یکی از نقاشان نام آور اروپایی، روزی به دیدن بیماری می‌رود و برای دل خوش کردن بیمار، چهره‌ای در چند دقیقه از او می‌کشد.

بهای یک عمر حسابرسی

یکی از نقاشان نام آور اروپایی، روزی به دیدن بیماری می‌رود و برای دل خوش کردن بیمار، چهره‌ای در چند دقیقه از او می‌کشد.

بیمار پس از دیدن پرتره، با تعجب می‌پرسد: چه گونه در چند دقیقه توانستید با این دقت چهره‌نگاری کنید؟ نقاش برای یادآوری ارزش کار خود، حرف بیمار را اصلاح کرده و می‌گوید: چند دقیقه نه، یک عمر و این چند دقیقه!... با نگاهی به روند حسابرس شدن و سختی‌ها و ویژگی‌های شغل حسابرسی، باید پذیرفت ارزش کار حسابرسی بر پایه زمان و حجم کار انجام شده، برآورد شدنی نیست و آن چه آن‌ها ارائه می‌کنند، نتیجه یک عمر تلاش و تحمل است. بخشی از این ویژگی‌ها عبارتند از: - درآمد بسیار اندک در دوران کارورزی ودر آمد پایین در دوره‌های بعد و پایین بودن سطح زندگی به نسبت دیگر هم پایه‌های سنی و تحصیلی - فصلی بودن کار به ویژه در موسسه‌های کوچک‌تر، فشار کاری در یک بازه زمانی و بیکاری در بازه دیگر - تحمل ماموریت‌های مداوم، دوری از خانواده و در برابر، مشقت پذیری خانواده‌های حسابرسان (که در این جا از آن‌ها سپاس‌گزاری می‌کنم) - جابه‌جایی همیشگی محیط و محل جغرافیایی کار و لزوم تطبیق مداوم با شرایط جدید - لزوم اشراف بر قانون‌های مختلف و بخشنامه‌های متعدد مرتبط - بایستگی اشراف بر استانداردهای حجیم حرفه‌ای - روز آمدی - بایستگی آگاهی و تسلط نسبی از فرآیند و اطلاعات صنعت مورد رسیدگی و قانون‌ها و بخشنامه‌های مربوط به آن - الزام برخورد‌های متقابل رسمی، خط‌کشی شده و ملال‌آور در محیط کار حسابرسی - تاثیر رفتارهای مستمر حرفه‌ای بر زندگی و رفتار شخصی، از جمله حس بدبینی و عینی‌گرایی؛ به طوری که ممکن است حتی برای خبر‌های ساده شواهد و مدرک خواسته شود - آثار روانی ناشی از رسیدگی به مبلغ‌های میلیاردی؛ که سهم حسابرس از آن‌ها فقط «تیک زدن» است - استرس و فشارهای کاری در اثر بیم از به موقع تمام نشدن کار و پاسخگویی، که در همه رده‌های حسابرسی آشکار است- اضطراب ناشی از مسوولیت‌های مدنی و حقوقی، تامین کار برای پرسنل برای رده‌های مدیران - انتظارهای سهل و ممتنع صاحب کاران و لزوم اجرای سیاست « کج دار و مریز» در رابطه‌های حرفه‌ای و گزارش‌گری - ماراتن آزمون حسابدار رسمی و... با این همه، آنانی که تازه وارد حرفه شده اند، به این نکته خواهند رسید و همواره به یاد داشته باشند که آن چه یک فرش دست باف را قیمتی‌تر می‌کند، لگد مالی روزگار است.