منبع: | ارسالی به رازنامه | تاریخ انتشار: | 1390-01-20 |
نویسنده: | امیر غلامی | مترجم: | |
چکیده: | |||
جمعه پنجم آذرماه روز برگزاری یکی از حرفه ای ترین امتحانات کشور عزیزمان بود ولیکن مانند سال گذشته هیچ نشانی از یک آزمون حرفه¬ای بهمراه نداشت. |
|||
آزمون حسابداران رسمی به کجا می رود جمعه پنجم آذرماه روز برگزاری یکی از حرفه ای ترین امتحانات کشور عزیزمان بود ولیکن مانند سال گذشته هیچ نشانی از یک آزمون حرفه¬ای بهمراه نداشت. پس از امتحان به یاد یکی از امتحانات IELTS برگزار شده در یکی از کشورهای همسایه افتادم که در طبقه آخر یکی از مجلل¬ترین هتل¬های شهر در یک سالن کاملاً مجهز که با یک ویدئو پروژکشن بزرگ و چندین بلندگوی پیشرفته و در کمال احترام تمامی داوطلبین را هدایت می¬کردند برگزار شد، تمامی سطح سالن با موکت بسیار مرغوبی فرش شده بود و هر کس یک میز جداگانه متوسط که با پارچه¬ای مخملی پوشیده شده بود با تعدادی مداد و پاک¬کن و تراش، دراختیارداشت و در طول برگزاری سه ساعات امتحان هیچگونه کیک و ساندیسی توزیع نشد، هیچ مراقبی بین داوطلبین حرکت نمی¬کرد و با یکدیگر هم صحبت ضروری نداشتندکه بکنند. سوالات بقدری استاندارد بود که هر کس می¬توانست نتیجه زحمات خودش را در امتحان ببیند و هیچ¬گونه تست هوش یا سوالاتی که از منابع عجیب و غریب طرح شده بود وجود نداشت و دمای سالن آنقدر منظم بود که در گرمای طاقت¬فرسای آن روزها هیچ¬گونه ناراحتی برای داوطلبین ایجاد نمی¬کرد. امتحان دیروز درحالی برگزار شد که ضعف¬های بسیار زیادی در برگزاری وطراحی سوالات دیده می¬شد که اصلاً در شان یک جامعه حرفه¬ای نبود. یادم افتاد که همواره سرکلاس¬های درس خودم به دانشجویان گوشزد می¬کنم که اگر دانشجویان برای خودشان ارزشی قائل نشوند، جامعه نیز برای ایشان ارزشی قائل نمی¬شود، سپس لازم دیدم جهت دفاع از شان جامعه حسابداری و حسابرسی برخی نکات ضعف در برگزاری امتحان حسابدار رسمی را گوشزد کنم، تا شاید جامعه حسابرسی بخود آمده واکنشی نشان دهد، هرچند که داوطلبین فروتن و بی ادعای بعضاً شهرستانی، شاید اصلاً اجازه اعتراض برای خودشان قائل نمی¬شوند. در ابتدا لازم است گفته شود، مکان برگزاری امتحان که می¬بایستی بعنوان موزه آن استفاده می-شود، به نظر می¬رسد همچنان بعنوان یک مدرسه مورد بهره¬برداری قرار می¬گیرد (قابل توجه متولیان مربوطه) البته مشکل مدرسه بودن این مکان نیست، مشکل این است که سیستم حرارتی آن آنقدر ضعیف بود که همه داوطلبین از سرمای موجود ناراحت بودند و علاوه برآن صندلی¬های راهروها همگی از صندلی¬های فلزی قدیمی و کوچک بوده که حتی بعد از چند ساعت نشستن بروی آن سرد بوده و سرمای کف سالن را به بدن داوطلبین منتقل می¬کرد. میزهای کلاسهای مدرسه هم که چوبی بودند از نظر عرض بسیار کوچک بوده طوری که اگر داوطلب جلویی تکیه می¬داد تمامی برگه¬ و یا پاسخنامه امتحانی داوطلب پخش می¬شد و دائم بایستی مراقب افتادن وسایل خود از روی میز می¬شدیم. نقطه ضعف بعدی که بسیار مهمتر بود، مصداق این ضرب¬المثل است که راه ( مجرای دعا) را گم کرده¬ایم و نمی¬دانیم به کجا می¬رویم، طراحی سوالات بود. البته با ذکر اینکه طراحی سوالات حسابرسی چه در قسمت تستی و چه در قسمت تشریحی چندان نامتناسب نبود اما طراحی سئوالات حسابداری چه در قسمت تستی و چه در قسمت تشریحی اصلاًتناسبی با هدف امتحان نداشت. مگر هدف از برگزاری امتحان مشخص کردن کسانی که آشناترین با استانداردهای حسابداری و حسابرسی هستند نیست؟! آیا می¬خواهیم یک امتحان آکادمیک در سطح دکتری و یا فوق لیسانس برگزار کنیم یا می¬خواهیم بدانیم چه کسی با مسئولیت¬های حرفه¬ای حسابرسی و حسابداری آشناتر است؟مگر کسی که فارق¬التحصیل لیسانس حسابداری است در دانشگاه تمامی دروس حسابداری را نخوانده است که یک چنین سوالاتی علی¬الخصوص در امتحان تستی کمترین ارتباط را با مجموعه استانداردهای حسابداری داشت، طراحی شده است. مگر قرار نیت یک حسابدار رسمی آشناترین با استانداردهای حسابداری باشد، پس چرا مجدداً دروس دانشگاهی را از ایشان امتحان می¬گیریم، ضمن اینکه همه اعضای جامعه می¬دانند اگر امروز خیلی از اعضای جامعه بجای داوطلبین بودند از پا¬سخ دادن به همین سوالات حسابداری شاید درمی¬ماندند. چرا این امتحان باید در چنین شرایط محیطی برگزار شود؟ چرا راه را گم کرده¬ایم؟ آیا کشورهای دیگروتوسعه¬یافته در رشته ما نیز بهمین صورت امتحان برگزار می¬کنند؟ و آیا آنها اصلاً الگوی خوبی برای کشور ما می¬توانند باشند؟ از چه می¬ترسیم که سعی می¬کنیم امتحان در سخت¬ترین شرایط خود از نظر محیطی و محتوایی برگزار شود؟ آیا واقعا با وجود این همه فضلا و علمای حسابداری و حسابرسی که ادعاهایشان گوش فلک را کرکرده و سالانه میلیاردها تومان کار حسابرسی با هزاران ترفند ( حفظ استقلال) جذب میکنند، هنوز نمیتوانیم یک آزمون استاندارد حرفه ای در یک محیط حرفه ای تر برگزار کنیم؟ آیا واقعا حرفه های دیگر هم مثل پزشکی، وکالت، کانون مهندسین و... هم این گونه آزمونهای خود را برگزار میکنند؟ عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی |