هیات تدوین استانداردهای بین المللی حسابداری (IASB) رهبری تغییر شکل گزارشات مالی برای شرکتهای بیمه که در سطح بین المللی فعالیت می کنند را بر عهده دارد. شرکتهای بیمه ای سالها در انتظار یک استاندارد بین المللی حسابداری در خصوص قراردادهای بیمه بوده اند .

گامی به پیش:گزارشگری مالی بین المللی در صنعت بیمه

مترجم:مهدی غلام زاده

کپی متن بدون ذکر منبع پیگرد حقوقی دارد.

مقدمه:

هیات تدوین استانداردهای بین المللی حسابداری (IASB) رهبری تغییر شکل گزارشات مالی برای شرکتهای بیمه که در سطح بین المللی فعالیت می کنند را بر عهده دارد. شرکتهای بیمه ای سالها در انتظار یک استاندارد بین المللی حسابداری در خصوص قراردادهای بیمه بوده اند . از سال 2005 به بعد تمامی شرکتهای لیست شده در بورس اتحادیه اروپا در غالب استانداردهای گزارشگری مالی بین المللی گزارش خود را ارایه خواهند داد .چندی از کشورهای عضو اتحادیه حتی واحد های تجاری که در بورس های اتحادیه حضور ندارند به تهیه گزارشات مالی خود بر این اساس الزام نموده اند علاوه بر این تمامی واحدهای گزارشگر در استرالیا در غالب IFRS   از این سال به بعد گزارش خواهند داد .

قبل از انتشار استاندارددر خصوص قراردادهای بیمه ای ،IASB بر روی متن بیانیه اصول  به منظور بهبود استاندارد حسابداری ارزش متعارف کار می کرد که به علت فقدان زمان لازم تا ابتدای سال 2005 ،که شرکتها ملزم به گزارشگری مالی یکسان در سطح بین المللی می شدند ، ومخالفت های شدید در خصوص بکارگیری ارزش متعارف،  نتیجه این شد کهIASB روشی دو مرحله ای را معرفی واستاندارد گزارشگری مالی شماره4 (IFRS 4 )را به عنوان استانداردی موقت برای اجرا ارایه نمود تا با فرصت کافی بتواند استانداردی محکم در خصوص قرادادهای بیمه ای در فاز دو ارایه نماید .

قبل از معرفی استاندارد (IFRS) ، IASB استاندارد بخصوصی در مورد مسایل بیمه ای انتشار نداده بود ، این موضوع اعمال رویه های متفاوت در صنعت  بیمه را موجب شده بود وبنابراین نیاز به ایجاد چهارچوبی ثابت از استانداردهای حسابداری  تا مارس 2004 را ، به دلیل کاربرد اجباری استانداردهای گزارشگری مالی بین المللی واستفاده از آن گزارشات در بسیاری از حوزه های حقوقی وقضایی تا مارس 2005 در سطح بین المللی ،  احساس می شد. بنابراین IASB ،استاندارد IFRS 4  را به عنوان یک استاندارد موقت ارایه وتدوین نمود وپیش بینی می شود که استاندارد فوق  با توجه به اینکه قرار است پس از تکمیل فاز II کنار گذاشته شودهزینه زیادی برای گزارشگری مالی ایجاد نکند. IASB  همچنین به تازگی شروع به تکمیل مرحله دو  پروژه قراردادهای بیمه نموده است ودر این ارتباط یک گروه متخصص صنعت بیمه را نیز به منظور کمک به تدوین استاندارد در  پروژه به کار گرفته است .

بحث در خصوص فاز دو از نیمه های سال 2004 شروع شده وامید می رود تا انتهای 2006 به پایان رسیده و بکارگیری آن نیز از سال 2008 آغاز شود(یک دلیل مهم دیگر این تاخیر به خاطر متن پیشنهادی هیات تدوین استانداردهای مالی در خصوص بکارگیری ارزشهای متعارف برای دارائیها وبدهیهای مالی بود که تا 10 آوریل 2006 برای دریافت پیشنهادات عمو م در خصوص آن مهلت تعیین شده است).

