در سال 2008 محبوب‌ترین سرمایه‌گذار آمریکا ثروتمندترین مرد جهان بود. اما سال 2009 او با از دست دادن 25 میلیارد دلار طی 12 ماه و با داشتن ثروت خالص 37میلیارد دلار در جایگاه دوم قرار گرفته است.

وارن بافت؛ کسی‌که رکورد بیل گیتس را شکست

در سال 2008 محبوب‌ترین سرمایه‌گذار آمریکا ثروتمندترین مرد جهان بود. اما سال 2009 او با از دست دادن 25 میلیارد دلار طی 12 ماه و با داشتن ثروت خالص 37میلیارد دلار در جایگاه دوم قرار گرفته است. 

وارن ادوارد بافت در 30 آگوست 1930 در اوماها، نبراسکا متولد شد. پدرش معامله گر سهام و عضو کنگره بود. او که تنها پسر از سه فرزند خانواده بود از همان سنین پایین تمایل شگفت‌انگیزی به پول و تجارت نشان می‌داد و آشنایانش توانایی عجیبش در محاسبه ستون‌های اعداد به صورت ذهنی را تحسین می‌کردند. او در سن شش سالگی 6 بسته کوکاکولا از مغازه پدربزرگش به قیمت 25 سنت خریده و هر بطری از آنها را با سود 5 سنت فروخت! او همچنین از سن 11 سالگی شروع به خریدن سهام کرد. پس از اتمام دبیرستان او قصد نداشت که به کالج برود. او تا آن زمان 5000 دلار از تحویل روزنامه‌ها به‌دست آورده بود. اما به اصرار پدرش به مدرسه تجارت وارتن در دانشگاه پنسیلوانیا رفت. اما پس از دو سال تحصیل در آنجا به دانشگاه نبراسکا-لینکلن منتقل شد.او برای تحصیلات تکمیلی هم مانند رفتن به کالج بی‌میل بود، اما نهایتا برای دانشگاه هاروارد درخواست فرستاد که آنها به دلیل خیلی جوان بودن او درخواستش را رد کردند. بنابراین او به دانشگاه کلمبیا رفت که به خاطر تفکر بن گراهام و دیوید داد، سرمایه‌گذاران آن شهرت داشت. این تجربه زندگی او را برای همیشه تغییر داد. بن گراهام در دهه 1920 به شهرت رسید. در زمانی که دنیا به حوزه سرمایه‌گذاری به شکل کاری عظیم نگاه می‌کرد او به دنبال بازار ارزان و تقریبا عاری از ریسک سهام بود. او در سن 40 سالگی کتاب «تحلیل سهام» را که یکی از بزرگ‌ترین کتاب‌های نوشته شده در بازار سهام می‌باشد تالیف کرد. کتاب بعدی او «سرمایه‌گذار باهوش» بود که وارن آن را بزرگ‌ترین کتابی که تا کنون درباره سرمایه‌گذاری نوشته شده می‌نامد. بن گراهام به واسطه اصول ساده سرمایه‌گذاری‌اش تبدیل به نماد ایده‌آل وارن 21 ساله شد. او تنها کسی بود که در کلاس گراهام نمره A+ را دریافت کرد. او در گراهام-نیومن برای گراهام شروع به کار کرد، جایی که در آن قوانین سرمایه‌گذاری گراهام را دنبال می‌کرد. وارن در سال 1957 به خانه بازگشت و شراکت سرمایه‌گذاری خودش را با پول خودش و دریافت سرمایه‌گذاری اضافی از خانواده و دوستانش شروع کرد. تا سال 1969 او به طور متوسط 30 درصد سالانه بازگشت سرمایه داشت آن هم در بازاری که سود 7 تا 11 درصد نرم بود. تحت رهبری بافت، برای 40 سال برکشایر از الگوها و خط کش‌های بازار مانند S&P500 وDow Jones Industrial Average هم بهتر عمل کرده است.

بافت به طور عادی در شرکت‌هایی که ارزش و قیمت و نسبت P/E پایین، اما پتانسیل خوب رشد در بلندمدت دارند سرمایه‌گذاری می‌کند. شناسایی چنین شرکت‌هایی غالبا بخش سخت کار است. ارزش واقعی‌ای که توسط شرکت‌هایی که او مالک آنها است تولید شده از سرمایه‌گذاری‌های بازار سهام بیشتر است، هرچند مالکیت سهام او در شرکت‌هایی مثل کوکاکولا و ژیلت توجه بیشتری از عدم موفقیت شرکت‌های High tech را به خود جلب می‌کنند. همچنین باید اشاره کرد که سرمایه‌گذاری‌های او گاهی اوقات هم کمتر موفق بوده‌اند.

بافت همچنین مالک شرکت‌های بیمه‌ای که جریان وجه نقد رایگان زیادی تولید می‌کنند، می‌باشد. این شرکت‌ها یکی از منابع تامین وجوهی است که او به زیرمجموعه‌های برکشایر هاتاوی تخصیص داده و برای خرید شرکت‌های جدید استفاده می‌کند.یکی از سرمایه‌گذاری‌های اولیه وارندر آمریکن اکسپرس بود. در میان شرکت‌هایی که او در آنها سرمایه‌گذاری کرده بود، برکشایر هاتاوی یک شرکت نساجی بود. بافت سرمایه‌گذاری‌اش را فروخت، اما نامش را نگه داشت و ماهیت شرکت را به یک کسب‌وکار سرمایه‌گذاری تغییر داد. از سال 2003 این شرکت مالک حدود 40 شرکت با 150000 کارمند می‌باشد.

وارن در زندگی شخصی خود بسیار مقتصد است. او از طریق موسسه بافت هدایای خیریه ای حدودا به مبلغ 12 میلیون دلار در سال فراهم می‌کند. او بیان کرده که قصد دارد 99 درصد ثروتش را پس از مرگش به امور خیریه اختصاص دهد.