حتما برای همتون پیش اومده که وقتی توخونه یا محل کارتون هستید به مشکل خاصی برمیخورید و نمیدونید دقیقا باید برای رفع اون مسئله چیکار کنید.و یا چه راهی رو برای پایان بخشیدن به مشکلتون انتخاب کنید. من در این مقاله سعی دارم به صورت خلاصه و کاربردی،راهی رو به شما معرفی کنم تا به آسونی بتونید برای حل و فصل کردن مشکلاتتون راه حل داشته باشید

یک توهم

قبل از رفتن به سراغ اصل مطلب لازمه یک موضوع رو روشن کنیم:

خیلی وقتا شده،وقتی می بینید مثلا مردی یا زنی با همسرش یا با فرزندش دارن جروبحث میکنن

و صداشون حسابی بالا رفته و شما می خواید اونارو راهنمایی کنید،

ولی تا میخواید حرف بزنید،یهو اون فرد حرف شمارو قطع میکنه و میگه:

“خودم بلدم حلش کنم یا خودم بهتر میدونم بچمو چجوری تربیت کنم و خیلی دیگه حرفای شبیه به این”

حالا یه سوال دارم:اگه واقعا ما بلدیم چی کار کنیم پس این آمارها چیه؟؟؟

• در ایران از هر 100 هزار نفر 269 نفر زندانی اند
• سالانه 150 هزار طلاق در کشور رخ میدهد
• اکثر شراکت ها نافرجامند
• و…

پس به نظر میاد کلمه “خودم بلدم” توهمی بیش نباشه،بنابراین خیلی مهمه که مهارت این مسئله رو یاد بگیریم.

روش های معمول در حل مشکل

غالب افراد وقتی با مشکلی تو زندگیشون رو به رو میشن به روش خودشون عمل میکنن که ما میتونیم

اونارو تو سه دسته خلاصه کنیم:

1-اجتنابی:یا تو عوام میگن “دایورت کردن”

تو این روش وقتی فرد با مشکلی روبه رو میشه،سعی میکنه اون را به فراموشی بسپاره

و خودشو اصلا درگیر اون مسئله نکنه.

این روش دارای محاسنی هم هست.مثل اینکه موقتاً فرد رو آروم میکنه و باعث میشه که عصبانی نشه.

ولی این روش میتونه دارای معایب جبران ناپذیری باشه از جمله اینکه با حل نکردن یک مشکل خاص و

به فراموشی سپردنش،به مرور زمان اون مشکل به قدری بزرگ میشه که دیگه قابل حل نیست

و مارو به طور حتم زمین خواهد زد.

2-خود خوری و درون ریزی:بعضی افراد هم وقتی با معضلی مواجه میشن در ظاهر عصبانی نمیشن

ولی اون رو فراموش نمیکنن و به قول معروف خود خوری میکنن.

این روش از لحاظ روانی میتونه ضررهای قابل تأملی به روح و جسم شخص بزنه و در آینده باعث افسردگی بشه.

3-واکنشی تنش زا:اکثر افراد خصوصاً تو کشور ما این روش رایجه که وقتی فرد با مشکل روبه رو میشه

با قفل فرمون به سراغ حل اون مسئله میره.

فکر میکنم بهتره در مورد این روش بیشتر از این صحبت نکنم.

اما روشی که ما میخوایم در موردش صحبت کنیم:

واکنشی مسئله مدار:این روش واکنشی است ولی دیگر از قفل فرمون خبری نیست

در این روش فرد تلاش میکنه با مهارت هایی که بلده،مسئله به وجود آمده رو حل کنه.

حالا دقیقاً باید چیکار کنیم؟

ابتدا چند اصل رو بپذیریم:

• مشکلات همیشه وجود دارند: فکر نکنم کسی روی کره زمین پیدا کنید که بگه من تو زندگیم هیچ مشکلی ندارمبه قول آقای ویلیام گلسر که میگه:
• ادراک آدما در مسائل با هم فرق میکنه:به تصویر زیر خوب دقت کنید:هر دوتاشون در نگاه خودشون دارن درست میگن،اگر ما بتونیم دنیا رو از نگاه فرد مقابلمون ببنیم خیلی از مشکلات به وجود نمیان.

   

• حل و فصل مسائل به جای سازش با آنها:همونطور که قبلاً گفتم،اگر به فکر حل مشکلات و مسائلمون نباشیمو اون هارو پشت گوش بندازیم،مشکلات به قدری بزرگ میشن که دیگه قادر به حلشون نخواهیم بود

فرایند حل مسئله:

برای این که بتونیم به راحتی و بدون دردسر مشکلات خودمون رو حل کنیم باید این مراحل رو دقیق و

پشت سر هم انجام بدیم:

1-بررسی دقیق مسئله: در ابتدا باید دقیق مسئله به وجود آمده رو بررسی بکنیم تا جایی که:

پی به علت به وجود آمدن مسئله ببریم

2-تهیه فهرست راه حل ها: یک فهرست کامل از راه حلهایی که به ذهنتون میرسه رو تهیه و بنویسید(حتما یادداشت کنید)

3-ارزیابی و انتخاب راه حل: با تفکر و بررسی دقیق و یا مشورت با افراد با تجربه و خبره سعی کنید

بهترین راه حل رو از بین فهرستتون انتخاب کنید.

4-اجرا و  بازبینی راه حل:حالا وقت عمل است،راه حلتون رو اجرا و برخورد طرف مقابلتون رو بررسی کنید.

حالا اگر مشکلتون حل شد که به مسئله پایان میدید و هرگز اون رو کش ندید و دیگه در موردش صحبت نکنید.

(حد اقل تا چند روز)

ولی اگه احساس میکنید که  مشکلتون رفع نشده باز به فهرستی که از راه حل ها تهیه کرده بودید مراجعه و

راه حل دیگری رو انتخاب کنید.

امیدوارم این مقاله براتون مفید واقع شده باشه