منبع: | دنیای اقتصاد | تاریخ انتشار: | 1390-03-08 |
نویسنده: | یورگ گوئید و هولسمن | مترجم: | سید امیرحسین میرابوطالبی |
چکیده: | |||
چه مقدار پول در بازار تولید خواهد شد؟ چه تعداد سکه خواهیم داشت؟ چه تعداد گواهی به وجود خواهد آمد؟ محدودیتهای اکتشاف و ضرب سکه و دیگر خدمات پولی در نهایت با توجه به ترجیحات حاضرین در بازار تعیین میشوند. |
|||
اخلاق تولید پول مقیاس و محدودیتهای تولید پول مانند دیگر شاخههای صنعت، معدنچیان و ضاربین سکه هم اگر و فقط زمانی که باور داشته باشند هیچ جایگزین بهتری در دسترس نیست، سرمایهگذاری خود را افزایش داده و تولید را گسترش خواهند داد. در عمل این بدان معنی است که آنها تنها در صورتی تولید سکه را گسترش میدهند که «بازده انتظاری پولی» در سرمایه گذاری روی بازار اکتشاف و ضرب سکه حداقل به اندازه بازده پولی در سایر صنایع مانند کارخانههای کفش، شیرینی پزی و غیره باشد. بازده شاخههای مختلف صنایع در نهایت به این بستگی دارد که افراد چگونه برای استفاده از منابع کمیابی که دارند تصمیم میگیرند. مصرفکنندگان با توجه به ظرفیتشان انتخاب میکنند که پولشان را روی یکسری کالاهای خاص هزینه کرده و از صرف هزینه روی یک سری کالای دیگر خودداری کنند و با این تصمیمات خود سمت درآمد شاخههای مختلف صنعت را رقم میزنند و صاحبان منابع تولیدی (زمین، نیروی کار و سرمایه) با توجه به ظرفیتشان انتخاب میکنند که این منابع را به یکسری فعالیت خاص اختصاص داده و از بعضی فعالیتهای دیگر خودداری کنند و با این تصمیماتشان سمت هزینه شاخههای مختلف صنعت را رقم میزنند. پس در نهایت این افراد هستند که از طریق انتخابهای شخصیشان سوددهی نسبی همه فعالیتهای تولیدی را مشخص میسازند. هر فرد در جامعه با یکسری از افراد دیگر همکاری میکند و به همین ترتیب از همکاری با عدهای دیگر خودداری میکند. این روند انتخابی یا روند بازاری شامل همه انواع فعالیتها شده؛ بنابراین باعث ایجاد همبستگی متقابل بین همه افراد و همه شرکتها خواهد شد. در یک بازار آزاد، تولید پول هم در این چارچوب کلی تقسیم نیروی کار قرار میگیرد. سکههای بیشتر تا زمانی تولید خواهند شد که این تولید بیشترین بازده ممکن را نسبت به منابعی که در آن سرمایه گذاری شده ارائه بدهد و اگر صنایع دیگر دورنمای بهتری نسبت به تولید سکه ارائه کنند این تولید کاهش خواهد یافت. علاوه بر این، انتخاب افراد جامعه جز اینکه مقیاس نسبی تولید پول نسبت به تولید دیگر صنایع را مشخص میسازد، مقدار سکههای متفاوتی که تولید میشود را نیز تعیین خواهد کرد. قبل از این اشاره کردیم که پول تقریبا همواره به عنوان واسطه مبادله پذیرفته شده بود. استفاده موازی از چند پول به طور همزمان به هیچ عنوان موضوع عجیب و غریبی نیست؛ در واقع این مورد تا قرن بیستم عرفی معمول در دنیا بوده است. در قرون وسطی، سکههای طلا، نقره، مس و آلیاژهای آنها، در یک شبکه تبادلی مشترک گردش داشت. در اکثر زمانها و مکانها در تاریخ اروپای غربی، استفاده از سکههای نقره شایعترین و غالبترین شیوه برای پرداختهای روزمره بوده، در حالی که سکههای طلا برای پرداختهای سنگین تر و سکههایی از جنس مس برای تبادلات بسیار کوچک استفاده میشدند. در دوران باستان هم داستان به همین منوال بوده است. بنابراین تولید و استفاده موازی سکههای ساخته شده از فلزات گرانبها حالت معمول در یک اقتصاد آزاد است. نیکلاس اورسم با اینکه مرتبا در مورد تغییر سکهها هشدار میداد، اما همواره تاکید میکرد که معرفی انواع جدید سکهها تا جایی که باعث نشود دیگر سکهها به زور کنار گذاشته شوند، آنچنان تغییری به حساب نیامده و مانعی ندارد |