تخصیص سیستماتیک یعنی شناسائی بخشی از بهای تمام شده دارائی که در طی دوره مستهلک و مصرف شده است لذا برای آنکه به گونه ای یکنواختی در صورتهای مالی دوره ها در این خصوص حکم فرما باشد می بایست در ابتدای تحصیل دارائی ، الگوی کسب منافع اقتصادی از آن دارائی را پیش بینی و برآورد نمود و بر اساس این الگو نسبت به تخصیص ، اقدام نمود حال اگر این الگو در طی دوره یا در دوره های بعد به میزان با اهمیتی تغییر کند ، اعمال روال گذشته منجر به عدم صحت گزارشات و محاسبات خواهد شد به همین دلیل است که بازنگری هر ساله الگوی مصرف و متعاقباً عمر مفید دارائی می بایست انجام شود . اساساً کلیه اقلام برآوردی صورتهای مالی در صورت وجود در سنوات بعد می بایست مجدداً بررسی و در صورت لزوم تعدیل شوند تا موجب انحراف صورتهای مالی نشده و این گزارشات را به حداکثر واقعیت نزدیک کرد . 48. عمر مفید یک دارایی باید حداقل در پایان هر دوره مالی بازنگری شود. چنانچه تفاوت قابل ملاحظه‌ای بین پیش‌بینیهای فعلی و برآورد‌های قبلی وجود داشته باشد، این تغییرات باید به عنوان تغییر در‌برآورد حسابداری محسوب و طبق استاندارد حسابداری شماره 6 با عنوان ” گزارش عملکرد مالی“ شناسایی شود. 51 . استهلاک دارایی از زمان آماده شدن آن برای استفاده، یعنی زمانی که دارایی در مکان و شرایط لازم برای بهره‌برداری است، شروع می‌شود و از تاریخ طبقه‌بندی دارایی به عنوان آماده برای فروش یا تاریخ برکناری دائمی یا واگذاری آن، هر کدام زودتر باشد، متوقف می‌شود. 53 . عمر مفید یک‌ دارایی‌ برحسب‌ استفاده‌ مورد انتظار واحد تجاری‌ از دارایی‌ تعریف‌ می‌شود. با توجه به توضیحات فوق چنانچه دارائی در بین دوره برای مدتی با اهمیت غیر قابل استفاده قرار گیرد ، اگر مبنای محاسبه استهلاک میزان کارکرد دارائی باشد هیچ استهلاکی برای ان مدت محاسبه نخواهد شد اما اگر محاسبه استهلاک ارتباطی به میزان کارکرد دارائی نداشته باشد می بایست محاسبه استهلاک ادامه یابد اما به میزان معقول و مبتنی بر واقعیت استهلاک دارائی ، ضمن اینکه دارائی که هنوز به بهره برداری نرسیده است استهلاکی برای آن محاسبه نخواهد شد .