از سال 1971 تاکنون اجلاس داووس به باشگاهی تبدیل شده که در آن فوق ثروتمندان جهان برای یک ضیافت چند روزه گردهم می آیند و شعارشان " تعهد به بهبودی شرایط اقتصاد جهان" است.

اجلاس داووس و سیاست های پشت پرده ثروتمندان    

 
از سال 1971 تاکنون اجلاس داووس به باشگاهی تبدیل شده که در آن فوق ثروتمندان جهان برای یک ضیافت چند روزه گردهم می آیند و شعارشان " تعهد به بهبودی شرایط اقتصاد جهان" است. اما باید اذعان کرد که این اجلاس و شرکت کنندگانش در رسیدن به اهداف تعیین شده در گفتگوهایشان ناکام بوده اند. طی 40 سال اخیر شرکت کنندگان اجلاس داووس ثروتمندتر شده اند و حتی شرایط جهان وخیم تر شده است. زمانیکه صحبت از اقتصاد جهان به میان می آید، اجلاس داووس حقیقتا یک فاجعه به حساب می آید.

دیدگاه عمومی این است که اجلاس شهر کوهستانی داووس در سوئیس هر ساله با هدف ارائه راهکارهای مناسب و سازنده برای حل و فصل چالش های جهانی برگزار می شود. این اجلاس جهانی اقتصاد تحت شدیدترین تدابیر امنیتی هر ساله آغاز می شود و سیاستمداران، اقتصاددانان و سیاستگزاران برجسته و ارشد جهان به همراه تعداد زیادی از مقامات اجرایی کشورها در امور سیاسی و اقتصادی گردهم می آیند و در جلسات مختلف به بحث و تبادل نظر در مورد شرایط جهان می پردازند.

به چه دلیل این اجلاس برگزار می شود؟ درون اجلاس داووس یک جامعه مخفیانه وجود دارد. گروهی از فوق ثروتمندان جهان در این اجلاس حضور دارند. آنها طی 40 سال اخیر تریلیونر شده اند و این در حالی است که برای آنها این سرمایه ها کافی نیست. این فوق ثروتمندان جهان در این اجلاس در ضیافت های بسیار تجملی با غذاهای گران قیمت شرکت می کنند و مکان مجلل تری برای اقامت آنها در نظر گرفته شده است. از نظر آنها دعوت به شرکت در اجلاس داووس فقط یک بازی سیاسی نیست و یا فقط اثبات قدرت آنها نمی باشد بلکه دعوت از آنها برای شرکت در این اجلاس تایید این است که تبانی و برنامه های این ثروتمندان موتور اصلی حرکت اقتصادی جهان در 40 سال اخیر بوده است. این شرکت کنندگان در اجلاس داووس فکر می کنند که به واقع شایسته تمامی سرمایه هایی که بدست آورده اند، هستند. با غروری که در صورت آنها نقش بسته مشخص است که نمی توان انتظار داشت آنها به فکر بهبودی شرایط مردم جهان و حل وفصل چالش های دنیا باشند.

بله باید پذیرفت که برگزاری اجلاس داووس توطئه فوق ثروتمندان جهان برای حفظ سیطره شان بر جهان است. اینکه به واقع جایگاه اجلاس داووس در اقتصاد فعلی جهان چیست و اینکه شرکت کنندگان این اجلاس تا چه حد توانسته اند نقش سازنده و تاثیرگذاری را در بهبود شرایط اقتصاد جهان ایفا کنند، سوالی بی پاسخ است. چرا باید با وجود برگزاری سالانه اجلاس داووس یا حضور نمایندگان سیاسی و اقتصادی برجسته و مهم دنیا، شرایط اقتصادی جهان در این وضعیت متزلزل قرار داشته باشد؟ حقیقتا اذعان به اینکه حتی تصمیم ها و سیاستهای شرکت کنندگان اجلاس داووس باعث وخامت شرایط اقتصادی جهان شده، اشتباه نیست. سیاستهای شرکت کنندگان اجلاس داووس در ایجاد دنیایی مملو از فقر و فاصله طبقاتی تاثیرگذار بوده است. چرا اعضای شرکت کننده در داووس نتوانسته اند سیاستهای کارآمد و موثری را اتخاذ کنند و اگر هم اتخاذ کرده اند چرا نتوانسته اند این سیاست ها را به خوبی اجرا کنند تا شرایط اقتصاد جهان در این وضعیت بی ثبات و نگران کننده قرار نداشته باشد؟

به واقع اجلاس داووس یک فاجعه است. سیاستهای اقتصادی مطرح شده در این اجلاس نیز فاجعه است. نظام سرمایه داری که در این اجلاس تبلیغ می شود، فاجعه است. دیدگاههای شرکت کنندگان این اجلاس نیز فاجعه آمیز است. اما متاسفانه این موضوعها برای هسته اصلی شرکت کنندگان این اجلاس اهمیت نداشته است. آنها بیشتر به فکر منافع و اهداف خود و کشورشان هستند. در ظاهر ممکن است شرکت کنندگان اجلاس داووس به دنبال حل و فصل 28 چالش و خطری پیش روی جهان باشند اما در پشت پرده اهداف واقعی فوق ثروتمندان جهان حفظ منافع شخصی و دولتهایشان است. بنابراین اجلاس داووس نه تنها راهگشای مشکلات اقتصادی جهان نیست بلکه خود فاجعه ای دیگر برای جهان امروز محسوب می شود. نمونه ای از حقیقت واقعی تاثیرگذاری اجلاس داووس را می توان در برترین اقتصاد عصر حاضر مشاهده کرد. فرانسیس فوکویاما نویسنده کتاب "پایان تاریخ" و یک مشاور رونالد ریگان رئیس جمهور اسبق آمریکا در مطلبی می نویسد: طی سه دهه گذشته فاصله طبقاتی در آمریکا به طور چشمگیری افزایش یافته و دستاوردهای بدست آمده به واسطه رشد اقتصادی آمریکا قبل از سال 2007 در اختیار ثروتمندان این کشور بوده است.