منبع: | دنیای اقتصاد | تاریخ انتشار: | 1389-11-18 |
نویسنده: | مترجم: | پریسا حبیبی | |
چکیده: | |||
جک ویلسون میگوید: «من یک برنامه کاری برای راهاندازی یک کافی شاپ نوشتهام و آن را به یک مقام عالی رتبه در شهر نشان دادهام، ولی او سود حاصله را خیلی کم برآورد کرده است. |
|||
واقعیتهای راهاندازی کافیشاپ این نوع کار رویا و اشتیاق من بوده و اعتقاد دارم نکته کلیدی در این حرفه موقعیت مکانی آن است. لطفا برای آگاهی من به برخی از پارامترهایی که تاکید بر آنها، میتواند باعث بهتر شدن این طرح کار شود اشاره کنید.» پاسخ: «شورواشتیاق به انجام یک کار هرگز نمیتواند در یک صنعت دشوار جایگزین یک طرح کسب و کاردقیق و انتظارات واقعگرایانه شود.»اگر زیر بنای طرح کار شما از نظرمالی توجیهپذیرنباشد، احتمال پیشرفت آن کم است. یک برنامه کامل یا حتی پیدا کردن یک موقعیت مکانی خوب نیز نمیتواند باعث حفظ کسب و کاری شود که درآمد حاصل از آن نمیتواند هزینهها را پوشش دهد و بنابراین به سود دهی نیز نمیرسد. اولین مشکلی که در بیشتر مناطق برای راهاندازی یک کافی شاپ مستقل با آن مواجه میشویم، رقابت با شرکتهای زنجیرهای بزرگ نظیر «استار باکس» و «پیتز کافی» است که مشتریانی به شدت وفادار دارند.دومین مشکل این است که کالاهای اینچنینی که به طورمیانگین قیمت پایینی دارند (یک فنجان قهوه بین 50/2 تا 4 دلار است) دارای محدودیت زمانی در فروش نیز هستند. طبق نتایج به دست آمده بیش از 90 درصد از مردم آمریکا چای یا قهوه خود را قبل از ساعت 11صبح میخرند. ساعت کاری شما از 6 تا 11صبح است که ساعات ازدحام آن بین ساعت 7تا 8 میباشد و اگر شما در این زمان پرسنل کافی برای جوابگویی به مشتریان نداشته باشید سبب ازدحام شده و این خود موجبات نارضایتی مشتریان را فراهم میکند و موجب عدم بازگشت مشتریان میشود و اگر با ازدیاد کارمند روبهرو باشید، هزینه حقوق کارمندان زیان بار خواهد بود، چرا که کار شما ساعت 11 پایان میپذیرد. کافی شاپهای مستقل برای افزایش درآمد خود غذاهای پختنی نظیر ساندویچ، اسنک و سالاد را نیز به لیست غذای خود میافزایند. همچنین میزبانی مناسبتهای خاص در ساعات بعدازظهر مانند مراسم موسیقی برای آماتورها یا مراسم جمعآوری اعانه برای خیریهها این امکان را فراهم میکند که ساعات کاری مفید افزایش پیدا کند. دوباره برنامهریزی کنید |