“غرور” یا “خودبزرگ بینی” ممنوع واژه “غرور” یا همان “خودبزرگ بینی ” برای ما آشناست و بارها به گوش ما خورده. اغلب زمانی که صحبت از غرور میشه ، همگی ادعا میکنیم که ما شخصی متواضع، بخشنده، مهربان، خلاق و انسان دوست هستیم و این ویژگی زشت به هیچ عنوان در ذات پاک و مقدس ما وجود نداره، غافل از اینکه همین رفتار ما ازغرور سرچشمه میگیره که خودمان را نسبت به دیگران فرد بهتری تصور میکنیم و تمام بدی ها رو به دیگران نسبت میدیم. خود بزرگ بینی باعث میشه تا ما در ارتباط با دیگران دچار مشکلات زیادی بشیم. هیچ کس از معاشرت با یک فرد مغرور لذت نمیبره و کمتر دیده شده کسی دلش بخواد که زندگی و تمرکز خودش را صرف ارتباط با یک فرد مغرور و از خودراضی کنه. تعداد زیادی از ما به این مشکل دچار هستیم و در عین حال برای انکار اون تلاش میکنیم. شاید زمان مناسبی باشه تا در مورد این ویژگی نه چندان خوشایند کمی فکر کنیم و برای رفع اون اقدام کنیم.

غرور چه بلایی بر سر زندگی ما آورده؟

* چند بار تا به حال فرصت ها و لحظه های خوب زندگیتون رو برای غرور از دست دادید؟

* چقدر از بحث و جدل هایی که روزانه براتون اتفاق میفته از غرور شما سرچشمه میگیرند؟

* چندین مرتبه برای حفظ غرورتون متوسّل به دروغ گویی شدید؟

* چند نفر از افرادی که صمیمانه به اونها علاقه داشتید، از سرغرور و خودخواهی از دست دادید؟

* چند بار زمانی که واقعا مقصر بودید، برای عذرخواهی پیش قدم شدید و جلوی بروز اتفاقات ناخوشایند رو گرفتید؟

این ها تنها تعداد محدودی از اتفاقات تلخی هستند که غرور میتونه برای ما به همراه داشته باشه. اگه شما روی رشد فردیتون کار کرده باشید، حتما میدونید که غرور این همه بلای بد سرمون میاره. به خاطر همین کسایی که موفق هستند، اکثرا غروری ندارند که در نهایت باعث شکست و این همه اتفاق بد براشون بشه.

زندگی یک فرد مغرور به چه شکلی است؟

در یک کلام غرور شما رو از داشتن یک زندگی شاد محروم میکنه چون:

* فرد مغرور فکر میکنه همه چیز رو به خوبی میدونه و بنابر این هرگز برای یادگیری پیش قدم نخواهد شد و در تاریکی جهل خود