در اندوه غرق نشو، بلکه نظاره گر آن باش و از آن لذت ببر، زیرا اندوه زیبائیهای خاص خود را دارد.

در اندوه غرق نشو، بلکه نظاره گر آن باش و از آن لذت ببر، زیرا اندوه زیبائیهای خاص خود را دارد. تو تا به حال نظاره گر نبوده ای در آن غرق شده ای به همین دلیل به زیبائیهای آن نمی توان پی ببری شادی مثل موج است که بر روی سطح اقیانوس و دریا روان است. اما اندوه، عمیق است .
شادی شلوغ و پر سر و صدا است ولی غم دارای سکوتی خاص است. وقتی ناراحتی فکر می کنی اتفاق بدی برایت افتاده است، پس سعی می کنی از آن فرار کنی پس سعی می کنی به رستوران، مهمانی بر روی این نگرش غلط است، زیرا در اندوه چیز بدی نیست و آن یکی از قلبهای زندگی است که قطب دیگر آن لذت و شادی است.
زندگی به طور کل مطلوب و خوشایند است، وقتی زندگی را به طور کل ببینی و درک کنی می توانی آن را جشن بگیری. جشن فقط مخصوص شادی نیست پس مواقعی که اندوهگینی هم جشن بگیر.
جشن یعنی سپاسگزاری بابت هر آنچه که زندگی به تو عطا کرده، در حقیقت در عمق رنج ها و اندوه ها درسها و نکات کلیدی و مثبت وجود دارد که برای تکامل و رشد روحی و روانی ما مفید هستند.
وقتی می رقصی و اندوه را جشن می گیری می بینی که اندوهت ناپدید می شود و جشن می ما ند تو در واقع انرژی موجود در اندوه را دگرگون می کنی. آواز بخوان! صدای فاخته زمانی که معشوق خود را می طلبد غمناک است اما به تردیج آکنده از شادی می شود، زیرا جفتش بر ندای او پاسخ می دهد زمانی که معشوق پاسخ دهد، همه چیز تغییر می کند.
اگر غمگین هستی، شروع کن به آواز خواندن، دعا کردن رقصیدن می بینی که به تدریج عنصر پست به عنصر برتر تبدیل می شود. باید گفت خنده ابدی است، زندگی لایتناهی است، جشن و سرور مستمر است. موجها فرو می ریزند اما اقیانوس بر جاست. هستی مداوم است. پس تا وقت هست سعی کن هنر زندگی کردن واقعی و درک معنای آن را بیاموزی، نه فقط نفس بکشی و زنده باشی.