‌رسید، اما در21 آوریل1861 به دلیل نیاز مردم به آگاهی از روزها و اطلاعات جنگ صنعتی، تایمز و بسیاری دیگر از روزنامه‌ها اقدام به چاپ روزنامه در روزهای یکشنبه نمودند.
اثر روزنامه در سال‌های 71-1870 زمانی که روزنامه‌ها به افشاگری در مورد رییس توید (یکی از سیاستمداران و زمین‌داران بزرگ آمریکایی و نماینده حزب دموکرات در شورای شهر نیویورک) پرداختند، رو به فزونی نهاد. در سال 1880 تایمز به طور کامل در برنامه‌های سیاسی مستقل عمل نمود و به حمایت از گروور کلولند دموکرات پرداخت. این کار باعث کاهش خوانندگان تایمز شد. سپس آدولف اوکس که ناشر چاتانوگا تایمز بود، در سال 1896 روزنامه را به تصاحب خود درآورد. در همین سال او شعار «تایمز
همه اخباری که می‌توان چاپ کرد» را به وجود آورد و با این کار ضربه‌ای شدید به سایر رقبا نظیر نیویورک ورلد و نیویورک ژورنال آمریکا که به عنوان نشریات زرد شناخته می‌شدند وارد آورد. تحت رهبری این فرد نیویورک تایمز وجهه بین‌المللی یافت. این شرکت اولین اخبار خود را در سال 1904 از قایق خبری به نام هیمون در طول جنگ میان روسیه و ژاپن دریافت نمود که خبر مبنی بر انهدام ناوگان دریایی روسیه در دریای زرد بود. در سال 1910 جابه‌جایی هوایی روزنامه به فیلادلفیا آغاز شد و اولین انتقال، روزنامه به لندن و گذر از اقیانوس اطلس در سال 1919 اتفاق افتاد.
در سال 1940 طول و عرض کاغذهای روزنامه افزایش یافت و جدول کلمات از سال 1942 به صورت منظم در روزنامه‌ها نمایان شد. تایمز نشر بین‌المللی خود را سال 1946 آغاز نمود و در سال 1967 این حرکت متوقف شد، زیرا این شرکت با شرکت‌های نیویورک هرالد تریبون و واشنگتن پست رابطه برقرار نمود و با هم به انتشار هرالد تریبون بین‌المللی در پاریس دست زدند.
این روزنامه سومین رتبه تعداد تیراژ را پس از یو اس ای تودی و وال استریت ژورنال از آن خود نموده است و در ماه مارس 2009 تیراژی بالغ بر 1039031 نسخه برای روزهای هفته و 1451233 نسخه در یکشنبه‌ها گزارش نمود. در سال 2009 شرکت تصمیم گرفت که به اضافه کردن بخش‌های خاص برای ایالات خاص بپردازد. این بخش‌ها شامل اخبار محلی، سیاسی، ورزش، فرهنگی است و معمولا از طرف یک آگهی دهنده محلی حمایت می‌شود. شرکت علاوه بر دفتر مرکزی خود در نیویورک، 16 دفتر نمایندگی در ایالات مختلف و 26 دفتر نمایندگی خارجی دارد.