مهمترین تاثیری که IFRS4 پیش بینی می شود داشته باشد در خصوص طبقه بندی محصولات بیمه ای وموارد افشاء در صورتهای مالی موسسات صادر کننده قرارداد های بیمه ای است. استاندارد همچنین  تغییرات چندی  در سایر استانداردهای گزارشگری مالی  که نیازمند بود در آنها اشاراتی به استاندارد IFRS4 داشته باشد را سبب شد. استانداردها در معرض تحول سریع شامل بهبود در استانداردهای موجود وبرای اولین بار تهیه استانداردی در خصوص قراردادهای بیمه ای بوده است .حتی شرکتهای بیمه ای که قبلا گزارشگری در غالب IFRS را شروع نموده اند ممکن است با مبانی متفاوتی برای گزارشگری با سهامداران روبه روشوند.

IFRS 4 تمامی موسسآتی که قرارداهای بیمه ای صادر می کنند (چه خصوصی وچه دولتی) را در بر می گیرد. همچنین استاندارد فوق از 31 مارس 2004 موثر بوده واز 1  ژآنویه 2005 الزام عمومی دارد.

لازم است در بکارگیری استاندارد شرایط اقتصادی ومحیطی حاکم بر عملیات قراردادهای بیمه ای در نظر گرفته شود وقبل از بکارگیری استانداردتوصیه بر این است که  از نظرات مشاوران در این خصوص استفاده شود.

در این مقاله صرفا به موارد افشاء در صورتهای مالی موسسآتی که قراردادهای بیمه ای صادر می کنند، با توجه به استاندارد IFRS4  وسایر استانداردهای صادره توسط IFRS ، پرداخته می شود .بدیهی است که ارایه کامل استاندارد در این مقاله نمی گنجد اما سعی می شود خلاصه اجرایی آن در مقاله دیگری به بحث گذارده شود.

هدف  استاندارد:

قراردادهای بیمه توسط IASB در 31 مارس 2004 به عنوان اولین اقدام در باب همسان سازی و همگون سازی رویه های مورد عمل در سطح موسسات بیمه در دنیا صادر شده است .هدف این استاندارد عبارتست از:

-           رسیدن به بهبود گزارشگری، هر چند اندک، در خصوص حسابداری قراداد های صادره توسط موسسات بیمه

-           ارایه افشاء کافی در خصوص شناسایی وافشاء مبالغ در صورتهای مالی شرکتهای بیمه صادر کننده قراردادهای بیمه

-           کمک به کاربران در فهم مبلغ زمانبندی وعدم اطمینانگردش وجوه نقد آتی قرارداد های بیمه

دامنه استاندارد:

این استاندارد برای موسسات بیمه صادر کننده قرارداد بیمه ،به عنوان بیمه گر ،ویا سایر موسسات بیمه ای که بیمه گر اتکایی تلقی می شوند کاربرد دارد. استاندارد مذکور در مورد حسابداری وافشاء در خصوص قرارداد های بیمه مستقیمی که واحد تجاری به عنوان بیمه گزار عمل می کند نمی باشد(این مورد موضوع فاز II می باشد)

این استاندارد سایر مسایل مرتبط با حسابداری در موسسات بیمه را که در سایر استانداردها آمده (نظیر استاندارد IAS 32 ابزارهای مالی:افشاء وارائه وابزارهای مالی IAS 39 :شناخت واندازه گیری ابزارهای مالی ،که برای بیمه گران ،همانند سایر موسسات قابلیت کاربرد واستفاده دارد را در بر نمی گیرد ) وقبلا توسط آان استانداردها پوشش داده شده  را در بر نمی گیرد. مواردی نظیر آنچه که در پی می آید  از جمله مواردی است که در استانداردهای خاص خود مورد بحث وبررسی قرار گرفته است ولازم است در شناخت واندازه گیری اقلام از آنها پیروی شود:

-           داراییها وبدهیهای کارکنان ،مرتبط با طرحهای بازنشستگی وتعهدات مزایای بازنشستگی(زیر پوشش IAS 19 :مزایای کارکنان وIFRS 2: پرداخت های مبتنی بر سهام)

-           طرحهای مزایای تعریف شده(تحت پوشش IAS 26: حسابداری وگزارشگری طرحهای مزایای بازنشستگی)

-           تضمین های مالی که یک واحد تجاری متعهد به انجام آن است(تحت پوشش IAS 39 قرار دارد)

-           تضمین کیفیت محصولات که توسط تولید کننده اصلی ویا توزیع کننده صادر می شود(تحت پوشش IAS 18 وIAS 37  قرار می گیرد)

-           تعهدات وبدهیهای قراردادی که محتمل به استفاده آتی یا حق استفاده آتی یک قلم غیر مالی نظیر برخی حق الامتیازها، فرانشیز ها وپرداخت های احتمالی اجاره مالی (تحت پوشش IAS 17,18,38 قرار می گیرد)

-           مابه ازاء مشروط قابل پرداخت در ترکیبات تجاری( تحت پوششIFRS 3 قرار می گیرد)

-          

چه چیزافشاء می شود:

الزامات افشاء در IFRS 4 مبتنی بر دو اصل عمده زیر می باشد.

