سلام یک شرکت حمل و نقل بین المللی تعدادی تریلر وارد میکند که حق فروش و واگذاری به غیر ندارد و فقط به جهت نوسازی ناوگان حمل و نقل خود مجوز واردات برایش صادر شده است به جهت مشکل نقدینگی در خرید این تریلر ها با تعدادی از رانندگان مشارکت نموده است و تعدادی از آنها را واگذار نموده است حال چگونگی افشا این رویداد مالی با توجه به عدم وجود اختیار فروش در دفاتر قانونی چگونه خواهد بود.؟ |
باسلام: اجارهدهنده باید دارایی مرتبط با اجاره سرمایهای را در ترازنامه به عنوان یک رقم دریافتنی و به مبلغی معادل سرمایهگذاری خالص در اجاره منعکس کند. در اجارههای سرمایهای، اجارهدهنده تقریبا ً تمام مخاطرات و مزایای ناشی از مالکیت دارایی را به اجارهکننده، منتقل میکند و بنابراین با مبالغ اجاره دریافتنی به صورت بازیافت اصل و درآمد مالی سرمایهگذاری برخورد میشود. درآمد مالی باید براساس الگویی شناسایی شود که نسبت به مانده سرمایهگذاری خالص اجارهدهنده در رابطه با اجاره سرمایهای، نرخ بازده ادواری ثابتی ایجاد کند. در اجارههای سرمایهای، درآمد مالی معمولاً به گونهای منطقی و سیستماتیک به هر یک از ارزش باقیمانده تضمیننشده برآوردی که در محاسبه سرمایهگذاری ناخالص اجارهدهنده ملحوظ میشود در پایان هر دوره بررسی میشود. چنانچه ارزش باقیمانده تضمین نشده برآوردی کاهش یابد، تخصیص درآمد در طول دوره اجاره تجدیدنظر میشود و هرگونه کاهش در مبالغی که قبلاً به سرفصلهای ارزش باقیمانده تضمین نشده و درآمد مالی کسب نشده منظور شده است، بیدرنگ شناسایی میشود با یک دارایی مورد اجاره سرمایهای که طبق استاندارد حسابداری شماره 31 با عنوان داراییهای غیرجاری نگهداری شده برای فروش و عملیات متوقف شده، به طور مستقل یا در قالب یک مجموعه واحد، به عنوان نگهداری شده برای فروش طبقهبندی شده است باید طبق استاندارد یاد شده برخورد شود. مخارج مستقیم اولیه، از قبیل مخارج حقوقی و حقالعمل به طور معمول در مراحل انجام مذاکره و انعقاد قرارداد واقع میشود. در اجارههای سرمایهای، این مخارج مستقیم اولیه به منظور کسب درآمد مالی تحمل و در دوره وقوع به عنوان هزینه شناسایی میشود و معادل آن، بخشی از درآمد مالی کسب نشده به درآمد دوره منتقل میگردد. اجاره دهندهای که تولیدکننده یا فروشنده است، باید سود یا زیان فروش را همانند رویه مورد استفاده برای فروشهای قطعی در صورت سود و زیان شناسایی کند. چنانچه عمداً از نرخ سود تضمینشده کمتری استفاده شود، سود حاصل از فروش باید با اعمال نرخ سود تضمینشده تجاری رایج شناسایی شود. افزون براین، مخارج مستقیم اولیه باید در شروع دوره اجاره به عنوان هزینه در صورت سود و زیان شناسایی شود. تولیدکننده یا فروشنده اغلب به مشتریان خود برای خرید یا اجاره حق انتخاب میدهد. اجاره سرمایهای یک دارایی توسط تولیدکننده یا فروشنده سبب ایجاد دو نوع درآمد به شرح زیر میشود: الف. سود یا زیانی معادل سود و زیان ناشی از فروش قطعی دارایی مورد اجاره به قیمتهای معمول فروش که منعکسکننده هر گونه تخفیفات تجاری یا عمده فروشی است، و ب . درآمد مالی در طول دوره اجاره.
تولیدکننده یا فروشنده اجارهدهنده، درآمد فروش را در شروع دوره اجاره سرمایهای براساس اقل ارزش منصفانه دارایی یا ارزش فعلی حداقل مبالغ اجاره که با اعمال نرخ سود تضمینشده تجاری رایج محاسبه شده است، ثبت میکند. بهای تمامشده فروش که در شروع دوره اجاره شناسایی میشود عبارت از بهای تمامشده، یا در صورت متفاوت بودن، مبلغ دفتری دارایی مورد اجاره پس از کسر ارزش فعلی ارزش باقیمانده تضمین نشده است. تفاوت بین درآمد فروش و بهای تمامشده فروش، سود فروش است که براساس رویه معمول واحد تجاری برای فروشهای قطعی شناسایی میشود. تولیدکننده یا فروشنده اجارهدهنده در بعضی موارد به منظور جذب مشتری به طور صوری نرخ سود تضمینشده پایینتری را اعلام میکند. استفاده از چنین نرخی سبب میشود بخش عمدهای از کل درآمد معامله، در زمان فروش شناسایی شود. چنانچه به طور صوری نرخ سود تضمینشده پایینتری اعلام شود، سود حاصل از فروش به مبلغی محدود میشود که در صورت اعمال نرخ سود تضمینشده تجاری رایج محاسبه میشد. مخارج مستقیم اولیه معمولاً در شروع دوره اجاره، به عنوان هزینه شناسایی میشود، زیرا، این گونه مخارج اساساً مرتبط با کسب سود حاصل از فروش است. اجارهدهنده باید در رابطه با اجارههای سرمایهای موارد زیر را افشا کند : الف. سرمایهگذاری ناخالص در اجارهها، درآمد مالی کسب نشده و سرمایهگذاری خالص در اجارهها در تاریخ ترازنامه و همچنین تفکیک خالص مطالبات مربوط (سرمایهگذاری خالص در اجاره) به دو طبقه جاری و غیرجاری، ب . ذخیره انباشته برای حداقل مبالغ اجاره غیرقابل وصول، و ج . شرح کلی از اهم شرایط قرارداد اجاره بلندمدت در مورد اجارهدهنده . |