مقدمه تا الآن چند بار شده که میخواستید در راهی قدم بردارید ولی یک نیرویی مانع حرکت شما شده؟ چقدر شروع کارهاتون رو به خاطر دلایل غیر قابل قبول عقب انداختید؟ چند بار همین شروع نکردن باعث شده که دیگه سراغ کاری که میخواستید نرید و فقط حسرتش روبخورید؟ میتونم کلی از این مثال های دیگه براتون بزنم که ثابت میکنه ما یه مشکل اساسی توی کارهامون هست و به قول معروف یه جای کار میلنگه. بله درسته، ما یه نقطه ضعف بزرگ تو کارهامون داریم که اگه روی رشد فردیمون کار میکردیم از بین میرفت. نقطه ضعفی که باعث شده تا الان به موفقیت بزرگی نرسیم. این مشکل و نقطه ضعف بزرگ و اساسی، چیزی نیست جز کمال گرایی! مطمئنم که تقریبا همه آدما یه درصدی از کمال گرایی در وجودشون هست. اما خب درصد اون فرق میکنه. پس برای اینکه جلوی این نقطه ضعف بزرگ رو تو وجودتون بگیرید، این مقاله رو تا انتها مطالعه کنید تا دلایل کمال گرا شدن و البته راه هایی برای از بین بردن اون رو بدونید و دیگه کمال گرا نباشید…

تعریف کمال گرایی

احتمالاً درباره کمال گرایی یا Perfectionism تعاریف زیادی شنیده اید.  اما من میخوام یه تعریف کاملاً ساده براتون داشته باشم تا با یه آشنایی درست و حسابی به سراغ راه های درمان اون بریم.

کمال گرایی یعنی انتخاب استاندارد های بالا برای شروع کارها. استانداردهایی که بی جهت بالا هستند و میشه اون ها رو تا حد قابل توجهی پایین آورد.

احتمالاً الان به این فکر فرو رفتید که چقدر من این ویژگی رو دارم یا داشتم و چقدر من رو از زندگی عقب انداخته؟ چون اگه کمال گرا نبودم میتونستم الان جایگاه بهتر و ویژه تری نسبت به حال حاضر خودم داشته باشم.

ازتون خواهش میکنم که حداقل  الان کمال گرایی رو کنار بذارید و همین حالا شروع کنید برای از بین بردن این نقطه ضعف، تا موفقیتی رو که میتونستید تا الان به دست بیارید، دیگه از دست ندید!

فرق کمال گرایی با کامل بودن

شاید تا الان این نکته ذهنتون رو درگیر کرده باشه که با این تعاریفی که از کمال گرایی داشتیم، اتفاقاً نه تنها نقطه ضعف نیست، بلکه نقطه قوت هم به حساب میاد!

پس چرا میگن کمال گرایی ویژگی خوبی نیست و ما رو از موفقیت باز میداره؟

قطعاً  یکی از دلایل اصلی اون همین اسم گول زننده کمال گراییه! شاید بهتر بود از ابتدا به جای اینکه از واژه کمال گرایی استفاده بشه، از کامل گرایی استفاده میشد.

چون کلمه کمال گرایی یعنی فرد همیشه سعی میکنه کارهاش به بهترین نحو ممکن انجام بشه و نقطه ضعف هایی که داره رو به مرور برطرف کنه و به کمال برسه. ( که اتفاقاً این یک ویژگی عالیه، دقیقاً مثل اصل کایزن!)

ولی کامل گرایی یعنی کسی که تا همه چیز کامل و دقیق نباشه کارش رو شروع نمیکنه و همین باعث عدم موفقیتش میشه. و  احتمالاً هیچ وقت نمیتونه کارش رو شروع کنه. چون اصلاً هیچ آدم و کار کاملی وجود نداره!

اما چون اکثر افراد از این دو کلمه جا به جا استفاده میکنند، اجازه بدید که ما هم کمال گرایی رو یه ویژگی بد درنظر بگیریم نه کامل گرایی رو!

در واقع تفاوت افراد کامل گرا با کمال گرا در همین شروع کردن یا نکردنه.

اجاره بدید این نکته رو با یه مثال، دقیق تر براتون توضیح بدم.