اثرات انتقاد بر روی افراد و ذهن آن ها دیل کارنگی نویسنده سرشناس کتاب ” آیین دوست یابی” که من اغلب از آن با نام معجزه ارتباط گیری نام میبرم، کتاب خود را با نقل داستانی از زندگی یک جنایت کار و آدم کش حرفه ای اینگونه آغاز میکند: به گفته او زمانی که این جنایتکار در خانه خود به دام افتاد و توسط افسران پلیس دستگیر شد، نامه ای روی میز او با این مضمون یافت شد: “خطاب به هر کسی که این نامه را میخواند، در سینه ام قلبی خسته است اما مهربان و دلسوز که به هیچ کس آزاری نمیرساند.” تصور کنید: شخصی که به سادگی افراد بی گناه را به قتل میرسانده و یکی از بزرگترین جنایتکاران تاریخ نیویورک به حساب می آید، معتقد است که فردی دلسوز و مهربان بوده که به هیچ کس آزار نرسانده است. با این حساب آیا هنوز هم توقع دارید وقتی از دوست، پدر، مادر یا همسرتان انتقاد میکنید و نحوه عملکرد او را مورد سرزنش قرار میدهید، با آغوش باز از انتقاد شما استقبال کند و آن را سرلوحه اعمال خود قرار دهد؟

انتقاد سازنده

انتقاد کردن یکی از سخت ترین و حساس ترین کارهای دنیاست. چرا که انتقاد به جا و درست میتونه سرآغاز یک مسیر روشن برای رسیدن فرد به موفقیت باشه و بالعکس، اگر انتقادی بی دلیل و از سر تعصبات و نا آگاهی صورت بگیره، ممکن است جهان رو برای شخصی تیره و تار کنه.

خیلی وقت ها به خاطر عدم آگاهی از این روش های درست، روابط با ارزشی رو که داشتیم از دست دادیم و حتی مشکلات جبران ناپذیری ایجاد شده که جز حسرت، چیزی برای ما برجای نگذاشتند.

فکر میکنم برای جلوگیری از پشیمانی هایی که یک عمر همراه ما خواهند بود، ارزش داشته باشه که فقط چند دقیقه وقت برای مطالعهاین مقاله صرف کنیم.

مشخص کردن هدف اصلی خود از انتقاد

بیشتر مواقع انتقادها صرفاً برخواسته از ذهنیت های شخصی افراد هستند. یعنی زمانی که فرد با رفتاری مواجه میشه که با آرمان ها و دنیای مطلوب ذهنی اون فاصله داره، خیلی سریع نسبت به اون اعتراض میکنه و اون رفتار رو مورد نقد قرار میده!

در صورتی که این یک ویژ