-           توصیفی از مبالغ شناسایی شده

-           مبلغ ،زمانبندی وعدم اطمینان حاکم بر جریان وجوه نقد آتی

اصول وبیشتر الزامات پشتیبان این استاندارد مبتنی بر IFRS  فعلی ویا برگرفته از الزامات سایر استانداردهای گزارشگری مالی موجود علی الخصوص IAS 32 می باشد.

انتظار بر این است که اصول افشاء تا زمان اتمام فاز دو  پروژه غیر قابل تغییر بماند ،هر چند که این اصول واستانداردها در هر زمان که حسابداران با مشکلات اجرایی در خصوص مسائل مرتبط با دسترسی اطلاعات و سایر موارد مواجه شوند مورد اصلاح وتعدیل قرار خواهند گرفت. لازم به ذکر است که الزامات افشاء در این استاندارد صرفا قراردادهای بیمه ای را در بر می گیرد که در حوزه شمول تعریف قرارداد بیمه طبق این استانداردباشد وبنابراین مواردی که در غالب تعریف  مزبورنباشد در حوزه شمول سایر استانداردها نظیر IAS 18 ویاIAS 32 می باشد.

تشریح مبالغ شناسایی شده:

بر طبق اولین اصل افشاء بیمه گر بایستی اطلاعاتی که تبین کننده ارقام مندرج در صورتهای مالی ناشی از قراردادهای بیمه است را به شرح ذیل افشاء نماید.

الف) رویه های حسابداری:

رویه های حسابداری برای داراییها، بدهیها ، درآمد ها وهزینه ها که مرتبط با قراردادهای بیمه ای است بایستی افشاء شود. این الزام از اهمیت خاصی برخورداراست چرا که ماهیت متنوع رویه عملهای حاکم بر صنعت بیمه  ولزوم همسان سازی ،که در IFRS 4 به دنبال آن است، که از جمله  مربوط ترین دلیل وجودی استاندارد مذکورتلقی می شوداین امر را ضروری می سازد.

راهنمای کاربرد استاندارد، لیست جامعی از موارد افشاء های لازم را ارایه می نماید. از جمله ،  روشهای برخورد با ریسک وعدم اطمینان ، تضمینات وحق اختیارها ، ویژگیهای مشارکت اختیاری وهمانطور که در IAS 1 آمده است ارایه قضاوت مدیریت در خصوص بکارگیری رویه های حسابداری که بیشترین تاثیر را بر صورتهای مالی می گذارد می باشد.

ب) نحوه شناسایی وافشاء داراییها ،بدهیها ،درآمد ها وهزینه های شناسایی شده :

منظوراین است که مبالغ حاصل از قراردادهای بیمه ای در ترازنامه وصورت سود(زیان)بایستی مجزا  ارائه وافشاء شوندودر مواردی که صورت گردش وجوه با روش مستقیم تهیه می شود جریان وجوه نقد ناشی از قراردادهای بیمه ای بایستی به طور مجزایی افشاء شود.

لازم است بیمه گر زیان ناشی از قراردادهای بیمه اتکایی تحصیل(خریداری)(4) شده اش را ،به همراه جدولی که نشان دهنده گردش سود وزیان انتقالی ومستهلک شده (5)ناشی از خرید قردادهای مذکور است،  به طور مجزا ارایه نماید. الزام به افشاء سود وزیان خرید قراردادهای بیمه اتکایی ناشی از بحث های گوناگون ومتنوعی که در خصوص شناسایی فوری(بلادرنگ) سود خرید بیمه های اتکایی وجود داشت صورت گرفته است. با این توصیفات بود که،IASB با شرط قرار دادن افشاء کافی وارایه توضیحات در خصوص تاثیر ریالی آن بر صورتهای مالی،  اجازه  بکارگیری آنرا درIFRS 4 فراهم آورد.

