مایکوتوکسین­ها متابولیت­های ثانویه­ ی تولید شده توسط قارچ­ها، متعاقب آلوده شدن محصولات خوراکی هستند. یکی از مؤثرترین روش­ها برای مقابله با مسمومیت آفلاتوکسینی استفاده از جاذب­های سموم قارچی است. هدف این مطالعه مقایسه­ ی جاذب­های مختلف شامل بنتونیت، زئولیت، جاذب تجاری آلی (مایکوزورب) و جاذب تجاری معدنی-آلی (بیوتکس) بر اساس توانایی آن­ها برای جذب آفلاتوکسین B1 می­باشد. برای این منظور برنج آلوده شده به AFB1 پس از تلقیح با سویه­ ی قارچی آسپرژیلوس پارازیتیکوس PTTC 5286 تولید و مقادیر آفلاتوکسین تولید شده توسط روش HPLC تعیین شد. آفلاتوکسین B1 با استفاده از کلروفرم از برنج استخراج شد. جاذب­ها به صورت جداگانه در سه نسبت مختلف سم به جاذب (1:1000، 1:5000 و 1:15000 وزنی/وزنی) با AFB1 مخلوط شده، نمونه­ ها سانترفیوژ شدند و مایع شفاف رویی برای تعیین غلظت آفلاتوکسین B1 توسط کیت الایزا آنالیز شد. طرح مورد استفاده، طرح کاملأ تصادفی به روش فاکتوریل 3×4 بود. نتایج نشان داد، در نسبت سم به جاذب 1:15000، زئولیت، مایکوزورب و بیوتکس به ترتیب حدود 8/0، 81/0 و 83/0AFB1 را جذب کردند و بازده­ی جذب سم با کاه

Mycotoxins are secondary metabolites produced by fungi following their infestation of food crops.
One of the effective approaches to control aflatoxicosis is the use of adsorbents. The aim thus
followed in the present study was a comparison of various adsorbents viz. Bentonite, Zeolite, vs. an
organic commercial adsorbent (Mycosorb) and a mineral – organic commercial adsorbent (Biotox)
regarding their potential to adsorb aflatoxin B1. AFB1- contaminated rice was prepared by its
inoculation with the Aspergillus parasiticus, strain type PTTC 5286. levels of aflatoxin, present in the
contaminated rice were determined through HPLC. AFB١ was chloroform extracted thrice, by having
rice soaked in chloroform. Adsorbents were individually mixed at three different ratios with AFB١
(1:1000, 1:5000 and 1:15000, w/w), in a buffer solution, centrifuged and the supernatant evaluated for
Aflatoxin B١ conted using Aflatoxin B١ ELISA kit. The design employed was a completely
randomized one of: 4×3 factorial arrangement. Results indicated that at 1:15000 Aflatoxin to
adsorbent ratio, Zeolite, Mycosorb and Biotox sequestered (adsorbed) about 0.8, 0.81 and 0.83 of the
AFB١. This efficacy decreased with the amounts of adsorbents reduced. Bentonite had the poorest
sequestering efficacy, with 0.38 being the maximum value obtained for the 1:15000 Aflatoxin to
adsorbent ratio treatment. There was a significant difference observed among the three ratios and as
.(well between Biotox and other adsorbents for their percentages of AFB1 adsorption (P<0.001).