محمدرضا حکیم‌زادهٔ لاهیجی متولد لاهیجان، از نیکوکاران قدیمی گیلانی است. پدر آسایشگاه‌های معلولان ایران است،

پدر آسایشگاه های معلولین ایران

محمدرضا حکیم‌زادهٔ لاهیجی متولد لاهیجان، از نیکوکاران قدیمی گیلانی است. پدر آسایشگاه‌های معلولان ایران است، زیرا وی بنیانگذار نخستین آسایشگاه سالمندان ایران در رشت بوده‌است. او در پی شناسایی همگان بود تا دست در دست آن‌ها بگذارد و هدف‌های نیکوکارانه خود را به اجرا درآورد. از نخستین گام‌های او برای ایجاد پایگاه‌های نیکوکارانه، شناسایی افراد صاحب‌نظر، خیرخواه و نیکوکار بود.

او به سراغ میخ‌فروش محله، نجار، بنا و سرمایه‌گذار رفت و برای نخستین بار و برای آغاز در پاسخ به دغدغه نیکوکاری‌اش، نخستین مدرسه را در غریب‌آباد لاهیجان، که زادگاهش است، با همت مردم بنا نهاد. پس از ساخت و بهره‌برداری از مدرسه غریب‌آباد که به نام خود او نامگذاری شده‌است، باز با همان شیوه مردمی و انسانی و با کمک مردم به ساخت یک یتیم‌خانه پرداخت که در ۶۰ سال پیش نه تنها در لاهیجان، بلکه در تمامی شهرهای دور و نزدیک نیز معرفی شد و مورد تحسین قرار گرفت.

آوازه خدمتگزاری و محبت باطنی دکتر حکیم‌زاده به مردم، موجب شد تا او را به رشت بخوانند تا در گستره وسیع‌تری به خدمات انسانی خود بپردازد.دکتر حکیم‌زاده در رشت هم با همان حال و هوای خود به تلاش پیوسته‌اش ادامه داد و با کمک آرسن میناسیان ـ یک نیکوکار مسیحی ـ و با همان شیوه همراهی‌گرفتن از مردم، سازمان خیریه‌ای را بنا نهاد و آسایشگاه سالمندان رشت را درست کرد.

راه او به تهران کشیده شد و دامنه فعالیت‌اش گسترش یافت. مدیر بیمارستان «نجات» شد. در آن‌جا هم دست روی دست نگذاشت و با همان شوق و شور الهی با دکتر حسین دواچی به کار اساسی آمارگیری و نشانه‌گذاری بیماری‌های مسری پرداخت؛ کاری عظیم با بازدهی سلامت‌آفرینی برای قشر وسیعی از مردم که در ندانم‌کاری و ناآگاهی رنج می‌کشیدند. دکتر بار غم و ناملامتی را از روی دوش بسیاری از این جماعت برداشت. خیران تهران وقتی آوازه عشق به خدمت دکتر را دیدند، گِردش حلقه زدند، به یاری‌اش آمدند و عاقبت آن شد که می‌بینید: آسایشگاه خیریه کهریزک که نشانی از رادمردی‌ها و توانمندی‌های یک مرد عاشق انسانیت به نام دکترحکیم‌زاده دارد که:جان بر سر این نقد نهاد و برفت روانش شاد که بزرگمردی بود