ج)فرضییات:

بیمه گر بایستی فرایند تعیین وبکارگیری فرضییاتی که اثرات با اهمیتی بر اندازه گیری مبالغ شناسایی شده  در صورتهای مالی می گذارند  افشاء نماید .علاوه بر این ، اثر تغییر در فرضییات بر مبالغ شناسایی شده  بایستی افشاء شود .در موارد ی که امکان آن وجود دارد ،  اثر فرضییات بایستی به صورت کمی ارایه شود. راهنمای کاربرد استاندارد خلاصه ای از اقلامی را که لازم است در انطباق با این استاندارد ارایه شود رابه شرح ذیل ارایه می کند.

-           هدف فرضییات برای مثال انتظارات بازار یا الزامات قانونی.

-           منبع اطلاعات مورد استفاده برای مثال آمار موجود داخلی موسسه بیمه گر ،آمار صنعت یا اطلاعات تصادفی ایجاد شده بوسیله روشها ومدلهای آماری.

-           مقایسه های لازم با اطلاعات موجود در بازار یا سایر اطلاعات انتشار یافته.

-           توصیفی از روند وتجارب گذشته (آیا روند ها ادامه می یابند ویا تغییر در آن انتظار می رود)

-           اینکه تجارب گذشته و روند های مشاهده شده در تعیین فرضییات دخیل بوده اند.

-           توصیف اینکه ،فرضییات در خصوص روند های آتی نظیر نرخ مرگ ومیر چگونه ایجاد وفراهم شده است.

-           ارتباط پیش فرضها با فرضات دیگر نظیر وابستگی نرخ های انقضاء (1)بر نرخهای بهره بازار به عنوان عامل تعدیل کننده اقلام بدهیها.

-           خط مشی ها وپیش فرضهای موجود در تخصیص یا توزیع قراردادهای دارای ویژگی مشارکت اختیاری .

د)صورت تطبیق تغییرات در داراییها وبدهیهای بیمه اتکایی وهزینه های مرتبط با اینگونه خریدها ی انتقالی:

این صورت اطلاعاتی در مورد ماهیت تغییرات در بدهیهای بیمه ای نظیر:

-افزایش های صورت گرفته به دلیل پرداخت حق بیمه(3).

-           استهلاک هزینه های خرید انتقالی.

-           بهره انباشته حاصل از مبادلات بیمه ای.

-           افزایش به دلیل تسویه یا اختتام دوره بدهی.

صورت تطبیق مذکورممکن است بر مبنای پرتفوی تهیه شود ولازم نیست به تفکیک خطوط وطبقات قراردادهای بیمه ای طبقه بندی شود. برای مثال ممکن است صورت تطبیق جداگانه ای برای بدهیهای تنزیل شده بیمه عمر ،مواردی برای بدهیهای ارایه شده مبتنی بر ارزش متعارف ومواردی برای بدهیهای خسارات تنتزیل نشده بیمه های غیر زندگی ویا حق بیمه های تحقق نیافته بیمه های غیر زندگی تهیه شود.

در عمل بیمه گر بایستی اطمینان یابد که افشاءها، بدون وارد شدن به جزئیات بیش از حد، می توانند اطلاعات أگاهی دهنده ای رابرای استفاده کنندگان فراهم آورد. به همین علت،  IASB مفهوم اهمیت را در بکارگیری استاندارد، همچنانکه در IASB 1 فراهم آمده، ارایه می نماید. بر این اساس، بیمه گر باید سطح تفصیل مناسبی از اطلاعات را برای فراهم آوردن الزامات افشاء ارایه نماید. بدین ترتیب واحد تجاری می تواند چشم انداز منصفانه ای از وضعیت خودرا ،بدون تلفیق وترکیب اطلاعاتی که به نحو بارزی متفاوت ومنحصر به فرد واحد تجاری تلقی می شو د ، فراهم آورد.

زمانبندی ،مبلغ وعدم اطمینان گردش وجوه نقد:

دومین اصل افشاء در IFRS 4 ،الزام بیمه گر به افشاء اطلاعاتی است که استفاده کنندگان از صورتهای مالی را در فهم مبلغ ،زمانبندی وعدم اطمینان جریان وجوه نقد آتی قراردادهای بیمه ای فراهم آورد .در این الزام ،بر افشاء  در مورد جریان وجوه و نه افشاء جریان وجوه تاکید می شود.

