مالیات درآمد اتفاقی در قانون مالیاتهای مستقیم

– مالیات درآمد اتفاقی

        ماده 119- درآمد نقدی و یا غیرنقدی که شخص حقیقی یا حقوقی به صورت بلاعوض و یا از طریق معاملات محاسباتی و یا به عنوان جایزه یا هر عنوان دیگر از این قبیل تحصیل می‌نمایند مشمول مالیات اتفاقی به نرخ مقرر در ماده (131) این قانون خواهد بود.

        ماده 120-درآمد مشمول مالیات موضوع این فصل عبارتست از صددر صد درآمد حاصله در صورتی که غیرنقدی باشد به بهای روز تحقق درآمد طبق مقررات این قانون تقویم می‌شود مگر درمورد املاکی که در اجرای مفاد ماده (64) این قانون برای آنها ارزش معاملاتی تعیین شده است که در اینصورت ارزش معاملاتی مأخذ محاسبه مالیات قرار خواهد گرفت.

تبصره – در مورد صلح معوض و هبه معوض به استثنای مواردی که مشمول ماده (63) این قانون می‌باشد درآمد مشمول مالیات موضوع این فصل عبارت خواهد بود از مابه‌التفاوت ارزش عوضین که براساس مقررات این ماده تعیین می شود، نسبت به طرف معامله‌ای که از آن منتفع شده است.

        ماده 121- صلح با شرط خیار فسخ و هبه با حق رجوع از نظر مالیاتی قطعی تلقی می‌گردد ولی‌درصورتی که ظرف شش ماه از تاریخ وقوع عقد معامله فسخ یا اقاله یا رجوع شود وجوهی که بعنوان مالیات موضوع این فصل وصول شده است قابل استرداد می‌باشد.

در اینصورت اگردرفاصله بین وقوع عقد و فسخ یا اقاله یا رجوع منتقل‌الیه از منافع آن استفاده کرده باشد نسبت به آن منفعت مشمول مالیات این فصل خواهد بود.

        ماده 122- درمورد صلح مالی که منافع آن مادام‌العمر یا برای مدت معین به مصالح یا شخص ثالث اختصاص داده می‌شود بهای مال به مأخذ جمع ارزش عین و منفعت در تاریخ تعلق منافع، مأخذ مالیات متصالح در تاریخ مزبور خواهد بود.

تبصره – درصورتی که قبل از تاریخ تعلق منفعت انتقالاتی صورت گیرد قیمت مذکور در سند ماخذ مالیات انتقال‌دهنده قرار خواهد گرفت که طبق مقررات این فصل مشمول مالیات خواهد بود لیکن مأخذ مالیات آخرین انتقال‌گیرنده عین که منافع مال نیز به اول تعلق بگیرد عبارت خواهد بود از مابه‌التفاوت بهای مال بشرح حکم فوق که طبق سند پرداخته است.

        ماده 123- درصورتی که منافع مالی بطور دائم یا موقت بلاعوض به کسی واگذار شود انتقال‌گیرنده مکلف است مالیات منافع هر سال را درسال بعد پرداخت نماید.

        ماده 124- مال مورد وصیت به نفع اشخاص معین در حدودی که وصیت قانوناً نافذ است بعد از قطعی شدن آن درمورد وارث به سهم‌الارث آنها اضافه و مشمول مالیات برارث می‌باشد ودرمورد غیروراث نسبت به کل آن مشمول مالیات این فصل خواهد بود.

        ماده 125- انتقالاتی که طبق مقررات فصل مالیات برارث مشمول مالیات می‌باشد مشمول مالیات این بخش نخواهد بود.

