با سلام احتراما به توجه به قوانین نظام مهندسی ساختمان مصوب مجلس شورای اسلامی در ماده 4 اشاره شده اشتغال به کار اشخاص حقیقی و حقوقی در بخشهای ساختمان مستلزم داشتن پروانه اشتغال به کار مهندسی می باشد و همچنین در ماده 9 اشاره شده مجمع عمومی سازمان هر استان از اجتماع تمامی اشخاص حقیقی عضو دارای حق رای سازمان که منحصر به دارندگان مدرک تحصیلی در رشته های اصلی مهندسی ساختمان و رشته های مرتبط است تشکیل می شود. حال آنکه در اصلاحیه قانون فوق منتشر شده در سال 1390 در تعریف شخص حقیقی صراحتا عنوان کرده است شخص حقیقی مهندسان دارای پروانه اشتغال به کار مهندسی می باشند. سوال اینجاست 1- آیا با استناد به موارد فوق می توان استدلال نمود مهندسین عضو سازمان فاقد پروانه اشتغال دارای حق رای در مجامع عمومی نمی باشند. 2- مهندسین فاقد پروانه اشتغال صلاحیت عضویت در سازمان نظام مهندسی را ندارند و صرفا پس از دریافت پروانه اشتغال به کار از مرجع صدور پروانه یعنی وزارت راه و شهرسازی صلاحیت عضویت در سازمان را پیدا می کنند. تعبیر منطقی سوالات فوق این است که چگونه مهندسی که صلاحیت فنی آن در حوزه ساختمان تایید نشده می توتند نصبت به تعیین خط مشی و سرنوشت سازمان متولی حوزه ساختمان حق رای و اظهار نظر داشته باشد. به توجه به حساسیت مسئله و پیگیری جدی آن توسط جمعی از مهندسین در سطح کشور درخواست راهنمایی از جنابعالی جهت پیگیری صحیح حقوقی این مسئله را دارم باتشکر؟ |
با سلام در قانون اشخاص حقیقی و حقوقی تعریف شده اند ، در اینجا اشخاص حقوقی گروه مهندسی مشاور هستند که تشکیل شده از تعدادی مهندس با تخصصهای مختلف مثل معمار و محاسب و تاسیسات و ..... و شخص حقیقی هم مهندسی است که دارای کد نظام مهندسی است که ارای پروانه اشتغال میباشند . شما فرمودید که ( مهندسین عضو سازمان فاقد پروانه اشتغال ) ، و این مهندسی اصلا عضویت ندارند که بتوانند حق رای داشته باشند . در هر مجموعه که به شکل تعاونی یا گروههای تخصی و یا شرکتهای فنی تشکیل میگردد صرفا و فقط اعضای رسمی و عضور معتبر دارای حق رای هستند . شما در صورتیکه مفاد بخشنامه و یا قانون را مغایر با موازین شرعی و یا قانونی میدانید ، میتوانید از دیوان عدالت اداری ابطال و یا اصلاح آن را درخواست فرمایید حمید رضا نامدار وکیل دادگستری |