افشاء بر اساس دو اصل زیرین زیر صورت می گیرد:

-بایستی تعادلی بین اطلاعات کمی وکیفی ارایه شده وجود داشته باشد. بعضا اطلاعات اگر در شکل توصیفی ارایه شود موثر تر واقع می شود .بنابراین، حتما ضرورت ندارد که در کنار توصیفات ارایه شده عدد ورقمی نیز ذکر گردد.

-           اطلاعات افشاء شونده بایستی با تصورات مدیریت در خصوص  ریسکها وفعالیتهای واحد تجاری منطبق باشد. علاوه بر این ،نحوه برخورد مدیریت با ریسکهای موصوف  باید ارایه شود.

افشاء به طور قابل ملاحظه ای به اندازه ومحیط فعالیت واحد تجاری بیمه گر ارتباط دارد وبنابراین بیمه گران داخلی، منطقه ای وبین المللی و یاکوچک وبزرگ بودن واحد تجاری از جمله مواردی است که شیوه وشکل افشاء اطلاعات رامتاثر می نمایند.

IRFS 4 موارد ذیل را برای افشاء ضروری می داند.

ا)سیاستها واهداف مدیریت ریسک:

بیمه گر بایستی اهداف خود را در خصوص ریسکهای ناشی از قراردادهای بیمه وشیوه های عمل در خصوص کاهش آن را افشاء نماید. در این زمینه ،راهنمای کاربرد استاندارد مواردی نظیر رویه های پذیرش ریسک ،روشهای ارزشیابی ریسک ،تکنیک های مدیریت بدهی ها وداراییها(مدیریت ترازنامه) وبرنامه های بیمه اتکایی رافراهم آورده است.

اطلاعات مربوط دیگر می تواند شامل میزان اثر بخشی روش کاهش ریسک در سطح پرتفوی باشد.

2)شرایط ووضعیت قراردادهای بیمه ای:

شرایط ووضعیت حاکم بر قراردادهای بیمه ای که اثر با اهمیتی بر مبلغ زمانبندی وعدم اطمینان جریان وجوه بیمه گر می گذارد باید افشاء شود .موضوع تعادل یاداشتن سطح مناسبی از تفصیل یا تلفیق اطلاعات در این مورد با اهمیت می باشد. این مساله را می توان با طبقه بندی محصولات بیمه ا ی در طبقات دارای شمول کافی، به نحوی که  بتوان ماهیت اطلاعات  افشاء شونده  رابا ویژگیهای حاکم بر طبقه بندی به هم مرتبط کرد، رفع نمود . همچنین بخشها وطبقات قابل گزارش بایستی تفاوت در ریسک وبازده محصولات بیمه ای را به نمایش گذارند.

راه های متنوعی برای بیمه گزار در این خصوص وجود دارد .برای مثال تفکیک وتجزیه محصولات به بیمه غیر زندگی وبهداشت وتفکیک بیشتر آنها به کوتاه وبلند مدت ویا تفکیک بیمه های عمر به انفرادی وگروهی . به هر حال انتخاب طبقات بایستی بر تفکیک محصولاتی که در معرض(دارای) ریسکهای مشابهی هستند صورت پذیرد .همچنین ارایه اطلاعاتی در خصوص پیشینه محصول (خدمت)شامل پیشرفت وبهبود در عرضه آن وراه کارهای رشد وگسترش وکنترل بیشتر بر آن الزامی می باشد.

3) ریسک بیمه ای:

اطلاعات در مورد ریسک بیمه ای بایستی افشاء شود .در این خصوص لازم است میزان ریسک قبل وبعد از بیمه اتکایی شامل موارد زیرارایه شود:

-           حساسیت سود وزیان وحقوق صاحبان سهام به تغییرات در متغیر هایی که اثر مهمی  می تواند بر آنها داشته باشد.

-           ریسک های بیمه ای و

-           میزان رشد خسارات

خسارات واقعی بایستی با بر آورد های قبلی مقایسه شود. این مقایسات از اولین دوره ای که اولین مقدار بااهمیت خسارت رخ داده تا زمانی که هنوز نسبت به مبلغ وزمانبندی منافع حق بیمه های در یافتی ابهام است ،حداکثر به مدت 10 سال گذشته ،انجام می شود. بنابراین این افشاء ، مواردی که در عرض یکسال موارد عدم اطمینان آن مرتفع شده را در بر نمی گیرد. در نتیجه احتمال کمی در خصوص ارایه این افشاء ،برای بسیاری از بیمه های عمر ،وجود دارد.