        ماده 126- صاحبان درآمد موضوع این فصل  مکلفند در هرسال اظهارنامه مالیاتی خود را درمورد منافع موضوع ماده (123) این قانون تا آخر اردیبهشت ماه سال بعد و در سایر موارد ظرف سی روز از تاریخ تحصیل درآمد یا تعلق منافع به اداره امور مالیاتی مربوط تسلیم و مالیات متعلق را بپردازند درصورتی‌که معامله در دفاتر اسناد رسمی انجام مالیات وصول شده باشد تکلیف تسلیم اظهارنامه ساقط می‌شود.

        ماده 127- موارد زیر مشمول مالیات اتفاقی نخواهد بود:

الف – کمکهای نقدی یا غیرنقدی بلاعوض سازمانهای خیریه یا عام‌المنفعه یا وزارتخانه‌ها و یا مؤسسات دولتی و شرکتهای دولتی یا شهرداریها یا نهادهای انقلاب اسلامی به اشخاص حقیقی غیر از مواردی که مشمول مالیات فصل حقوق است.

ب – وجوه یا کمک های مالی اهدائی به خسارت دیدگان جنگ، زلزله، سیل، آتش‌سوزی و یا حوادث غیرمترقبه دیگر.

ج – جوایزی که دولت برای تشویق صادرات و تولید و خرید محصولات کشاورزی پرداخت می‌نماید.

تبصره – ضوابط اجرائی بندهای «الف» و«ب» طبق آئین‌نامه‌ای خواهد بود که از طرف وزارت امور اقتصادی و دارائی و وزارت کشور تهیه خواهد شد.

        ماده 128- درآمد مشمول مالیات اشخاص حقوقی ناشی از درآمدهای اتفاقی از طریق رسیدگی به دفاتر تشخیص خواهد شد و مالیاتهایی که طبق مقررات این فصل در منبع پرداخت می‌گردد بعنوان پیش پرداخت مالیات آنها منظور خواهد شد.

 نرخ مالیات بردرآمد اشخاص حقیقی,قانون مالیاتهای مستقیم,ماده 131,

– مالیات بر جمع درآمد ناشی از منابع مختلف

        ماده 129 – حذف شده است.

        ماده 130- بدهی‌های گذشته موضوع مواد (3) تا (16) و تبصره (3) ماده (59) ماده (129) قانون مالیات‌های مستقیم مصوب 3/12/1366و اصلاحیه‌های بعدی آن قابل مطالبه و وصول نخواهدبود .

تبصره – وزارت امور اقتصادی و دارایی می‌تواند بدهی مالیات‌هایی که سال تحصیلی درآمد مربوط یا تعلق آنها حسب مورد قبل از سال 1368 باشد را تا سقف یک میلیون (000/000/1) ریال برای هر مؤدی در نقاطی که مقتضی بداند کلاً و یا جزئاً مورد بخشودگی قرار دهد.

        ماده 131- نرخ مالیات بردرآمد اشخاص حقیقی به استثنای مواردی که طبق مقررات این قانون دارای نرخ جداگانه‌ای می‌باشد به شرح زیر است:

1-                  تا میزان سی میلیون (000/000/30) ریال درآمد مشمول مالیات سالانه به نرخ پانزده‌درصد (15%).

2-                  تا میزان یکصد میلیون (000/000/100) ریال درآمد مشمول مالیات سالانه نسبت به مازاد سی میلیون (000/000/30) ریال  به نرخ بیست‌درصد (20%).

3-                  تامیزان دویست و پنجاه میلیون (000/000/250) ریال درآمد مشمول مالیات سالانه نسبت به مازاد یکصد میلیون (000/000/100) ریال به نرخ بیست و پنج‌درصد(25%).

4-                  تا میزان یک میلیارد (000/000/000/1)ریال در آمد مشمول مالیات سالانه نسبت به مازاد دویست و پنجاه میلیون (000/000/250) ریال به نرخ سی‌درصد (30%).

5-                  نسبت به مازاد یک میلیارد (000/000/000/1) ریال درآمد مشمول مالیات سالانه به نرخ سی  وپنج‌درصد (35%).