سلام به مشاورمحترم اینجانب حدود 20 سال به عنوان کارشناس دریک شرکت دولتی مشغول به کاربودم یعنی از سال 73 لغایت 92 دراواخر سال 92 یعنی مورخ 21/12/92 نامه قطع همکاری و انجام تسویه حساب با شرکت به اینجانب صادر شد و پس از 3 روز شرکت دولتی مذکور به بخش خصوصی واگذارگردید البته شرکت مذکوردرسال 87 جزء شرکت های قابل واگذاری به بخش خصوصی با مجوز هیئت واگذاری قرار گرفته بود ودرسال 88 در بورس وفرابورس سهام آن واگذار نگردید تا این که در سال 92 بصورت مزایده واگذار گردید همانطور که گفته شد سه روز مانده به مزایده شرکت (فروش شرکت ) نامه ی قطع همکاری موصوف به ما داده شد . بنده به خاطر 20 سال زحمت و فوت جوانی ام حاضر به تسویه حساب نشدم و موضوع را طی شکوائیه ای در محضر دیوان عدالت اداری با ارائه دادخواست اعاده بکار، مطرح کردم ( بخاطر اینکه نامه قطع همکاری قبل از واگذاری صادر شده بود وشرکت هنوز شرایط دولتی بودن داشت (تاریخ واگذاری24/12/92)) شعبه دهم دیوان عدم صلاحیت زده وپرونده را به هیات حل تشخیص وحل اختلاف اداره کارو رفاه وتامین اجتماعی شهرستان رشت ارجاع داد هیات های حل تشخیص وحل اختلاف به استناد بند "د" ماده 21 قانون کار قطع رابطه کاری را موجه دانسته و به استناد ماده 165و 159 اشاره دارد یعنی آرای دو هیات به نفع بتده نبوده است . به رای هیات حل اختلاف به دیوان شکایت برده ام که در شعبه 47 تحت رسیدگیست حال شرکت مذکور از پرداخت سنوات به اینجانب امتناع نموده است ( سنوات پرداختی شرکت بازای سالی سه ماه آخرین حقوق ومزایا منظورشده درحالی که در رای هیت حل اختلاف وماده 165 ومتعاقب آن ماده 27 سنوات سالی یک ماه ملحوظ است ) چه باید کرد ؟ آیا ضمن دریافت سنوات حالا چه سالی سه ماه یا سالی یک ماه ، مشکلی از نظر صدور رای در شعبه 47 دیوان عدالت اداری درخصوص اعاده بکار درخصوص اینجانب ایجاد نمی شود ؟ آیا احتمال اعاده بکار وجود دارد ؟ که بنده انتظار آن را دارم .یا اینکه دیوان نیز آرای هیئت های تشخیص وحل اختلاف را تثبیت می کند ؟ یا شاید ورود شکایت صادر کرده و پرونده را به هیئت هم عرض ارجاع می دهد ؟ نظر شما چیست ؟