با سلام  به اطلاع شما میرسانم که بند و ماده 21 یکی از راههای خاتمه یافتن قرارداد کار را که استعفاء کارگر است را بیان میکند . و مستلزم قبول کارفرما میباشد که هر دو طرف با هم نقش داشته اند . 

و اما ماده 25 از حق فسخ صحبت میکند که حقی است که بصورت یکطرفه در قراردادهای بیع اعمال میشود و در قرارداد کار مقرر کرده است که این نوع قرارداد ( مدت موقت ) حق فسخ را به طریق آمره از طرفین بصورت انفرادی سلب کرده است . مگر با توافق طرفین فسخ گردد . 

لازم به توضیح است که آثار فسخ قرارداد با آثاری خاتمه قرارداد برای طرفین کاملا متفاوت خواهد بود . 

این دو ماده در یک قانون آمده است و هیچگونه تعارضی با هم ندارند . کارفرما میتواند با استعفاء کارگر موافقت و یا عدم موافقت خود را اعلام نماید . 

 ماده 21 به عموم قراردادها تعلق دارد . ماده 25 صرفا در خصوص  قراردادهای با مدت معین است .  

با تشکر 

مدیر عامل موسسه حقوقی و داوری نگاه عدالت