سلام پدر گرامی 

کودکان ما الگوی ما هستند و به عبارتی آینه تمام قد ما . بسیاری اوقات این رفتار در بستر خانواده آموخته شده است. پرخاشگری می تواند ناشی از ناامیدی و خشم فروخورده یا سرکوب شده باشد. هیچ کودکی نباید تحت خشونت و تنبیه فیزیکی قرار گیرد به ویژه فرزند شما که جوانی بالغ است. لطفا دلیل پرخاشگری و بددهنی فرزندتان را بفرمایید . 

چه اتفاقی می افتد که فرزند شما به این رفتار روی می آورد؟به عبارتی مسبب این رفتار چیست؟

این روزها ما فرزند مطیع تربیت نمی کنیم. فرزندان ما دارای خرد هستند و انسانهایی قابل احترام هستند و با ما حقوق برابر دارند.  ما باید با فرزندانمان دوست باشیم ولی آنها دوست ما نیستند. شاید انتظار شما از فرزندتان بالا و پذیرش و احترام به فرزندتان به اندازه کافی نیست . 

در صورت لزوم بهتر است به مشاوری در شهرتان مراجعه بفرمایید تا مشکل را ریشه یابی کند. 

حقوق فرزندتان را به رسمیت بشناسید . به خواسته های درست و منطقی اش احترام بگذارید و رفتارهای مثبتش را بارها تحسین کنید. به طور کلی او را ببینید . 

در حاشیه برخی اوقات بچه ها رازهای مگویی دارند که از گفتن آن به والدین اجتناب می کنند. بهتر است این مواقع به مشاور مراجعه کنیم.