شرکت بسف (BASF) بزرگ‌ترین شرکت شیمیایی جهان است و دفتر مرکزی آن در شهر لودویگشافن آلمان واقع شده است. نام اولیه این شرکت، کارخانه جوهر و جوش شیرین ایالت بادن (Baden Aniline and Soda Factory) بوده است که نام کنونی آن از حروف اول این نام تشکیل شده است.

داستان بزرگ‌ترین شرکت شیمیایی جهان

شرکت بسف (BASF) بزرگ‌ترین شرکت شیمیایی جهان است و دفتر مرکزی آن در شهر لودویگشافن آلمان واقع شده است. نام اولیه این شرکت، کارخانه جوهر و جوش شیرین ایالت بادن (Baden Aniline and Soda Factory) بوده است که نام کنونی آن از حروف اول این نام تشکیل شده است. 

این شرکت که اکنون در لیست بازارهای بورس فرانکفورت، لندن، زوریخ و نیویورک قرار دارد، دارای زیرمجموعه‌ها و همکاران مشترک تجاری در بیش از 80 کشور جهان می‌باشد. «بسف» ضمن بهره برداری از شش کارگاه تولیدی یکپارچه، نزدیک به 380 کارگاه تولیدی دیگر را در اروپا، آسیا، استرالیا، آمریکا و آفریقا اداره می‌کند.
بسف مشتریانی در بیش از 200 کشور جهان داشته و مواد اولیه دامنه وسیعی از صنایع را تامین می‌کند. این شرکت به‌رغم عظمت بالا و حضور جهانی خود، به دلیل قطع کردن خطوط تولید مصرف‌کنندگانش در دهه 1990، توجه عمومی ‌کمی ‌را جلب کرده است.
بسف در روز 6 آوریل سال 1865 در شهر مانهیم واقع در ایالت بادن ورتمبرگ آلمان توسط «فردریش انگلهورن» تاسیس شد. او در سال 1861 مسوول راه‌اندازی کارخانه گاز و تامین روشنایی معابر شهر بود. فردریش، قیر را که به عنوان محصول جانبی کارخانه گاز تولید می‌شد، در تولید رنگ استفاده می‌کرد.
چهار سال بعد، او شرکت بسف را برای تولید سایر مواد اولیه لازم برای تولید رنگ، خصوصا جوش شیرین و اسید، راه‌اندازی کرد. البته این کارخانه در آن‌سوی رودخانه راین بنا شد، زیرا شورای شهر مانهیم گمان می‌کرد آلودگی تولید شده در کارخانه شیمیایی می‌تواند سلامت ساکنین این شهر را به خطر بیاندازد. در سال 1866 فرآیند تولید رنگ نیز به محل این کارخانه منتقل شد.
«ویلیام هنری پرکین» در سال‌های قبل دریافته بود که جوهری که از قطران ذغال سنگ به دست می‌آید، برای تولید رنگ مناسب است. لذا بسف یک شیمیدان آلمانی به نام‌هاینریش کارو که تجربه کار در صنایع رنگ انگلستان را داشت، استخدام کرد. کارو رنگدانه قرمز از ریشه روناس را تولید کرد و امتیاز آن را در 25 ژوئن 1869 به ثبت رساند.
اختراعات بعدی شامل تولید رنگدانه‌های آبی و قرمز فلورسنت بود و در سال 1880 تحقیقات برای یافتن فرآیند تولید رنگ نیلی آغاز شد که تا سال 1897 نتیجه ای نداشت. در سال 1901 حدود 80 درصد تولیدات بسف را مواد رنگی تشکیل می‌داد.
رمز موفقیت بسف نیز در همین بود که فقط موادی را تولید می‌کرد که در تولید آنها تبحر خاصی داشت و نسبت به رقبا دارای مزیت رقابتی بود. مثلا جوش شیرین یا کربنات سدیم را که زمانی خودش با فرآیند بلانک تولید می‌کرد، از سال 1880 از کارخانه سولوی که بسیار ارزانتر تولید می‌نمود، خریداری کرد. یا زمانی که دید کارخانه دیگری، اسید سولفوریک را با غلظت 98درصد به جای 80 درصد تولید می‌کند و هزینه کمتری برایش دارد، تولید آن را متوقف کرد.
در جریان جنگ جهانی دوم، کارگاه تولیدی لودویگشافن کاملا تخریب شد و از ابتدا مورد بازسازی قرار گرفت. در دهه 1960 نیز تولیدات خارجی گسترش یافت و کارخانه‌هایی در آرژانتین، استرالیا، برزیل، فرانسه، انگلستان، هند، ایتالیا، ژاپن، مکزیک، اسپانیا و آمریکا احداث شد. پس از تغییراتی در استراتژی سازمانی این شرکت در سال 1965، تاکید بیشتری روی محصولات باارزش‌تر مانند پوشش‌های رنگی، مواد دارویی و نگهدارنده‌های محصولات صورت گرفت. پس از اتحاد مجدد آلمان، بسف کارخانه دیگری نیز در اکتبر 1990 در آلمان شرقی تاسیس کرد.
بسف در 30 مه سال 2006 شرکت «انگلهارد» را با مبلغ 8/4 میلیارد دلار خریداری کرد. در آن سال، شرکت جانسون پلیمر و بخش صنایع شیمیایی «دگوسا» نیز خریداری شد. بسف در سال 2009 نیز شرکت سیبا که جزئی از اتحاد سیبا-گایگی بود را از آن خود کرد.
بسف که اکنون محصولاتی از جمله مواد شیمیایی پیشرفته، مواد پلاستیکی، کاتالیزور، انواع پوشش‌ها، نفت خام و گاز طبیعی ارائه می‌کند، در پی گسترش فعالیت‌های بین‌المللی خود با توجه خاص به قاره آسیا می‌باشد. این شرکت بین سال‌های 1990 تا 2005 حدود 6/5 میلیارد دلار در آسیا سرمایه گذاری کرده که از جمله آنها می‌توان به کارگاه‌های عملیاتی نزدیک نانجینگ و شانگهای چین و کاتیپالا در هند اشاره کرد.
این کمپانی در پایان سال 2009 بیش از 104 هزار کارمند استخدام کرده بود که فقط 48 هزار نفرشان در آلمان مشغول به کار بودند. فروش شرکت در این سال بالغ بر 50 میلیارد یورو بوده و درآمد عملیاتی آن حدود 5 میلیارد یورو گزارش شده است.