چکیده: عصر حاضر،عصر تحولات و تغییرات شگرف در فناوریهاست.عصری که ساختار فکری آن آکنده از عمق بخشیدن به‏ اطلاعات و توجه به مشارکت نیروی انسانی خلاق و دانش‏گرا به جای نیروی انسانی عملکردی است.از این‏رو مدیریت‏ هوشیار بر آن است تا هرچه بیشتر و بهتر در جهت استفاده از ابزاری به نام دانش برای رویارویی و مقابله با عوامل عدم‏ اطمینان،حفظ موقعیت و ایجاد خلاقیت و نوآوری جهت گسترش عرصه رقابتی خود برآید،این امر مستلزم آن است که‏ سازمان با ارج نهادن به مدیریت دانش و متقابلا مدیریت خلاقیت و نوآوری،آن را به عنوان یک نیاز استراتژیک و ضروری‏ جهت پیشگامی در عرصه رقابت‏پذیری،در زمره برنامه‏های اولویت‏دار خود قرار دهد.مدیریت نوآوری در واقع فرایندی‏ است که از طریق ترکیب و یکپارچگی اجزای مختلف دانش به پدید آوردن بدیهیات می‏پردازد. در این مقاله،در بخش اول به معرفی مدیریت دانش پرداخته و در بخش دوم به تشریح سرمایه فکری می‏پردازیم.