منبع: | تالیف | تاریخ انتشار: | 0000-00-00 |
نویسنده: | مهرداد بوستانچی | مترجم: | |
چکیده: | |||
ضرورت پرهیز از تصمیمات یکطرفه و توجه به منافع عموم در تدوین قوانین تبلیغاتی به گونه ای که دست اندرکاران این صنف متضرر نشوند و به اشتغال بیشتر کمک شود بخصوص در دوران رکود اقتصادی و در دوران تحریم |
|||
Editorial سرمقاله صنعت تبلیغات اسیر تصمیمات نابسامان اواسط هفته سوم اردیبهشت ماه جاری خبر ممنوعیت تبلیغ کالاهای خارجی در بزرگراههای تهران به گوش همگان رسید . این خبر به مثابه ضربه دیگری بر پیکر صنعت تبلیغات کشور عزیزمان ایران بود. به دنبال تحریم های اقتصادی بی سابقه ایران ، افزایش نرخ ارزهای خارجی و به تبع آن دشواری های وسیع در راه تجارت خارجی ایران ، نیاز و استقبال صاحبان آگهی از تبلیغات کمتر شد . بیشتر صاحبان صنایع توجه اصلی خود را به حل مشکلات تولید و صادرات و وتردات معطوف کردند . از طرفی هزینه های بالای تبلیغ در صدا و سیما و نیز بیلبردها به خودی خود بر مشکلات صنعت تبلیغات افزوده بود و تبلیغات در ماههای پایانی سال در بی رمقی بسر می برد که تصمیم مسئولان سازمان زیبا سازی ضربه دیگری بر پیکر نحیف صنعت تبلیغات وارد آورد . بدیهی است تصمیمات یکطرفه ، بدون مشورت و صفروصدی نهادهای مختلف از میانه روی به دور بوده و لطمات جبران ناپذیری براقتصاد کشور وارد می کند. بی اعتمادی و بی ثباتی در تجارت کشور بوجود می آورد و تعامل ایران در سطح بین المللی از جمله سازمان تجارت جهانی را به تعویق می افکند. آنچه مسلم و پرواضح است حمایت از صنایع داخلی با شعار و با تصمیمات سطحی صورت نمی پذیرد. برای حمایت از صنایع داخلی می بایست مشکلات تولیدی ، بیمه ای ، مالیاتی و بازرگانی صاحبان صنایع را حل نمود . می بایست کیفیت محصولات و خدمات داخلی را بالا برد و اعتماد عمومی را نسبت به آن ترمیم کرد . از سوی دیگر ضروری است نسبت به بالا بردن فرهنگ عمومی مصرف به جامعه آموزشهای لازم داد و به آنان در این مورد کمک کرد . اقدام مشابه تلویزیون ایران در حمایت از تولید داخل افزایش قابل ملاحظه تعرفه تبلیغات برای برندهای خارجی است و نیز محصولات داخلی از تخفیفات و نحوه پرداخت بسیار مناسب تری برخوردارند. همانگونه که می بینید برای عملی کردن حمایت از صنایع داخلی در یک کشور با دو تصمیم متفاوت از سوی دو سازمان روبرو هستیم. ممنوع کردن تبلیغات خارجی به معنای قطع آزادی بیان تجاری در کشوری است تمایل به داشتن تجارت آزاد با سایر کشورهای جهان و حتی عضویت در سازمان تجارت جهانی دارد . ضرورت تجارت دو طرفه و آزاد و لزوم ایجاد حس اعتماد ایجاب می کند که ایران نیز بستر لازم به منظور فعالیت سایر برندهای بین المللی را به سادگی فراهم و در طول سالیان سال به طوردائم تضمین کند و حتی الامکان اجازه ندهد ضرورت های سیاسی به تصمیمات کلان تجاری و امنیت آن خدشه وارد نماید. از سوی دیگر ضروری است از آموزشهای عمومی در مورد ارتقای فرهنگ مصرف در جامعه توسط نهادهای ذیربط غافل نشد و در این مورد فرهنگ سازی نمود تا از این راه با تهاجم فرهنگی ناشی از تبلیغات خارجی نیز مقابله و به طور عملی از صنایع داخلی حمایت نمود . از این رو پیشنهاد می شود نهادها و سازمانهای عمومی و دولتی تحت مدیریت یکپارچه ای در مورد نحوه و چگونگی حمایت از محصولات و خدمات داخلی با هم تبادل نظر و مشورت کنند و در نهایت به تصمیم و دستورالعملهای واحدی برسند و به مورد اجرا بگذارند تا شاهد تصمیمات گسیخته ، موردی ، موقتی و توام با بی برنامگی که همگی تنها لطمه بیشتر به اقتصاد کشور است ، نباشیم . بدیهی است حمایت از تولید داخلی با جلوگیری از کار دیگران و تنگ نظری حاصل نمی شود و مانند هر امر اقتصادی دیگری نیازمند تفکر و برنامه ریزی است . ضمن اینکه وجود تبلیغات سایر برندها به ایجاد جو رقابت سالم مابین برندهای داخلی و خارجی کمک کرده و به ارتقای وضعیت هر دو می انجامد . اساسا در مسابقه ای که فقط یک شرکت کننده دارد ، برنده ای نداریم . مهرداد بوستانچی
|