الزام افشاء ریسکهای مرتبط با  قراردادهای بیمه ای بافراوانی وقوع ریسک بالا وپائین (2)،هر دو را در بر می گیرد.این شیوه عمل در خصوص افشاء ،در حوزه های قضائی خاصی، به منظور تعیین میزان بدهی های مرتبط با ریسک این سوانح مورد استفاده قرار می گیرد.  این ذخایر به عنوان بخشی از حقوق صاحبان  گزارش می شود . با این گونه افشاء، استفاده کنندگان از صورتهای مالی به  اطلاعات ضروری برای ارزیابی وضعیت مالی وپیشنه وفراوانی وقوع ورخداد ریسک های موجود وبالقوه در حوزه عملیات واحد تجاری بیمه گر اطلاع حاصل می کنند.

4)ریسک اعتباری ونرخ بهره:

بیمه گر بایستی الزاماتIAS 32 در خصوص ریسک نرخ بهره واعتبار را در صورتهای مالی خود افشاء نماید. این افشاء برای قراردادهای بیمه ای که به عنوان یک ابزار مالی تلقی می شوند (طبقIAS 321) صورت می گیرد. الزامات افشاء در این خصوص شامل موارد ذیل می باشد:

-           میزان تاثیر پذیری از طول دوران سپری شدن قرارداد( در صورتی که به تغییرات در نرخ های بهره حساسیت از خود نشان می دهد.)

-           ویژگیهای مشارکتی بیمه گزار (در مواردی که این مشارکت به نرخ های بهره مرتبط است)

-           ریسک اعتباری قراردادهای بیمه اتکایی  وریسکهای اعتباری ملحوظ در قراردادهای بیمه اعتباری و تضمینات مالی

5)مشتقه های ریشه دار(متصل به ابزارهای مالی وابسته دیگر)(6) :

در مواردی که بیمه گر قرارداد های  مشتقه را به ارزش متعارف (طبق IAS 32) اندازه گیری نمی کند بایستی اطلاعات لازم در خصوص میزان تاثیر ریسک بازار در نرخ بهره آنرا افشاء نماید. این استاندارد الزام می کند یک قرارداد مشتقه که ریشه در قرارداد دیگری دارد(7) و در برگیرنده ریسک اعتباری با اهمیت است  به ارزش متعارف گزارش شود. در مواردی که ارزش متعارف برای این گونه مشتقه های ریشه دار در قرارداد دیگر توسط واحد تجاری استفاده نشود افشاء های اضافی در خصوص ریسک بازار ونرخ های بهره این مشتقه ها بایستی ارایه شود.

پانوشتها:

- lapse1

- low-frequency2

- premium3

-buying insurance4

-amortised5

-embeded derivatives6

یک ابزار مالی مشتقه دارای تمامی ویژگیهای زیر می باشد:

1-تغییرات ارزش آن در واکنش به تغییر در نرخ بهره مشخص قیمت اوراق بهادار قیمت کالا نرخ مبادله ارز نرخها وشاخصهای قیمت شاخص اعتباری یا نرخ بندی اعتباری تغییر می کند.

2-نیازمند هیچ گونه سرمایه گذاری خاصی نیست ویا میزانی از سرمایه اولیه بسیار کمتر از آنچه که برای سایر قراردادها نیاز است می باشد ودارای واکنشهایی مشابه با عاملهای بازار است

3-در آینده تسویه خواهد شد.

مشتقه ریشه دار ابزاری ترکیبی است یعنی دارای خواص یک مشتقه وخواص موجود در قرارداد اصلی می باشد.قرارداد اصلی ممکن است یک بدهی، یک ابزار سرمایه ،یک قرارداد اجاره ،یک قرارداد بیمه ای ویا حتی یک قرارداد ساده خرید وفروش مبتنی بر ارز معاملاتی خاصی باشد.

-host contract7

منابع :

www.pwchk.com/home/eng/embeded-derivatives –1

http://www.iasplus.com/standard/standard.htm –2

  -3  http:// www.iasb.org.uk/